ក្តីស្នេហ៍ជានិរន្ត៍
ភាគទី៣
នាងតូចវិញក៏គិតតែនិយាយប្រាប់គេទាំងដែលអ្នកអង្គម្ចាស់សង្ហារបស់យើងមិនបានចាប់អារម្មណ៍និងអ្វីដែលនាងបានរៀបរាប់ឡើយ ព្រោះតែរវល់លង់នឹងសម្រស់នាងក្រមុំ។
«អង្គម្ចាស់ចេះទេ?» ពេលលឺនាងសួរសំនួរមួយនេះទើបធ្វើអោយអ្នកកម្លោះយើងភ្ញាក់ខ្លួនយ៉ាងលឿនរួចហើយក៏ញញឹមដាក់នាង។
«អឺ....គឺមិនទាន់ចេះទេ? ពិបាកណាស់» ពេលដែលលឺបែបនេះហើយ នាងក្រមុំក៏ងើយមុខសម្លក់គេ ។
«ដឹងថាពិបាកហើយនៅខំប្រឹងចង់រៀនទៀត»
«ក៏ដើម្បីអោយបាននៅក្បែរឆេយ៉ុងនោះ» ពេលលឺប្រយោគនេះហើយធ្វើអោយនាងនៅស្ងៀមមិនហ៊ាននិយាយអ្វីឡើយ។
«អ្នកអង្គម្ចាស់នៅធ្វើបន្តចុះខ្ញុំទៅមើលម្ហូបបន្តិច»
«អ្ហឹក» នាងប្រុងនឹងក្រោកចេញទៅហើយតែត្រូវកម្លោះកំហូចមួយនេះបានចាប់ដៃនាងជាប់ហើយក៏ទាញនាងអោយអង្គុយចុះវិញ។
«អៀនបងមែនទេ?»
«អត់ទេ» ឆេយ៉ុងក៏បានព្យាយាមគេចមុខចេញពីរាងមាំជាខ្លាំងប៉ុន្តែគេបែរជាប់ចាប់ចង្ការនាងក្រមុំនឹងបង្វែរអោយបែរមកគេ។
«អ្នកអង្គម្ចាស់លែងដៃខ្ញុំប្រយ័ត្នមានគេងមកឃើញ»
«ក៏ឃើញទៅ»
«សម្រាប់អ្នកអង្គម្ចាស់អាចមិនអីប៉ុន្តែខ្ញុំគឺមានបញ្ហាទានម្ចាស់» ពេលលឺនាងតូចនិយាយបែបនេះហើយធ្វើអោយគេព្រលែងដៃចេញពីដៃរបស់នាងទាំងមុខស្រពោន។
«បាទ» បានឱកាសហើយនាងក៏បានដើរទៅចង្កា្រនបាយដើម្បីធ្វើមើលម្ហូបថាឆ្អិនឬនៅ?» ចំណែករាងមាំវិញក៏នៅបន្តធ្វើការងាររបស់គេរហូតដល់ពេលថ្ងៃត្រង់រាងស្តើងក៏បានរៀបចំម្ហូបអាហារដើម្បីអោយអ្នកបម្រើលើកយកទៅវាំង។
«អង្គម្ចាស់ទៅវាំងវិញទៅបន្តិចទៀតអ្នកបម្រើមកលើកអាហារទាំងនេះហើយ ច្បាស់ណាស់លោកម្ចាស់នឹងរកអង្គម្ចាស់»
«នេះដេញតែម្តង»
«មិនមែនអញ្ចឹងទេ គឺដល់ពេលដែលអ្នកអង្គម្ចាស់ត្រូវសោយអាហារថ្ងៃត្រង់ហើយលោកម្ចាស់និងអ្នកម្នាងនឹងរកអ្នកអង្គម្ចាស់»
«ចុះឆេមិនទៅខាងមុខទេ?»
«អត់ទេ» ពេលលឺបែបនេះគេហាក់ឆ្ងល់ព្រោះថាកាលពីក្មេងគឺនាងក្រមុំតែងតែទៅលេងនៅក្បែរៗវាំងរហូត។ អ្នកអង្គម្ចាស់វិញក៏មិនបាននិយាយអ្វីច្រើនឡើយគឺគេបានដើរត្រឡប់ទៅវិញយ៉ាងលឿន។ នាងតូចក៏បានសម្លឹងមើលដំណើររបស់រាងមាំទាំងដកដង្ហើមធំ។
ក្រោយពីត្រឡប់មកដល់ស្រុកកំណើតមួយរយះរាងមាំតែងតែលួចទៅផ្ទះអ្នកបម្រើនៅខាងក្រោយព្រោះតែមិនចង់អោយឳពុកនិងម្តាយគេដឹង។ ណាមួយគេចង់គេចពីរ៉ានីផងព្រោះនាងតែងតែមករកគេរាល់ថ្ងៃហើយគេដឹងយ៉ាងច្បាស់ពីបំណងរបស់នាង។
«ចាក់អេ!!» ឆេយ៉ុងដែលកំពុងតែដើរនៅតាមផ្លូវសុខៗនាងក៏ស្រាប់តែភ្ញាក់ព្រឺតព្រោះតែមានមនុស្សកំហូចម្នាក់បានរត់មកដល់នឹងចាក់ចង្កេះនាង។
«អួយ....អ្នកអង្គម្ចាស់មកស្ងាត់ៗបែបនេះលួសព្រលឹងខ្ញុំអស់ហើយ»
«ហឹស...ហឹស....ក៏ឃើញថាតែម្នាក់ឯងបែបនេះទើបចង់បន្លាចនឹងណា តែថាអូនទៅណា?»
«អ៎....ទានម្ចាស់...ខ្ញុំថាទៅរកបេះបន្លែនៅឯសួនបន្លែបន្តិច ។
«មោះ....ចាំបងជួយ» គេក៏បានដើរតាមនាងតូចហើយទាញយកកញ្ច្រែងពីដៃរបស់នាងមកកាន់។
«អួយ....ខ្ញុំកាន់បានអ្នកអង្គម្ចាស់ត្រឡប់ទៅវិញទៅ»
«អត់ទេ មិនចង់នៅវាំងទេគួរអោយធុញ»
«ហេតុអ្វី?»
«អូនមិនបាច់ចង់ដឹងទេ» ពួកគេទាំងពីរក៏បណ្តើរគ្នារហូទដល់សួនបន្លែ នាងតូចក៏ចាប់ផ្តើមបេះបន្លែដើម្បីយកទៅផ្ទះអោយុចុងភៅនិងម្តាយរបស់នាងធ្វើម្ហូប។
«អួយ...» គ្រាន់តែលឺសំឡេងរបស់ឆេយ៉ុងស្រែកភ្លាមរាងមាំក៏ស្រាប់តែស្ទុះទៅមើលនាងក្រមុំភ្លាមក៏ឃើញថានាងកំពុងតែមុតដៃនឹងកំាំបិត។
«អ្ហឹក...ជុប» គេក៏ទាញម្រាមដៃរបស់រាងស្តើងមកជញ្ជក់យកឈាមគ្មានសល់ដោយមិនរអើមបន្តិចសោះ។
«អ្នកម្ចាស់ធ្វើអី ? កក្រិចណាស់» តែគេមិនបានខ្វល់ឡើយ ។ មិនយូរប៉ុន្មានមេឃចាប់ផ្តើមធ្លាក់រាងងងឹតទាំងដែលមុននឹងរះថ្ងៃសោះ។
«ខ្ញុំថាយើងត្រឡប់ទៅវិញទៅ»
«បងថាមិនទាន់ទេ នេះមេឃចាប់ផ្តើមរលឹមហើយ»
«ដើរមិនយូរទេ»
«ឈូ» និយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផងភ្លៀងក៏ចាប់ផ្តើមបង្អុលមកដូចជាគេចាក់ទឹកអញ្ចឹង។
«ឆាប់ឡើង» គេក៏ស្រាប់តែទាញដៃនាងក្រមុំរត់រកកន្លែងជ្រកភ្លៀងយ៉ាងលឿន គេគេបានតរត់សំដៅទៅរកកូនខ្ទមដែលសង់នៅក្នុងសួននោះ។
«រងារមែនទេ?» អ្នកកម្លោះក៏ចេះតែតាមសម្លឹងមើលនាងក្រមុំរហូតក្រោយពេលដែលពួកគេទាំងពីរបានមកអង្គុយជ្រកភ្លៀងនៅក្នុងខ្ទមមួយនេះ។ ដោយឃើញថានាងកំពុងតែអង្គុយអោបដៃជាប់។
«អត់ទេ»
«អ្ហឹក.....អ្នកអង្គម្ចាស់» នាងក៏ដូចស្រាប់តែហៅឈ្មោះគេភ្លាមៗនៅពេលដែលគេបានទាញនាងមកអោបទាំងអង្អែលផ្អែមខ្នងនឹងជញ្ជាំងស្លឹក។
«រងារបងជួយផ្តល់ភាពកក់ក្តៅអោយ»
«តែ....ធ្វើបែបនេះវាមិនសមទេ»
«កុំរើបានទេ នេះអូនប្លែកណាស់ពេលបងត្រឡប់មកវិញអូនតែងតែគេចពីបងរហូត» គេនិយាយដោយសំឡេងខ្សាវៗហើយក៏អោបរាងកាយមួយនេះកាន់តែណែនជាងមុន។
«មានរឿងអ្វីលាក់បាំងបងមែនទេ?»
«អត់ទេ អត់មានអីផង»
«ផាំង»
«អ្ហាយ» សំឡេងរន្ទះបានធ្វើអោយរាងស្តើងខ្ទប់ត្រចៀកនិងអោបគេវិញយ៉ាងណែន។
«អូននៅតែដដែល នៅតែខ្លាចរន្ទះដដែល» នាងមិនបានតបអ្វីជាមួយនឹងគេឡើយ នាងគិតតែពីសំងំក្នុងទ្រូងរបស់ព្រោះវាជួយកាត់បន្ថយមិនអោយនាងភ័យខ្លាច។
«កុំខ្លាចអីណាបងនៅទីនេះហើយ បងនឹងនៅក្បែរអូនរហូត» ពេលលឺបែបនេះហើយនាងក៏បានងើយមុខសម្លឹងមើលកែវភ្នែកដ៏សែនមុតថ្លារបស់អ្នកកម្លោះ។
«បងជឿថាអូនដឹងគ្រាន់តែធ្វើជាមិនខ្វល់»
«រឿងអ្វី?»
«សួរបេះដូងអូនទៅ»
«ម្ចាស់ម៉ែមិនអោយអូនស្និទ្ធិស្នាលជាមួយនឹងបងមែនទេ?»
«អត់ទេ អ្នកម្នាងទ្រង់មិនបានថាអ្វីឡើយ»
«កុហក»
«មើលភ្នែកបងអោយចំ» នៅពេលនេះកែវភ្នែកទាំងពីរបានសម្លឹងមើលគ្នាយ៉ាងយូរដោយអារម្មណ៍ជ្រាលជ្រៅម្នាក់ៗសុទ្ធតែអាចមើលដឹងពីចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។
«បងស្រឡាញ់អូន....ជុប» គេក៏បានថើបថ្ងាស់នាងតូចមួយខ្សឺតយ៉ាងយូរក្រោយពីបញ្ចប់ប្រយោគថាស្រឡាញ់។
«បងដឹងថាអូនគិតអីជាមួយបង ពួកយើងនៅក្បែរគ្នាតាំងពីក្មេង ធំធាត់មកជាមួយគ្នាអូនមិនអាចលាក់បាំងអារម្មណ៍របស់អូនចំពោះបងឡើយ។
#Aries
YOU ARE READING
ក្តីស្នេហ៍ជានិរន្តិ៍
Roman d'amourរឿងនិយាយពីស្នេហារវាងមនុស្សពីរនាក់បានស្រឡាញ់គ្នា ប៉ុន្តែដោយសាររនាំងវណ្ណៈទើបពួកគេត្រូវបែកគ្នាដោយសារស្លាប់។ ប៉ុន្តែពួកគេបានសច្ចារថានឹងតាមរកគ្នានៅជាតិថ្មី វាដូចគេសន្យាអញ្ចឹងពួកគេបានរស់នៅជាមួយគ្នារហូតបង្កើតបានគ្រួសារ ជាអកុសលអ្នកទាំងពីរក៏ត្រូវបែកបាក់គ្នាម...
