Mahalle Yolu | Tamamlandı.

1-(Gerçekler)

İlk bölüm o kadarda güzel olmadı ama ileriki bölümler çok iyi
Hikayeme bir şans verirseniz sevinirim
♡

İyi okumalarr

Okuldan erken çıkmış, yavaş adımlarla eve doğru yürüyordum.
Annem bu gün eve geç gelicektdi, çünki selma teyzelerde gün vardı. Abimse 25 yaşında bir polisdi, ve doğal olarak mesğuldu. Babamsa bir şirket de muhasebe müdürü.

Ben mi? Ben 18 yaşında lise son sinifta okuyan, ve universiteye hazırlanan sıradan bir genç kızım.

Hayatım sadece, okul, arkadaşlar, ve evden ibaretdir.

Aslında bu gün eve geç gidicektim, çünki sınıf arkadaşımın doğum günüydü. Partilicekdik güya. Annesi rahatsızlandığı için hastaneye yatırmışlar, böbrek yetmezliği varmış kadıncığazda. Her neyse, bu sebepten parti iptal oldu işte.

Ve bende okuldan erkenden izin almış, eve gidiyorum.

💚

Eve varmıştım. Kapının önünde durmuş, çantamdan anahtarı bulmaya çalışıyordum.

"Hah buldumm sonun da"

Anahtarı kapı deliğine soktuğumda, kapının zaten açık olduğunu gördüm.
Hırsız mı girmiş acaba.

Hemen abimi aradım, ikinci çalışta açıldı telefon. "Alo, abicim sanırım evimize hırsız girmiş."
1-2 saniye ses gelmedi abimden, daha sonra konuşmaya başladı "Ahu sakın eve girme abicim, çık apartmandan tamam mı? 1-2 polis arkadaşla geliyorum ben hemen,"
"Tamam abi" dedim ve kapatdım telefonu. hemen uzaklaştım kapının onunden, beni görür falan maazallah.

Aradan 10 dakika kadar geçtiğinde, bir polis arabası geldi. İçinden abim ve yanın da iki polis abi indi. Abi hızlı adımlarla yanıma gelip sarıldı "iyisin değil mi abicim? Hırsız hâlâ içerde mi?"

"Ben iyiyim abi, ve apartmandan dışarı kimse çıkmadı."

"Tamam. Sen burda bekle biz hemen içeri dalalım." Aceleyle cevap verdim abime "abi olmazz, korkarım ben."
Polislerden kumral olan dahil oldu konuşmaya "en arkamızdan gelsin alp,  bir şey olmaz." Abim polise bakarak onayladı

En önde abim ve esmer olan polis, arkada ise kumral olan polis vardı. Bense en arkadaydım.

Evden içeri girdiğimizde esmer olan konuştu "hepiniz sessizce bütün odaları arayın" dedi ve salona doğru adımladı. Kumral olan ise abimin odasına ilerliyordu. abim babamların odasına ilerlerken, bende sessizce arkasından adımlıyordu.

Kapı aralıktı ve inleme sesleri geliyordu, noluyo lan? abim temkinli hareketlerle kapıyı açtığında Gördüğümüz sey o kadar iğrençti ki. Hem mecazi anlamda, hemde gerçek anlamda iğrençti.

Babam ve bir kadın, çıplak bir şekilde yatakda sevişiyorlardı.

Gördüğüm görüntü karşısında hemen çıktım odadan. Arkadan abimin ve babamın bağırış sesleri geliyordu.

Hayır, tabii ki kaçmıyacaktım evden. O şırfıntı kadını yolucam önce.

Kadın üstünü başını düzelterek kapıya doğru gidiyordu. Yapıştım hemen o iğrençt ötesi saçlarına

"Bana bak orospu, dua et ben yoluyorum seni. Eğer ben değilde annem burda olsaydı seni yaşatmazdı" diyerek daha çok asıldım saçlarına.

"Kızım bıraksana beni, ayy imdatt!"

Kadının bağırmasıyla abim ve babam geldi yanımıza. Abim belimden tutarak uzaklaştırmaya çalışıyordu beni. "Ahu! bırak eslemin saçını." Diyerek bağırdı babam. Bana bağırdı?? Hemde kim için, bu kaşar için. Bıraktım eslem denilen kadının saçlarını, ve babama dönerek konuştum. "Benim adımı ağzına alma!"
Dolan gözlerimi sildim hızlıca ve devam etdim konuşmama "ya sen nasıl? Nasıl yaparsın bunu anneme? Bize bunu nasıl yaparsın baba?!" Artık ağlıyordum sinirden, her sildiğim gözyaşının arkasından yeni birisi daha geliyordu. "Sevmiyor musun artık annemi? Ayrılsaydın o zaman, neden ayrılmadın baba?! İki medeni insan gibi ayrılsaydınız keşke, o zaman kahraman baba rolunde kalırdın benim için."

Ağlayarak Söz sözlerimi söyledikten sonra, hızla uzaklaştım kaldığımız apartmandan.
Anneme ihtiyacım var, ona sarılmaya ihtiyacım var.

Bölüm sonu!
505 kelimeee<3
☆Yıldıza basmayı unutmayın lütfen☆