Kalbim

5.Bölüm

Arslan Demir Öztürk
Yolda bitmiyor ki, sinirle elimi saçlarımdan geçirdim, aklım hala almıyordu benim küçük kız kardeşim nasıl kaçardı, sevdiği varsa bana söyle bilirdi, gerekirse ben konuşurdum ona arka olurdum, bu kadarmı uzaklaşmıştım kardeşlerimden, işlere o kadar odaklanıyordum ki neye ihtiyaçları olduğunu, sıkıntıları olup-olmadığını sormayı hep unutuyordum. Ah aptal kafam neden neden hep kaybedenden sonra akıllanıyoruz ki? Konağın önündeydim, bağırış sesleri geliyordu, ne oldu acaba yoksa Dila , Dilaya bişeymi oldu hayır hayır olamaz böyle birşey. Hızla addımlarla konağın kapısından gürültülü şekilde girdim. Dila Özkanla bir kenarda durmuş ağlıyordu, bu bile kalbimi param-parça etdi, onun gözlerinden akan yaş, kan olub kalbime damlıyordu. Hemen konuştum kendimden emin gür sesimle
-Dila'yı asla affetmeyeceğim, beni yok sayıp kaçtığı için, amma o benim kardeşim ölmesini istemiyorum, berdeli kabul ediyorum" başka çarem yoktu bu zaman arkamdan en az benim sesim kadar gür sesle bir kadin konuştu
-Ben istemiyorum, benim İstanbulda bir düzenim var ben evlenemem hele berdelle asla, başka yol bulun bunu kabul edemem" arkama hızla cevrildim laflari yıllar önce kalbimde yara açan, beni hayal kırıklığına uğratan o kadını hatırlattı çok sinirliydim. Arkama çevrilmemme kısa çaplı şok geçirdim Allah kahretsin bu o kız saçları güzel kokan aman ben ne düşünüyorum yine, hızla düşünceleri kafamdan atdım ona doğru addımladım yerinden bir milli kaymamıştı korkmazlığına hayran kaldım doğrusu yanına yaklaşıp tam karşısında durdum saçının güzel kokusu burnuma vuruyordu kendime gelerek konuştum gür sesimle
-Abinin kafasına sıkarım o zaman gözünün önünde hiç acımam hadi şimdi kararını ver" beni şaşırttı kafa tutacağını bekliyordum kaçıp odasına gitdi arkasında ki bağırışlardan etkilenmeyerek. Kaldığım yerden yumruklarımı sıkı yordum Amcamın iğrenç sesi kulaklarımda yankılandı
-Yılmaz ağa kızın kabul etmiyor berdeli şimdi ne yapacaz oğlunla abimin kızını vurmak kalıyor geriye kısmet" nasıl bağırdımsa kulaklarım çınlıyordu
-Amca ne zamandan benim sözümün üste söz söyleyer oldun? Ha ne zamandan? Aga benmiyim yoksa senmi? Berdel dediysem olacak ben ona kabul ettiririm." Hiçkimsenin ağzını açmasını beklemeden yukarı çıktım orada ki kadından odasının nerde olduğunu öğrendim hızla kapıya vurmaya başladım kilitlenmişti sinirle gürledim
-Aç kapıyı, kırarım yoksa, düşündünmü?" Bağırarak konuştu
- Git başımdan konuşmak istemiyorum beni yalnız bırak" lan ne diyordu bu, dilini kesmem şart olmuştu
-Lan aç diyorum kapıyı tamam sen istedin" tam kapıyı kırmaya hazırlanıyordum ki kapını actı ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu, gözlerinin içi kan çanağına dönmüştü
-Ne var" Diyerek tısladı hele evlenelim konuşmayı öğretirim sana diye geçirdim içimden
-Düşündün mü? " bağırdım
-Kabul ediyorum" beni şaşırttı yine sesi şimdi zayıf çıkıyordu zorlukla işittim hemen aşağı indim avluda gür sesle konuştum
-Kabul etdi" herkes hayırlı olsun  beklemeden konuştum
" Yılmaz ağa yarın akşam istemeye gelicez hazırla kızını" Diyerek konakta çıktım çok sinirliydim hem o kızın şımarıklığına hem kendi kız kardeşimin beni hiçe saymasına.  Kafamı kıracaktım artık bu şımarıkla hayat nasıl geçecekti anlamıyorum adını bile bilmiyorum, lan evleneceğim kızın hiçbir şeyini bilmiyordum. Son hızla konağa geldim anam avluda ağlıyordu kardeşim Baran ananemin yanında oturmuş yere bakıyordu. Annem beni gördüyü gibi yanıma koştu
-Oğlum karar ne Dila o iyimi oğlum nolur cevap ver dayanamıyorum" ağlamaktan sesi kısık çıkıyordu
-Berdel olacak, Dila iyi Babamla eve geliyor" cevap beklemeden odama geçtim duşa girdim rahatladım birazda olsa. Yatağıma uzanıp düşünmeye başladım ya sevdiği varsa? Allahım beni neyle sınıyorsun çıldırıyorum artık. Çok ağlamıştı kesin sevdiği var yarın mutlaka konuşmalıydım, zaten sevdiği olsa bile geri dönüşü yoktu unutacaktı, kiz kardeşimin ölümüne göz yumamam. Çok geçmeden avludan sesler yükseldi, hemen dışarı baktım. Babam Dilayı dövüyordu Baran karşısını almak istesede olmuyordu. Aşağı koşarak bağırdım
-Ne yaptığını zannediyorsun baba? Çözümmü dövmek?" Dila'yı annemle birlikte odasına yolladım babam söylenmeye başladı
-Nasıl yapar böyle birşeyi berdel olmasaydıda ölseydi keşke o zaman bu kadar kötü olmazdım, beni küçük düşürdü herkesin yanında, küçük yılan keşke ölseyd.." dayanamadım sinirle tısladım
-Bir daha ağzını acarsan andım ola yakarım buraları, hepsi senin suçun ne zaman sevgi gösterdin lan bize ne zaman? Hep kendi sorunumuzu kendizim hall etmedikmi senin yüzünden gençliğimi yaşayamadım ben, nasıl kızına ölüm arzularsın bu kadarmı düştün ? Bu gun olanların hepsi senin sucun iyi baba olmayı becerseydin bunlar yaşanmayacaktı" ağzını acmasına izn vermeden odama çıktım uyumalıydım yoksa deli olacaktım yatağıma yatdım gözlerimi yumdum yarın gergin bir gün olacaktı.

SONRAKİ BÖLÜMM BOMBA GİBİ GELİYOR..🥳🤍