26.Bölüm

83 7 10
                                    

Arslan sürekli benimle konuşmaya çalışıyordu, sürekli kestirip atıyordum. Öylece yolu izliyordum, güzel günlerimin geçtiği sokağa gelince sanki uykudan ayıldım
- Arslan" diye fısıldadım, evet burası benim evime giden sokaktı, 10 yıl acıma, sevincime eşlik eden evime.. Ellerim titriyordu, hep heyecan beni esir alanda böyle oluyordum. Elimin titremesini yoksayarak Arslanın koluna dokundum hafifçe, dolmuş gözlerimle ona bakıyordum, titrek sesimle konuştum
- Arslan evime mi gidiyoruz?"  Arslan direksiyonu tutmadığı eliyle elimi okşadı
- Evet kalbimin sultanı" yolun boşluğundan, elimi kaldırarak üzerine öpücük kondurdu. Öylece ağlıyordum, şimdi burayı, evimi çok özlediğimin farkına varmıştım. Konuşamıyordum dolmuş gözlerimle akıp giden yollara bakıyordum. Elini uzatarak göz yaşlarımı sildi
- Ben seni mutlu etmek istemiştim, böyle kötü olacağını.." lafını böldüm başımı sallayarak
- Çok teşekkür ederim, hemde çok. Beni nasıl mutlu ettin anlayamazsın. Çok özlemiştim" yine elimi öptü
- Teşekkür etmene gerek yok, seni mutlu etmek benim görevim" gülümsemiştim. Çok geçmeden, 10 yılımın geçtiği o sokakta durdu araba. Ben ikinci katta oturuyordum, başımı kaldırarak baktım, nasıl özlemişim anlatamam.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Hiranin evi)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


(Hiranin evi)

Hemen Arslanın beklemeden yukarıya koşacakken Arslanın bana seslenmesiyle durmak zorunda kaldım
- Güzelim, dikkatini çeken birşey olmadımı?" Gözlerimi Arslanın gözlerinden hızla çekerek etrafa baktım, benim minik araban kırmızı kurdelenmiş öylece durmuştu.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KalbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin