Mahalle Yolu | Tamamlandı.

43-(Final!!)

Final bölümü geldi çatdı! Kitabımı okuyan, bana destek olan herkese çoook çoook teşekkür ediyorum.

İyi okumalarr
-yazardan-

Kimdi bu çocuklu kadın? Yanında 2-3 yaşlarında bir erkek çocuğu vardı.

Alp öne atladı. Bu güzel gün bozulsun istemiyordu çünki. Kanından olmayan bu sıcak aile, artık onun da ailesiydi.

Ve o ailesinin mutluluğu bozulsun istemiyordu. "Kimsiniz?" Diyerek soru yöneltdi Alp. Bir genç kadına bir de yanındaki erkek çocuğuna bakıyordu.

"Nerde o Deniz?" Bağırtısı bütün salonu inletirken arkalarda olan Deniz one doğru adımlıyordu. O da şaşkındı, ne alakası vardı ki bu kadınla?

"Buyrun?" Deniz daha kadının yüzünü görmeden arkalardan seslenerek ilerliyordu. Artık tamamen öne çıktığında gördüğü kadınla şoka uğramıştı.

"Lale?" Karşısın da gördüğü kadınla şoka uğramıştı Deniz. Eski sevgilisi Lalenin burda ne işi vardı ki? Hem de yanında bir çocukla?

"Lale ya, Lale! Hatırladın demek?"

Lale bağırıyordu, arkada oturan Aylanın sevgilisine bağırıyordu. Ayla duydukları ile yanındaki arkadaşının koluna sarılmıştı. Ne yaşıyordular şuan?

"Bu zamana kadar söylemedim ama artık tak etdi canıma. Egemen senin oğlun!"

Deniz duydukları ile transa geçmişti resmen. Arkada oturan Ayla ise bayıldı-bayılacaktı.

"Duydun mu beni?! Bu senin oğlun!"

Lale bir kez daha bağırdığın da ortamda buzlar tutuyordu. Denizin bakışları Lalenin yanındaki 2-3 yaşındaki erkek çocuğuna kaydı. Ürkek bakışlarla etrafa bakıyordu.

Ahu ise artık bu sessizliğe dayanamayarak ayağa kalktı. "Sarp!" Sarpa seslendi, Aylaya destek olması için. Sarpsa bir bakışta anlayarak hızla ikizinin, can parçasının yanında oturdu.

Ahu artık bıkmışcasına ileriye çıktı. "Ne diyosun sen be?" Lalenin üzerine çemkirmişti resmen. Arkadan onu tutan Alpi takmadan kızın üzerine doğru ilerliyordu. "Ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu?" Arka da oturan arkadaşının yerine o konuşuyordu. Ayla bu kadar insanın içinde hesap soramazdı Denize, etrafta saçma-sapan dedikoduların çıkmasından korktuğu için. En çokta babası bu ilişkiyi öğrenmesin diye.

Ayla şuan hesap soramazdı, ama arkadaşı, sırdaşı onun yerine soruyordu hesabı.

"Ahusun sen, değil mi? Abinin biricik hırçın kardeşi! Gözleriniz aynı, oğlum size çekmiş!" Sinirle bağırarak saçmalıyordu Lale.

Tam 2,5  yıldır yanlız başına çocuk bakıyordu çünki, o da kendince haklıydı.

Ahu sinirle Abisine döndü. Saçmalıyordu bu kadın, inanmak istemiyordu. Deniz ise etrafa ürkek bakışlar atan Egemene, oğluna bakıyordu.

Anladı Ahu, kadın yalan söylemiyordu..

O an başka bir şey daha oldu.. gelin ve damadın isimleri yazdığı panoda başka bir yazı belirdi. Bu sefer bakışlar o tarafa dönmüştü, Ahu dışın da.

Küçük yiğenine bakmaya dalmıştı. Abisine ne kadar çok benzediğini düşünüyordu.

"Ahu!" Ona seslenen annesinin sesiyle ayrıldı düşüncelerinden.

Hızla bakışlarını annesine çevirdi. Ortamda buğultulu konuşma sesleri geliyordu. Annesine, panonun önün de duran annesine bakıyordu. Bakışları annesinin arkasındaki panoya kaydı.

Panoda yazanladı okudu. İnanamadı gözlerine, bir kez daha okudu..

Laleden bir kahkaha sesi yükseldi. "Demek abinden aldığın tek şey göz rengin değilmiş Ahu! Abin gibi gayri-meşru çocukda peydahlıyorsun."

Yutkunamadı Ahu. Bir kol hissetdi belinde. Kuzeydi o kolun sahibi.

"Ne demek bu Ahu?!" Annesi bir kez daha bağırdı salon da.

Kuzeyin eli Ahuya daha sıkı sarıldı. "Doğru, Ahu hamile, Ve Ahunun karnındaki bebek benden!"

Ahu bakamıyordu kimsenin yüzüne, ne abilerinin, ne de annesinin...

Son bölümün sonu!
İlk kitabımın sonuna geldik... ama bu gerçek bir son değil. Çünki 2-ci kitabımız var. Ancak bu kez 'Ahu ve Kuzeyin' hikayesini değil, onların biricik kızları 'Balımın' hikayesini okuyacaksınız
Kitabıma destek olan, okuyan, oylayan herkeze kapten teşekkürlerimi iletiyorum<3
Seviliyorsunuzz♡