Chapter 17
Pagkatapos ko sa exam, I was informed by the woman who assisted me earlier na mag-wait outside and ipa-paging na lang ang pangalan ko once na lumabas ang resulta, naks naman entrance exam pa lang mamabarandana na ang pangalan ko.
Confident ako sa lahat ng sagot ko, aided by the reviewers provided by my father. Fortunately, I really studied for the exam.
Since mahaba pa naman ang ipaghihintay ko, I decided to head to the cafeteria na itinuro sakin ni Harvey earlier. I wonder where he is? Perhaps he has a class?
You'll spot students hurrying to their classes, carrying their books and notebooks. I laughed. Naalala ko sina Nia at Ethan noon, palaging hinihingal kapag papasok ng room. Kamiss rin naman mga tarantadong yon eh.
When I enter the cafetria, I'm super na shocked. Sobrang organized ng lahat, ultimo mga estudyante ay hindi maiingay di katulad sa pilipinas.
Parang buffet. Nakapila ang mga estudyante sa iba't ibang stations ng pagkain.
Madami kang pagpipiliang pagkain, including a main course, side dishes, salads, desserts, and beverages. May menu pa sila na nag o-offer ng mga traditional french dishes. Nagmu-mukha tuloy talaga akong tanga kakatingin sa paligid.
Tapos pag magbabayad ay prepaid system. Students load money onto a card or account linked to their student ID card, which they use para magbayad ng pagkain nila at dahil hindi pa naman ako student dito, cash ang binayad ko. Sosyal, parang BIS lang sa pinas ah.
Dinala ko ang tray na naglalaman ng salad na maraming lettuce at pineapple na may maliliit na karne. So weird. Pero when I try it, super sarap! Siguro dagdag na ito sa list ko ng favorite foods ko.
"Hi? Can I join you?" Isang babae ang lumapit sa akin.
Tumango ako. "Sure."
She's tall and pretty. Morena siya at ang itim na mga mata ay nag-bibigay ng strong personality. Pero nang nginitian niya ako ay nakita kong natural na iyon sa kanyang mga mata.
Nilapag niya ang tray niya at umupo na. "Mabuti na lang may kasama na ako." She said.
I'm shocked. "Wait, what?" I asked.
"Oh, I'm sorry for that. It's my country's language I hope you don't take it bad." She apologetically said.
So she's a filipina! That's the reason behind her accent! Bakit ba hindi ko agad iyon napansin?
Umiling ako. "No, Miss. I'm a filipina too!" I smiled.
"Really? Hindi halata Miss." She laughed.
I'm offended, okay. I'm proud to be Filipina here eh. "Totoo nga, galing akong pilipinas!" Nag-tagalog na ako para maniwala siya.
"Ohh my! Finally may kasama na ako! Kadarating ko lang kanina para magtake ng entrance ehh, ikaw ba?" Intriga niya.
Okay isa na naman pong chismosang friend.
"Entrance din ako, kakatapos lang." Sabi ko at kaswal na sumubo ng salad, sayang naman kung hindi ko uubusin. "By the way, I'm Alexena you can call me Xena."
"I'm Ivy Nicole Mendes." She held her hand and I accepted it.
Friendship is the purest treasure, shining brightest in the darkest moments.

BINABASA MO ANG
Finding Peace In The Missing Piece
RomanceAlexena Alaina Miller had always a secret love for Lavincent Atlantius Sevilla, her brother's charismatic and kind-hearted friend. Lavin often visited their home, and every time he did, Xena's heart fluttered with unspoken emotions. Despite her feel...