28.Bölüm

61 10 9
                                    

Hayat insanı nerden nereye sürüklüyordu, 1 yıl önce aşık olacağımı,berdelle evleneceğimi söyleselerdi, inanmazdım. Hatta gülüb geçerdim. Şimdiyse, Arslanın kollarındaydım.. Sabaha yakın uyumuştuk, sanki tüm özlemimizin acısını bir gecede çıkarmıştık. Arslan hala göğsümde uyuyordu, çıplak olduğumdan öylece yüzü, dudağı, sıcak nefesi tenime dokunuyordu.  Saçlarını okşamaya başlamıştım.. Geçmişi düşünüyorumda ne çok kırmıştık bir-birimizi. Arslan çok iyi biri ama sinirlenmediği sürece. Düşünmeden de edemiyorum, hep mi böyleydi? Devremle bu konuda konuşmam gerekiyordu..

Nisayla dün mesaj atmıştım gelmeyeceğimle alakadar, "azgın karı, kocayı gördün tabii gelmeyi unutursun"  Kahkaha atmıştım bu mesajına, bir nevi öyle olmuştu, dün geceyi düşünürsek..

Arslan göğsümün alt kısmana öpçük kondurmasıyla başımı kaldırdım
- Uyandın mı sevgilim? Günaydın..
- Günlerim hep seninle aydınlansın" uzanarak dudağıma buse kondurdu
- Hep böyle uyansak, koynunda uyansam.." gülümsedim
- Canım kocacım hadi kalk üstümden de banyoya gireyim, daha kahvaltı hazırlayacağım" Düşünür gibi yaptı
- Kahvaltı mı? Sen neden yapıyorsun Devremin dün bulduğu yardımcımız yapar" başımdan aşağıya sıcak su döküldü sanki
- Yine mi Arslan?" Başım ağrımaya başlamıştı
- Ne yine Karıcım?
- Neden bana sormadın? Yine mi aynı şeyleri yaşayacağım? Devremi elime geçirirsem.." Arslanın kahkahasıyla lafımı yarıda kesdim, yüzümü avuçlarının arasına aldı
- Şaka yapıyorum, yardımcı istiyorsan kendin bakarsın öyle işe alırsın. Artık hiçbir zaman ben böyle işlere bulaşmam aldım dersimi." Sahte sinirle yerimden Arslanı üstümden iterek kalktım
- Akıllanmazsın sen" kıyafetlerimi seçerek banyoya girdim, işlerimi halletmiştim. Arslanla biraz uğraştıktan sonra, vakit kaybetmeden hızla aşağıya  inmiştim.

Sesler geliyordu salondan, başımı kaldırdım birde ne göreyim. Nisayla Devrem gülüşüyorlar, Allah hayır etsin, Nisayla Devremi fazla yan-yana görmeye başlamıştım. Nisayı tanımasam aşık oldu sanacaktım.

- Allah muhabbetinizi artırsın gençler" Nisa ağzını açaçakken Devrem gülerek konuşmuştu
- Nihayet yenge odanızdan çıka bildin, Allah aşkına kaç saat yapıyorsunuz?" Kaşlarım havalanmıştı. Nisa Devremin koluna vurarak konuştu
- Edepsiz ne biçim konuşuyorsun?
- Evet Devremcim bu ne biçim laf?" Ellerini yukarıya kaldırdı teslim olurmuş gibi
-Ne dedim ya benn, alt tarafı..
- Evlen gör bakalım ne karının koynundan çıka bilecekmisin?" Edebsiz-2. Uyarıcı bakışlarla arkamdan gelen Arslana baktım
- Sussanıza ya" mutfağa geçecekken
- Canım Devremle ben sofrayı hazırladık, kusura bakmayın sabah - sabah geldim. Devrem çok ısrar etti" bir kaşım yukarıya kalktı, imayla Nisaya baktım
- İyi yaptın geldin o nasıl laf" diye konuşmuştu Arslan. Sofraya geçip oturmuştuk, kahvaltımızı yaptıktan sonra
- Kalbim kendi arabanla gideceksin? Yoksa benimlemi?" Elimi cabuk tutmalıydım yarım saat sonra dersim vardı
- Kendim gidicem sevgilim, sen şirkete git" Alnıma öpüçük kondurarak

Devremle çıkmıştılar, Nisayla baş-başa kalmıştık, hızlı addımlarla yukarıya çıkıyordum, Nisada benimle geliyordu. Yatağa oturmuştu, kıyafetlerimi seçerken bir yandan da imayla Nisaya bakıyordum.
- Neden öyle bakıyorsun?
- Devremden hoşlanıyormusun?" Gözlerini pörtletti
- Ne hoşlanacam ya o uyuzdan?
- Hmm, bana nedense öyle gelmedi
- Kızım beni deli etmeye mi çalışıyorsun? Beni babam sevmemiş şimdi Devremden mi sevgi umayım? Sevemem hem ben kimseyi" pişman olmuştum üstüne gittiğim için.Yanına oturdum sarılarak konuştum
- Böyle düşünme Devrem çok iyi biri. Hem seni çok sever
- İstemiyorum" Diyerek kestirip atmişti, odadan da çıkmıştı
- Aşağıda bekliyorum" bağırmıştı aşağıdan. İçim Nisamın babası tarafından sevgi görmeyişine burkulsada, dolaba yöneldim. İşten gelince uzun- uzun konuşmalıydım Nisayla, çok ihmal etmiştim onu bu aralar..
Kombinimi kararlaştırdıktan sonra, aynanın önüne koştum, çok az vaktim kalmıştı, Allahtan okul yakındı. Makyajımı da yaptım, saçlarımı arkadan dalgalandırarak topladım. Saçlarım uzadığından artık saçlarımı rahatlıkla toplaya biliyordum. Hazırdım ve çok güzel olmuştum. Biraz daha aynanın karşısında kendime hayran bakışlarla baksam, kesin gec kalacaktım.

KalbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin