Mahalle Yolu | Tamamlandı.

31-(Buluşma ve Barışma)

İyi okumalarr

Elimde ekranı sönmek üzüre olan telefonuma baktım. Aramalı mıyım?

Evet!

Telefonumda uygulamaya girerek Alpin numarasını tuşladım. İkinci çalışta açılmıştı telefon.

"Alp?"

"Ahu? Sen misin gerçekten." Sesi bi garip geliyordu. Fazla takmadım çünki benim daha önemli konularım var.

Onaylarcasına salladım kafamı sonra görmediği aklıma geldiğinde hızla konuştum. "Benim Alp. Buluşalım mı?"

Benim sözümden sonra ses gelmedi bi süre. Hatta kapatdığını zannetdiğim için telefonu kulağımdan çekerek ekrana baktım.

Kapatmamıştı.

"Alo? Orda mısın Alp?"

Bir-kaç hışırtı sesinden aomra Alp konuştu. ""Burdayım.. neden bulaşmak istiyorsun. Yani yanlış anlama sen benden pe-"

Sonlara doğru telaşlı konuşmasıyla böldüm sözünü. "Seninle konuşmam gereken konular var Alp."

"Ne konusu?"

Derin bir nefes alarak söze girdim. "Kuzey ve eski sevgilisi hakkın da."

Alpin nefes verişini duyduktan sonra konuşmaya başladı. "Bak olay sandığın gibi değil. Ben Kuzeyin eski sevgilisi ile bir ilişki yaşamadım. O kızla da öpüşmedim! Aniden kendine çekti ve öptü."  Bu sözlerden sonra bir süre ses gelmedi Alpten. Konuşmadım bende, onun konuşmasını bekledim.

"Sen neden konuşmak istiyorsun bu konu hakkında?" Uzun sessizliğin ardından konuşmuştu sonunda.

"Dün Kuzeyleydik. O kız geldi ve ilişkilerinin devam etdiğini, hatta Kuzeyin benimle onu aldatdığını falan söyledi."

"Ne?"  Diyerek şaşkınca konuşmasına göz devirdim.

E söyledim ya amk!

"Duydun işte Alp. Seninle bu konu hakkında konuşmak istiyorum çünki sen Kuzeyin yakın arkadaşıydın. Az çok onu tanımışsındır."

"Tanıdım Ahu. Kuzey asla aldatmaz. Ona güven."

Bu düne kadar benimle Kuzeyin ayrılmasını istemiyor muydu ya?

Ve bir soru yine vardı beynimde dönüp, dolaşan. Ona gerçekten Kuzeye ihanet etdiğini sormalı mıyım?

Aklımdaki soruyu sormakla sormamak arasında gidip geliyordum bu sözlerden sonra. Bence sormalıydım.

Kendime destek verircesine nefes alarak söze girdim. "Peki ya sen? "

"Ben ne?"