Mahalle Yolu | Tamamlandı.

32-(bölüm başlığı bulamadım)

Bölüm başlığı bulamadım resmenn!!!

İyi okumalarr

"Nasıl yani? Kızım sen neler yaşamışsın amk! Şimdi mi anlatılır bu?" Aylanın hafif yüksek ve heyecanlı sesi ile gözlerimi devirdim.

Ya amk lafın yükseğide aynı alçağıda aynı!

"Vakit olmadı kanka. Yoksa neden söylemiyeyim ya." Dedim oturduğum sandalyede geriye yaslanarak.

"Barıştınız ama, değil mi?" Sarpın sorusuyla bakışlarımı ona döndürdüm ve onaylarcasına salladım kafamı. "Barıştık, az önce."

"Ha bide az önce barıştınız!" Aniden yükselen Ayla ile irkilmiştim.

"Ayla vakti olmamış işte kızın." Beni savunmaya geçen Emire gülümsedim ve tekrar Aylaya doğru dönerek açıklama yapmaya başladım.

"Yani kanka bide başımda anonim meselesi olunca vaktim olm-"

"Ne?" Arkadaşlarımın 3'de beraber aynı anda böldüler lafımı. Şimdi bi yerde haklılar tabii..

"Ne anonimi kızım?" Dikleşerek ilk soruyu yöneten Sarpa baktım önce.

Sonra ise karşımda şoka girmiş Aylaya. "Kanka iyi misin?" 

"Oluyo arada buna böyle, Düzelir birazdan. sen şu anonim konusunu açıklasana." Sarpın söze girmesiyle on döndüm ve anlatmaya başladım.

"Teyzemlerdeydik, eniştem yemeğe gelmişti. Biliyorsunuz zaten. İşte eniştemler gitdikten sonra mesaj geldi." Cünlemin sonunda arka cebimdeki telefonu çıkardım ve anonim şahışla olan mesajları açarak bizimkilere gösterdim.

Sarp ve Emir mesajları okurken ben yine Aylaya döndün. Hâlâ aynı duruyordu.

Aklıma gelen fikirle hızla karşı tarafa bakarak konuştum. "AAA abim değil mi o ya?"

Aylanın aniden 180⁰ derece dönmesiyle ağzımdan bir kaç şaşkınlık nidaları döküldü.
"Oha amk!"

Aylanın aniden dönmesine Sarplara söylemek için döndüğümde gülmemek için kendilerini sıktıklarını farketdim. "Noldu lan?"

Sorumla beraber Sarptan garip-gurip sesler çıktı. Yüzümü buruşturarak emire döndüğümde konuşmaya başladı. "Ya biz istemeden, yanlışlıkla senin Kuzeyi nasıl kaybetdiğini gördük de." Eee ne var bunda amk?

"Ya kanka kusura bakma ama 'Kuzey kutbu'm' ne amına koyayım." Cümlesinin sonunda kendini tutamayıp gülüdüğünde Sarpta gülmeye başladı. Pardon, anırmaya başladı.

O ikisine kınayıcı bakışlarımı atarak Aylaya döndüm. Onunda gülüdüğünü gördüğümde dayanamayarak konuştum. "Hayinler! Teroristler! Qaz kaçakçıları!"

Benim sözlerimden sonra daha da bir kahkaha atmaya başlamıştılar. Öyle bir kahkaha atıyorlardı ki kafedeki herkes buraya bakıyordu.

Rezil oldukk.

•••••

"Yarın teyzoşumun nişanı var yaa. Çok heyecanlıyım kanka." Yanımdaki Aylaya doğru konuşmamla bakışları bana dönmüştü.