Unicode
" ဟေး .. "
စာအုပ်ထဲအာရုံရောက်နေတုန်း နံဘေးမှခေါ်သံ။
ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထိုခေါ်သံကိုကြားနေရပေမဲ့ သူလှည့်မကြည့်ခဲ့။
" ဟေး ဒီမှာ "
အသံတင်မဟုတ်ပဲ စားပွဲကိုပါလက်ဖြင့်ဖွဖွတောက်ကာ ခေါ်လာမှုအဆုံးမှာတော့ လေပူတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်ရင်း လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
ခေါင်းတစ်ခုလုံးလှည့်လိုက်တာမျိုးမဟုတ်ပဲ မျက်လုံးအိမ်ကိုသာ ထိုအသံကြားရာဆီရွှေ့လိုက်တာဖြစ်သည်။
" ဟီး .. ဟိုင်း "
ဂျောင်ဂုရုပ်တည်တည်ဖြင့်ကြည့်လိုက်တော့ ထိုတစ်ယောက်ဟာစပ်ဖြီးဖြီးဖြင့် သူ့ကိုလက်ထောင်ပြနေတာ။
တခြားလူတော့မဟုတ်။
သူနဲ့ဘေးချင်းကပ်လျှက်ထိုင်နေတဲ့ ကောင်လေးပင်။
ဂရုမစိုက်စွာစာအုပ်ထဲခေါင်းပြန်နှစ်လိုက်တော့ သူ့ဆီကအလိုမကျသလိုနှာမှုတ်သံနဲ့အတူ
" မင်းကလဲအကြောကြီးနဲ့ကွာ .. ငါကခင်ချင်လို့ကို "
ခုံတန်းအလွတ်ဆီဝင်ထိုင်ကာ မေးထောက်ရင်း ပျင်းတွဲ့တွဲ့ပြောလာသည်။
" သူငယ်ချင်းလုပ်မယ်လေ "
" ..... "
" ငါကတအားခင်ဖို့ကောင်းပါတယ် "
" ..... "
တစ်ဖက်မှဘယ်လိုပြောပြော သူ့ဘက်ကတော့တိတ်ဆိတ်နေသည်။
ဒါကိုလဲ ထိုကောင်လေးကဇွဲမလျှော့။
သူနဲ့သူငယ်ချင်းလုပ်ဖို့ကို တောက်လျှောက်ပြောနေတော့တာ။
" နားငြီးတယ် "
" ဟာ ပြန်ပြောပြီ "
သူ့အသံကိုတိတ်အောင်ပြောလိုက်မှုမှာ ပိုဆိုးသွားသည်နှယ်။
စာရေးခုံပေါ်လက်ထောက်ရင်း မျက်နှာဟာလဲဂျောင်ဂုဘက်လှည့်ကာ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပြောလာတော့သည်။
" ငါက လီဟွန်းမင် .. မင်းနာမည်ကရော "
" ..... "
တိတ်ဆိတ်နေဆဲဖြစ်တာမို့ လက်ထောက်ထားရင်းမှ စားပွဲပေါ် ရှိစာအုပ်အဖုံးကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
Way Back Home ( Completed )
Romanceဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မှာမက်ခဲ့ရတဲ့ နွေဦးအိပ်မက်လှလှကလေးတစ်ခု ..
