Bir ada ve ortada duran iki kişi.
Biri Türk biri Yunan.
Biri isyancı biri işgalci.
Birinde steteskop birinde künye.
İkisi birbirine her şey olur.
İkisinden birbirine hiçbir şey olmaz.
.
1 Eylül 2039'da,
kimine göre Gökçeada kimine göre İmroz'day...
Selamlar canikomlar, bu kez kavuşmamız kısa sürdü. Bölüm de çok uzun sayılmaz gerçi ama devam bölümü olduğu için normal (: Tek mekan, tek sahne okuyacağız. Ben kurgunun başından beri bu bölüm için çok heyecanlıyım. Çünkü bu bölüm mendilin sahibini nihayet öğreneceğiz (: Dahası Gökçe ile Aris arasında da tatlı paslaşmalar okuyacağız. Ben, ikisinin birbirini bu kadar güzel beslemesini, siyah ve beyazı griye dönüştürmelerini çok seviyorum. Ben çok keyifle yazdım bölümü, umarım siz de öyle okursunuz. Yorumlarınızı eksik etmeyin, her birini okuyor ve görüşlerinizi benimle paylaşmanızı çok seviyorum. Hadi o zaman bölüme! (:
***
İTHAF:
İthaflar sana geliyor; gif'lerin kraliçesi, tatlı insan B. ♡ beingprocess (':
***
NOT: Gökçe ve Aris'in sığındığı Gökçeada'da/Kokina taraflarındaki mağaranın fotoğrafını aşağı bırakıyorum.
***
«⸻ Ο ίμβριος ⸻»
"Denize yakın mağalarda
günlerce gözlerinin içine baktım,
ne ben seni tanıdım ne de sen beni..."
Yorgo Seferis
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◃ ◂ ◅ Ίμβρος ▻ ▸ ▹
10 Aralık 2039 - Gökçeada
Aris, kar fırtınasının altında, zihninde binlerce endişe, sırtında kilolarca çanta ve kucağında büzülmekten minicik kalan Gökçe'yle Kokina yakınlarındaki mağaraya kadar yürüdü. Kıyılarına sert dalgaların çarptığı bu şekilsiz oyuk, insanın etini acıtacak kadar soğuktu.
Nefes nefese kalmış halde mağaradan içeri giren Aris, kollarının arasında nöbet geçirir gibi titreyen Gökçe'yi kucağından hemen bıraktı ve çantasından çıkardığı fanlı, mini ısıtıcıyı çalıştırdı. Ardından kızın yanına gidip bileklerindeki ipi çakıyla kesti ve Gökçe'nin yüzünü kavrayarak "Bana bak güzelim!" dedi. "Gökçe... Bana bak! Geçti, tamam mı? Bitti, gitti hepsi... Güvendesin artık, iyisin-... Dimi? İyi misin? Gökçe..." Gökçe, başını güçlükle aşağı yukarı salladı ama titremekten konuşamıyordu. Aris, korkuyla "Gökçe..." dedi. "Sana-... Sana zarar-... Zarar verdiler mi sana? Çok acıttılar mı canını? Hı? Soyle bana... Sana bir şey-..."
