The Clash of EXO and Girls Generation [Book 2]

Chapter 42: Regret

Yuri's POVs

(A/N: ung chapter na yuri and kai! Ngayon ko lang napansin na nawala ung part nila dun. Bwisit tuloy ei ! Kaya dito ko na isisingit un.)

Nung isang araw pumunta ako sa kala Kai at nakakalungkot pero...

Flashback. .

Bumaba ang mama ni Kai sa hagdan at pagkakita sakin bigla siyang napangise agad.

"Ikaw pala" sabi niya nang makalapit siya sakin.

"Gusto ko lang makita si Kai, kung maayos lang ba siya." Paalam ko sa kanya pero tumawa siya.

"Asa kang papayag ako? No way!"

Nang sabihin niya un dali dali na kong lumuhod sa harapan niya. Ako na ang nagpapakumbaba, kakainin ko na ang pride ko para kay Kai  gusto ko lang naman siya makita at mayakap. Miss na miss ko na siya.

"Please ! Hayaan niyo na po ako na makita ko siya, makausap at mayakap. Miss ko na si Kai, mahal ko po siya." Pagmamakaawa ko.

Napangise naman siya at tumingin sakin ng mapangasar.

"Maids!!" Tawag niya sa maids. Nagsilapitan naman sila.

"Dalhin niyo sa kwarto ni Kai pero make sure na hindi siya papasok, hanggang dun lang siya sa may labas ng pinto." Utos niya sa mga maids.

Tumayo na ko at yumuko sa kanya, hindi na ko nagreklamo pa basta ang mahalaga nakausap ko siya.

Hinatid na ko sa may kwarto ni Kai at pagkarating namin dun, kinatok ito ng mga maids.

*Tok tok tok*

"ANO BA?! AYOKO SABING KUMAIN EI! HINDI KO KAILANGAN YAN! ANG KAILANGAN KO SI YURI!" rinig kong sigaw niya.

Hindi ko alam kung maiinis ba ko o maiiyak kasi, hindi siya kamakain nang dahil sakin. Ayoko na nagkakaganyan siya.

"Pagpasenysahan niyo po"

"Hindi its okey, i can handle it." Sabi ko at umalis na ung ibang maids at ang natira mga guards. 

Kinakabahan ako tawagin siya kasi baka anong gawin niya kapag nalaman niyang nandito ako.

*Gulp*

"kai?" Tawag ko sa kanya.

"Yuri?" Rinig kong sabi niya at may narinig akong yabang papunta sa may pinto.

Umupo ako, lumapit sa pinto at hinawakan ko ung pinto nang maramdaman kong nandiyan na siya sa may pinto.

"Yuri!" Tawag niya sakin at nagkakakatok siya sa may pinto.

"Ssshh.. " awat ko sa kanya at sumandal ako sa pinto.

"Kai nandito ako para makausap kita. Miss na kasi kita." Hindi ko mapigilan umiyak dahil nasasaktan ako sa sitwasyon naming dalawa.

"Miss na rin kita Yuri, patawarin mo ko kung wala akong magawa para makasama kita. Im sorry"

"Kai ayos lang sakin, andami mo nang nagawang effort kaya ako naman, gagawa ako ng paraan para magkasama tayo ulit.

"Hayaan mo Yuri, oras na makatakas ako dito, itatanan na kita, ilalayo kita dito sa lugar na toh. Ung lugar malaya tayo tapos walang makakakita satin maliban lang sa mga kaibigan natin."

Natahimik ako sa sinabi niya dahil na totouch ako. Parang lahat gagawin niya maging masaya lang kaming dalawa.

"Pangako ko yan sayo, lahat gagawin ko para sayo, mahal na mahal kita Yuri, hindi tayo susuko diba?"