Way Back Home ( Completed )

3🍂

Unicode

" Taerae ​.. ဖွား​ရေ ကျုပ်တို့လာတယ် "

​လေတဖြူးဖြူးတိုက်​ကာ သစ်ရွက်တို့ရိုက်ခတ်သံ​တွေ​ကြောင့် ဇိမ်ရစ်လို့ကောင်း​နေသည့်အချိန်မှာ နားထဲစူးရှစွာတိုးဝင်လာသည့်အသံ​တွေ​ကြောင့် မျက်​မှောင်တို့ဟာအလိုမကျစွာစုကျုံ့သွားခဲ့သည်။

" ဖွား​ရေ .. ဘယ်သူမှမရှိကြဘူးလား​တော် "

ခြံ​ပေါက်ဝမှာရပ်ကာ ​အော်​နေသည့်အသံ​တွေ​ကြောင့် ထယ်​ယောင်းအိပ်​နေရင်းမှလန့်နိုးလာရသည်။
အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့မို့ ဝရံတာကလှမ်းကြည့်​တော့လဲ မည်သူ​တွေမှန်းမ​တွေ့ရ။

နာရီကိုလှမ်းယူကြည့်​တော့လဲ ၉နာရီထိုး​​နေပြီဖြစ်သည်။
ဒီအချိန်ဆို ဖွားကခြံထဲသွား​လောက်ပြီဖြစ်တာ​ကြောင့် အိမ်မှာရှိမ​နေ​လောက်​တော့။
ပိတ်ထားတဲ့ခြံတံခါး​​သော့ကို တံခါးလက်ကိုင်ဖြင့်တ​တောက်​တောက်​ခေါက်ရင်း လူရိပ်မ​တွေ့မချင်း​အော်​​ခေါ်​နေမှုမှာ ထယ်​ယောင်းနှုတ်ခမ်း​လေးဆူမိသွားရင်း ​ခေါင်းကုတ်​​နေရ​တော့သည်။

မဖွင့်မချင်း​​အော်​နေမည့်ပုံရသဖြင့် ရှုပ်ဖွာ​နေတဲ့ဆံနွယ်​တွေကိုလဲပြင်ချိန်မရ၊မျက်နှာလဲထမသစ်နိုင်​တော့ပဲ အိပ်ယာထက်မှကပိုကရိုထကာ ​အောက်ထပ်သို့ဆင်းရန်ပြင်သည်။

အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်မျက်လုံးက​လေးကိုပွတ်ကာ ​လှေကားထစ်တစ်​လျှောက်ဆင်းလာ​ချိန်မှာတော့ ဆူညံ​နေတဲ့အသံ​တွေဟာထပ်၍ထွက်မလာ​တော့။
အိမ်တံခါးဝနားမပွင့်တပွင့်မျက်ဝန်းတို့ဖြင့်သွားကာ အိပ်ချင်မ​ပြေစိတ်နဲ့တစ်ချက်သန်း​နေရင်းမှ ..

" ​ဟော .. ထယ်​ယောင်းလေးရှိ​နေတာပဲ "

ထယ်​ယောင်းကို​တွေ့သည်နဲ့ပြုံးသွားတဲ့နှုတ်ခမ်း​တွေဟာတစ်ထပ်တည်း။
ခြံထဲ​ရောက်​နေပြီဖြစ်တဲ့ ထိုသူ​တွေကိုကြည့်လိုက်​တော့

" ဟင် .. ​ဒေါ်​ဒေါ်မီယူး .. ​ဒေါ်​ဒေါ်ချူးဟွာ နဲ့ ​ဒေါ်​ဒေါ်ဒို့ဆွန်း လဲပါတာပဲ "

ဆင်တူတဲ့​ချည်ဘောင်းဘီအပါးသား​ပွပွကြီးတွေကိုဝတ်ထားရင်း ခ​မောက်ကိုယ်စီ​ဆောင်းကာထယ်​ယောင်းဆီ​လျှောက်လာကြသည်။
တခြားသူ​တွေ​တော့မဟုတ်။
ထယ်​ယောင်းတို့နဲ့မိသားစုသဖွယ်ရင်းနှီး​နေတဲ့ ဖွားရဲ့အသိရပ်ကွက်ထဲက အန်တီကြီး​တွေပင်။