Bir ada ve ortada duran iki kişi.
Biri Türk biri Yunan.
Biri isyancı biri işgalci.
Birinde steteskop birinde künye.
İkisi birbirine her şey olur.
İkisinden birbirine hiçbir şey olmaz.
.
1 Eylül 2039'da,
kimine göre Gökçeada kimine göre İmroz'day...
Selamlar! Daha önce uyarıda bulundum ama Ramazan dolayısıyla bir kez daha belirtmemde fayda var. Bölümde yetişkin içerikli sahneler yer alıyor. Bunu bilerek okumanızı rica ediyor, hepinize kocaman sarılıyorum! (:
***
SPECIAL THANKS
Hazırladıkları harika hediyelerle İmrozlu evrenini, bizzat evime taşıyan bu iki güzel insana sonsuz teşekkürler! konusanmerve ve beingprocess ♡ "İmrozlu Box", artık her daim benim yanımda. Sayelerinde dört bir yanım, isyancının frezyası ve işgalcinin akuatiğine kokuyor (: Memeli kupa favorim, (Muhtemelen Aris'in de öyle olurdu.) Kendisinin sağ memesini kırıp öyle kullanmayı planlıyorum. :D Her bir detayıyla çok ama çok ince düşünülmüş bir hediyeydi. Teşekkürler! Seviliyorsunuz! ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İTHAF:
İthaflar sana geliyor; capkinimben♡ Nickinle müsamma bir bölüm oldu. Keser mi bilmem ama sen bunu hak ettin. :D ♡
***
«⸻ Ο ίμβριος ⸻»
Hafıza, insanı kolaylıkla yanıltabilir. İçgüdülerin ise rotası, zihnin labirentlerinde kaybolmayacak kadar belirgindir. Tıpkı çocuk aklıyla büyüsüne kapıldığı ela hareli gözleri yirmi yıl sonra karşısında gören Gökçe'nin, o gözlerin sahibine sürüklenmekten kendini alıkoyamaması gibi... Evrenin boşluğunda yirmi yıldır bekleyen bir mendilin, ait olduğu eli, minik bir yara iziyle bulması gibi... Çünkü bulmak, iksirle değil zamanla ilgili bir meseleydi. Bulmak, artık ikisi için de rastgelelik denizinde karşılaştıkları tesadüfi akıntılar değildi. Bulmak, zaman aşımından muaf, kusursuz bir tasarının geri sayımından ibaretti; birbirine ait olanın birbirini defalarca kez kaybedip defalarca kez bulduğu...
◃ ◂ ◅ Ίμβρος ▻ ▸ ▹
10 Aralık 2039 - Gökçeada
"Buyümek iksirle değil ancak zamanla olur."
Aris'in verdiği cevapla, Gökçe birden dondu kaldı. "S-sen-..." dedi, kekeleyerek. "Sen nereden biliyorsun bunu?"
Bir süredir Gökçe'nin yüzüne hayretle bakan Aris, o an mendilin sahibine çoktan ulaştığını anladı ve kızın sorusunu kendisi dahi inanamayarak yanıtladı. Dudakları kıvrılıp gevşerken "Çunkü..." diye mırıldandı. "Çunkü bunu sana ben söyledim."
