6.Bölüm

180 13 2
                                    

Gözlerimi annemin sesiyle açtım noluyo ya sabahın köründe gözlerimi zorlukla açtım. Annem başımın üsten bana bakıyordu
-Kızım korkuttun beni kaç saattir seni sesliyorum cevap vermiyorsun" endişeli sesiyle konuştu
-Akşam geç yatmışım o yüzden kalkamadım hem saat kaç ki?"
- Öylen kızım saat 1 bu saate kadar nasıl uyudun aklım almıyor" güldü sonra yine konuştu - Kızım misafirin var seni bekliyor, akşamada hazırlık yapacaz kal artık yalnız başıma yetişemiyorum" misafirmi ? Nisamı yoksa heyecanla yerimden fırladım neşeli sesle sordum
-Anna misafir dediğin Nisamı yoksa?
-Evet güzel gözlüm Nisa seni bekliyor uyandırmak istemedi o yüzden buraya gelmedi" Annem dışarı çıktı bende vakit kaybetmeden duşa girdim işlerimi hall etdim, giyinmek için beyaz yarı kol cropumu, dizimden beyaz üzeri mavi güllerle bezedilmiş eteğimi giydim, eteğim dizinde yırtmac vardı. Beyaz çantamı, mavi gözlüğümü aldım. Saclarım kısaydı uçlarını buruk yapıb şekillendirdim hafif makyaj yaptım, dudağımı biraz abartmış olabilirim bordo kırmızı ruj sürmüştüm. Nisayla dışarı çıkmayı düşünüyordum. Evde kalsam delirirdim. Arslan ve ailesi için yapılan  hazırlıga yardım etmeyecektim.  Ne kadar kötü olsamda asla bildirmemeye karar verdim. Ben annemin güçlü kızıyım, evet babasının değil annesinin çünki babam hiçbir zaman benimle gurur duymadı ki, o yüzden ben annemin kızıydım.  Aynanın karşısında çok durmadan aşağı indim. Nisa annemle konuşuyordu, sakin sakin giderek birden sarıldım tabii korktu ve hemen oda bana sarıldı 1 gün olmasına bakmayarak çok fazla özlemiştim.
-Hira nasıl özledim bir bilsem, kızım beni kendine ne kadar alıştırmışsın, iyimisin?
-Bende özledim güzelim, iyi olmaya calışıyorum dışarı çıkalım hadi biraz gezeriz hem konuşuruz evde bunalıyorum herşey üstüme geliyor sanki" Nisa bana pırıltılı gözlerle baktı anlayacağınız gezme fikri onunda hoşuna gitdi tam bana cavab vecekdiki annem konuştu
-Kızım biliyorsun akşam gelecekler ne diye çıkıyorsun dışarı herkes ne der dün berdel bu gün geziyor demezlermi? Hem ben seni bana yardım et diye uyandırdım  gülüm" sinirleniyordum kendimi tuttum sakin sesle
-Anne hiçkimse beni ilgilendirmiyor, ben sizin için işimi evimi düzenimi bozup geliyorum buraya bana herkes diyorsun? Ben gezemezmiyim? Yasadıklarımdam haberin varmi ben neler çekiyorum biliyormusun? Anne onlar için yapılan hiçbir hazırlığa yardım etmeyeceğim, hadi akşam görüşürüz" cevap vermesini beklemeden Nisanın kolundan tutup dışarı çıktık
-Hira neden öyle konuştun annenle oda çok üzülüyor, sen gelmeden öncede ağladı o seni seviyor" gözlerimi sakince yumub açtım
-Biliyorum Nisa elimde değil bana herkes diyor onlar için yapılanlara yardım etmemi bekliyor istemiyorum yardım etmek birinizde beni anlayın ne olur . Nefret ediyorum Arslandan ve ailesinden.  Bu hakta fazla konuşmayalım aksama kadar kafam dağılsın diye seni çıkardım dışarı hadi alış verişe ordanda kafeye geçeriz." Nisa hiçbirşey söylemeden hafifçe başını salladı. Mardindeki en sevdiğim mağazaya getirmiştim Nisayı heyecanla ellerimi bir birne vurdum
-Hadii Nisam gidelim güzel şeyler alalım" elinden tuttum hızlı hızlı yürüyüp kıyafetlere bakmaya başladık. Elime bordo elbise aldım çok güzeldi bir kolu yoktu eteğinde derin yıtmacı vardı. Nisanın üzerine tuttum
- Hemen giy çık bakayım yakışacagını biliyorum" hayranlıkla baktı elbiseye basını sallayarak kabine girdi bende kendime birşeyler bakmaya başladım, beyaz kumas bol pantalon üzerine kısa yelek aldım çok güzeller. Nisa kabinden çıktı hayran gözlerle ona bakıyordum
-Ne güzel oldun kızım bayıldım, bendekide laf elbiseyi taşıyan güzel elbise nasıl yakışmasın
-Canımsın Hiram alayım o zaman" biraz burada vakit geçirdikten sonra yakınlıktakı kafeye gitmeye başladık. Manzarası güzel olan yerde oturdug. İkimizde pizza, içecek söyledik.
-Nisa ne güzel kiyafetler aldık ya öyle değilmi" sabırsızlıkla yemeğimiz gelmeğini bekliyordum sanki akşam ben istenmeyeceğ gibi davranıyordum, mecburdum böyle davranmaya yoksa ağlamaktan delirirdim. Hem kendimi güçsüz gösteremezdim ben zayıf değilim.  Bir yola girmiştim vardır Allahın bir bildiği, ona sığınıyordum. Hiçkimsenin yanında artık ağlamayacaktım. Düşüncelerimden Nisanın sesi sayesinde çıktım
-Kızım nereye daldın 2 saati konuşuyorum burda
-Dalmışım öyle boş ver yemekler nerde kaldı ya"  masaya el koyuldu siparişimiz geldi sandım başımı yerden kaldırdım, kaldırmaz olaydım bu ne arıyordu burda kurtuluş yok ki, ürkütücü bakışlarıyla gözlerime bakıyordu, sonra açıkta kalan bacagıma baktı kaşları hemen catıldı yüzüme beni öldürecekmiş gibi bakıyordu yavaşça tısladı
-Bu ne hal?" Bende kaşlarımı catdım
-Ne varmış halimde? " sabr dileyerek kafasını yukarı kaldırdı Nisaya hitaben merhaba Dedi sandalyeyi bana yakınlaştırıb oturdu yavasca mırıldandım
- İnsanında sevmediyi burnunun dibinde bitermiş
-Birşeymi dedin? Bu arada senin adın ne?" Şaşkınlıkla yüzüne baktım gülmeğimi saklayamadım yüksek sesle gülüyorum
-Ne gülüyorsun normal soru sordum" bu ciddiydi inanamıyorum fazla sinirlendirmeyin yeri yoktu sakince
-Hira" dedim dudağının kenarı azıcık kactı sonra yeniden eski halini aldı
- İsminde kendin gibi garib" sinirlendim
- Sensin garib öz ismine bak sen bir kere" sonda yavasca salak diye mırıldandım kızgın boğa gibi bakıyordu duyduğu acaba? 2 dakika dilini tutamıyorsun Hira helal olsun. Sakince benim duya bileceğim tonda tısladı
- Benmiyim salak? Dilini kesicem çok değil 6 gun sabr et" donup kaldım cidden dilimi kesermiydi salaksın kızım öylesine diyor yapamaz . Ay ben söz savaşından Nisayı unutmuştum başımı kaldırıp Nisaya baktım şaşkın gözlerle bize bakıyordu boğazımı temizledim
-Nisa kalkalımmı buranın havası kötüleşti birden" Nisayı öskürek tuttum endişeyle yerimden kalktım
-Noldu kız helal helal" Arslanın bakışlarını üzerimde hiss ediyordum amma bakmiyorum ayakta Nisayı bekledim para koyup çıktık, Arslanı atlattım diye mutlu olurken kulağımın dibinde mırıltısını duydum
- Beni fazla sinirlendirme inan aklına bile getiremeyeceğin şeyler yaparım canını yakarım asla unutamazsın sesinin tonunada dikkat et bir daha uyarmayacagım. Bir dahada böyle giyinme üzerinde parçalarım" masaya koyduğum parayı elime sıkıştırıp ürkütücü halda yüzüme baktı sadece sustum çokmu ireli gitmiştim, sussam iyi olacak
- Sende beni tehdit etme bir dahakine bende sakin kalmam" dedim susamamıştım yine sabır dilendi
- Hadi arabaya geçin" yorulmuştum yoksa redd ederdim Nisayla ikimizde arka koltukta oturduk, Arslan ön kapıyı benim için açmışdı görmemezlikten gelerek arka koltuğa geçtim Nisa bana bakarak gözlerini pötletiyordu ne yapa bilirdim onun yanında oturmak istemiyordum. Kısa zamanda konağın önüne gelmiştik Nisa arabadan indi bende iniyordum ki sesi durdurdu
- Akşama böyle açık giyinme odaya çıkartıp üstünde parçalarım şimdiden diyeyimde bilmiş ol" sessizce göz devirdim arabadan indim kapısını gürültülü şekilde kapatmıştım ukala ne olaca diye mırıldanmiştım aksama az kalmıştı neyse gidip hazırlanayım. Oflaya puflaya Nisayla Odama çıktık vakit kaybetmeden konuşa-konuşa hazırlanmaya başladık. Akşamda bitseydi rahat nefes alırdık artık.

BİRAZ UZUN OLDU, KENDİMİ HİKAYEDEN ALAMIYIRDUM O YÜZDEN BU KADAR UZADI. ÖPÜYORUM CANLARIM İYİ OKUMALAR 🥰🫠

KalbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin