Mahalle Yolu | Tamamlandı.

23-(Akşam yemeği)

İyi okumalarr

Kapımızın yumruklanması ve teyzemin bağırışlarıyla sıçradım yatdığım yerden. Noluyo lan?!

Hızla çıktım odadan ve kapıyı açtım. Teyzem yüzünde kocaman gülümsemeyle bana baktı ve hızla sarıldı. Anlamadığım halde sarılışına karşılık verdim. "Teyzoş noldu ya? Ödüm bokuma karıştı."

Teyzem omzuma hafifçe vurarak böldü sarılmamızı. "Eşşek sıpası. Akşama Ahmet eniştenle yemeye çıkıcaz. Sende benimle geliyorsun."

"Ay teyzoş baş-başa yiyin işte yemeyinizi, ben ne alaka?" Harbiden yani ben ne alaka?

Teyzem derin bir nefes aldı. "Eniştenin bir oğlu var senin yaşlar da, onunla tanışıcam. Ve senin benimle gelmen gerek."

Kaşlarım çatıldı refleks olarak. "Gelirim gelmesine, ama neden ki?"

Teyzem koluma bir çimdik atarak söze girdi. "Kız zilli tek mi gideyim ben?"

Gözlerimi devirdim teyzeme. Diğer kolumdan bir çimdik kopardı teyzem. Ama kolum koptu! "Devirme kız bana gözlerini. Hadi git hazırlan, çıkınca haber vericem ben sana." Dedi ve arkasına bakmadan yan eve yani kendi evine gitdi. 

Bense arkasından ağzı açık bir şekilde baka kaldım. Sonra yemeğe çıkacağım aklıma geldiği an bağırarak içeri geçtim. "Ay ben ne giyicem yaa?!"

Hızlı adımlarla odama doğru adımladığım sırada telefonuma bir bildirim geldi. Elimdeki telefonun bildirim ekranına baktım, Kuzeydendi.

Kuzey kutbu'm:

Kırmızı-Bordo sana yakışıyor Ahu kadın.

Mesajı okuduğum an yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Büyük ihtimalle bağırışı duymuştu. Yerim ama ben bunu.

Siz:

Tamam sevgilimm, mesaj alınmıştır.

Mesajı atarak kapatdım telefonun ekrarınını. Şimdi sırada kırmızı bir elbise seçmek var.

•••••

Aynanın karşısına geçmiş bedenimi tam saran elbiseye baktım. Ayağım da ise ipli beyaz topuklu ayakkabılarımı giyinmiştim, harika olmuştum. Makyajım zaten hazırdı, sadece ruj sürmek kalmıştı.

Medya: Ahu'nun kombini.

Makyaj masamdan nude tonlarında olan bir ruj aldım ve dolgun dudaklarıma sürdüm.

Hemen telefonumu çıkararak aynanın karşısında fotomu çektim ve Kuzeye atdım.

Siz:
Fotoğraf*
Nasıl olmuşum sevgilim?

Kuzey kutbu'm:
Mükemmel olmuşsun bebeğim, her zaman ki gibi.

Anın da gelen mesajla gülümsediğimi karşımdaki ayna sayesin de farketdim. Kuzey bana gerçekten iyi geliyordu.

"Annecim hazır mısın?" Annemin bana seslenmesiyle elime hemen beyaz küçük çantamı aldım ve son kez aynada kendime baktım. "Hazırım annecim."

Odamdan çıktığım an annemle karşılaştım. Beni baştan aşağı süzdüğündü heyecanla konuştum anneme doğru. "Nasıl olmuşum? Sanki biraz abartı olmuş gibi? Ne giyeceğimi bilmedim ama Kuzey bana kırmızı ve bordonun yakıştığını söyl-"  Kuzeyden konuştumu farketdiğimde utançla ve şaşkınlıkla ellerimle ağzımı kapatdım.

Ve sanırım rujum elime bulaşmıştı. Sorun değildi, tazelerim.

Annem benim bu halime küçük bir kahkaha atdı. "Kız sen utanınca ayrı bi tatlı oluyosun. Ve ayrıca Kuzey oğluşum doğru şöylemiş, sana bu renkler yakışıyor."

"Yalan şöylemiş o Kuzey, git değiştir hadi abicim." Abim mutfaktan yanakları dolu-dolu çıkarak konuşmuştu. Kıskanç köpke!

•••••

Teyzemle beraber yan yana hazır bir şekilde oturuyorduk koltukta. Şuan anneannemlerde ikimizde hazır bir şekilde eniştemin bizi evden almasını bekliyoruz.

Ortamda ise garip bir sessizlik vardı. Bu sessizliğin sebebini ise teyzem ve benim fazla güzel olmamıza yoruyordum. Çünki dedem ve abimin kaşları çatık bir şekil de bize bakıyordu. Anneannem ve annem ise dedem ve abimin bu hallerine gülmemek için kendilerini sıkıyordu.

Kapının tıklatılmasıyla teyzemle aynı anda ayağa kalktık. İkimizde bir-birmize bakarak sırıtdık. Teyze-yiğenden çok abla kardeş gibiydik biz.

Teyzemle ben bakışlarımızla anlaşarak kapıya doğru ilerledik arkamızdan ise dedemler geliyordu.

"Gece 00:30'dan önce gelmezseniz basarım orayı!"  Dedemin sesiyle teyzemin kapı koluna giden eli durdu ve şaşkın bakışlarıyla dedeme döndü.

Teyzemi hafifce dürterek şoktan çıkmasını sağladım. "Teyzoş adam ağaç oldu kapıda."

Kafasını salladı ve kapıyı açtı. Siyah bir takım elbiseyle eniştem gördündü. Şık olmuştu.

•••••

Eniştemin arabayı durdurarak teyzeme ve bana bakarak konuştu. "Geldik güzel hanımlar."

Teyzem hafif kıkırdayarak indiğinde bende yüzüme küçük bir tebessüm ekleyerek indim arabadan.

Şık bir restauranta gelmiştik. Oturacağımız masaya doğru ilerlerken Ahmet enişte söze girdi. "Oğlum masada bizi bekliyor bu arada."

"Tanışmak için sabırsızlanıyorum." Teyzemin samimi çıkan sesine karşılık gülümseyerek izledim onu. Gerçekten heyecanla ve mutlu gözüküyordu.

Eniştem ve teyzem durdurduğunda bende durdum ve gözlerimi masaya çevirdim. Çevirmez olaydım, çünki karşımda okulda tartıştığım Osman vardı.

Hay ben böyle işin!

Bölüm sonu!
630 kelime<3
Gelecek bölüm çok iyi olucakkk
☆Yıldıza basmayı unutmayın lütfen☆

(Osmanı Hatırlamayanlar için '10-(Zorbalık ve Koruma)' bölümünde son sahne de Ahu'nun tartıştığı kişi)

Arkadeşlerrr sevgi değer bir arkadaşımın kitaplarını okuyup ve oylarsanız gerçekten çok sevinirim
Kitapları çok iyi, tavsiye ederim
q_SiyahLotus arkadaşımın hesabı bu
Şimdiden teşekkürler

Hadi bayss💖