အခန်း ၃၀၉+၃၁၀( ပွဲပြီးသွားပြီ )

75 5 0
                                    

အခန်း ၃၀၉

( ပွဲပြီးသွားပြီ )

လူတိုင်းနီးပါး ပြိုင်တူ တံတွေး မျိုချမိလိုက်ကြ၏။

"မင်းတို့တွေ အခုနက တွေ့လိုက်လား... အစ်ကိုကြီး ရှု ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ မြင်လိုက်လား... "

"ငါတော့ သေချာ မတွေ့လိုက်ဘူး... ဒါပေမဲ့ သူ့လက်ထဲက ကျည်ဆံတွေ ထွက်ကျလာတယ် ထင်တာပဲ... မင်းတို့ရော ဘာတွေ့လိုက်သေးလဲ... "

အခြားသူများကလည်း ခေါင်းခါပြကြ၏။

"ငါလည်း ကျည်ဆံတွေ ထွက်ကျလာတာကို မြင်လိုက်ပေမယ့် ငါ့ဟာငါ အမြင်မှားနေတယ်ပဲ ထင်တာ... တကယ်ကြီး ကျလာတာလား... "

"အော် တိုင်နဲ့ ခေါင်းနဲ့ သွား ပြေးဆောင့်ကြည့်လိုက်ပါလား... နာရင် တကယ်လို့သာ မှတ်လိုက်... "

"ဒါပေမဲ့ ကျည်ဆံ ထွက်သွားတာတောင် မတွေ့လိုက်ရဘဲနဲ့... အစ်ကိုကြီး ရှု က သူ့ လက်တစ်ဖက်တည်း နဲ့ ကျည်ဆံတွေကို ဖမ်းလိုက်နိုင်တာ ဟုတ်ရဲ့လား... "

"ကျည်ဆံ လမ်းကြောင်းကို မြင်ရမှတော့ သေနတ်လို့ ခေါ်နေတော့မလား စောက်ပိန်းရ... "

"ဒါ...ဒါဆို လူတွေ ပြောပြောနေတဲ့ လက်ဗလာနဲ့ ကျည်ဆံကို ဖမ်းနိုင်တယ် ဆိုတာ... "

"အေး... အခုဟာကြီးက သူတို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ နှစ်မီတာတောင် မဝေးဘူးကွ... "

"အင်း နှစ်မီတာ အောက်ပဲ... ဒီလောက် အကွာအဝေးအတွင်းမှာဆို ဘယ်သူမှ ကျည်ဆံကို ရှောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး... ဖမ်းနိုင်ဖို့ဆို ဝေးသေး... "

"အကိုချန်းကတော့ လက်ဗလာနဲ့ ဖမ်းပြသွားတာပဲ... "

"ငါ မှတ်မိပြီ... ပြိုင်ပွဲမှာတုန်းကလည်း ဒီလို မယုံနိုင်စရာ ကိစ္စမျိုးကို အကိုချန်း လုပ်ပြဖူးတယ်... အဲ့ဒီတုန်းက လျူကိုင် က သူ့ကို သေနတ်နဲ့ နှစ်ချက်တိတိ ပစ်ခဲ့တာလေ... "

ဝမ်အန် သည် ထို အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်တွေးရင်း အံ့အားသင့်နေမိသည်။

လျူကိုင် ...

"ဟုတ်တယ်... အဲ့ဒီတုန်းက တော်တော် ညဉ့်နက်နေပြီ ဆိုပေမယ့် ငါ မြင်ခဲ့တဲ့အရာကို ငါ သိတယ်... ပထမတစ်ချက် ပစ်တော့ သူက လက်နဲ့ ဖမ်းခဲ့တယ်... ဒါနဲ့ ငါလည်း ထင်ယောင်ထင်မှားတွေ လျှောက်မြင်မိတာလို့ပဲ တွေးပြီး နောက်တချက် ထပ်ပစ်ကြည့်လိုက်တာ.. အဲ့ဒါကိုလည်း ထပ်ဖမ်းလိုက်တာပဲ... အဲ့ဒီတုန်းက ငါတို့ကျည်တွေက အခွံတွေ ဆိုတော့ အစစ်လောက် အရည်အသွေးမကောင်းလို့ လက်နဲ့ ဖမ်းနိုင်တာ ဆိုပြီး ထင်ခဲ့တာ... ငါ တော်တော် ပိန်းခဲ့တာပဲ... "

နတ်နဂါးစစ်သည်Where stories live. Discover now