"එගොඩ ගොඩෙත් රත්තරං....
ඔන්න අල්ලපල්ලා...."
"එගොඩ ගොඩෙත් රත්තරං
මෙගොඩ ගොඩෙත් රත්තරං
එගොඩ ගොඩෙත් මෙගොඩ ගොඩෙත්
ඇතෙක් බරට රත්තරං"
අත්තම්මලා දෙන්නෙක් රබාන වටේ කැරකි කැරකි නට නටා රබන් ගහද්දි අනිත් අත්තම්මලා රත් කරාපු රබානට තාල අල්ලනවා.
ගමේ ඉලංදාරි කීවැකි උන් කැට ගහනවා. මටත් කොල්ලො එක්කල කැට ගහන්න ආසයි.අප්පච්චිගෙ මනාපයක් නෑ මං උන් එක්ක එක්කාසු වෙනවට.අනිත් අතට මං ඔතෙන්ට ගියාම උන්ගෙ නිදහස නැති වෙනවා. උන් මට උන්ගෙ එකෙක්ට වාගේ සලකන්නෙත් නෑනේ.
ඔන්න පොඩි ඇටයයි මාමණ්ඩි එක්ක ඉද්දි නම් උන්ට උන් කවුද මතකත් නෑ මට මං කවුද මතකත් නෑ. මාමණ්ඩියා නැතුව පාළුයි අප්පා.
කෙහෙල් දල්ලෙ පාට කමිසෙට ඒ රෙද්දෙම කළු බතික් කැටයමක් දාපු සරමක් ඇදලා කාක් කුඩේ එක්කාසු වෙන්න ගැටයක් දාගෙන මයෙ අවුරුදු කුමාරයා ඇවිද ඇවිද ඉන්නවා. වෙන කවුද ඉතින් මයෙ මාමණ්ඩිගෙ පණ ඩිංග මිසක්කා.
මං උගෙ රැවුලත් ඩිංගක් වටෙන් වටෙන් ගානට බෑවා. නැත්තම් මස් වැද්දෙක් වාගේ. ගප්පියාගෙ විදිහටම මාත් මයෙ අවුරුදු ඇදුම හදාගත්තා මේ වංගියේ.
වැඩ අල්ලන නැකත වෙනකං චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර අහවර කරලා අපි ඩිංගක් මේ එලියට ආවා. මයෙ කට දෙපැත්තත් රිදෙනවා වලව්වට ගොඩ බැස්ස නෑදෑ සනුහරේට විරිත්තන් 'ආයුබෝවන් ' කියලම.
"තුන් සිංහලේම නෑදෑයෝ වාගේ හතර වටින්ම නෑයෝ ඇවිල්ලත් බලපිය බල බල ඉන්න ගැටිස්සියෙක්වත් ඉන්නවද කියලා"
"ඔය ඉන්නෙ බං ඕනි තරම්"
"හැටි විතරක්! යස්සනියො වාගේ. තෙධර්ණත් හොඳයි මුන්ට වඩා "
"නගා හැඩයිනෙ බං කෝමත් "
"ඒකිගේ ලස්සන පේන්නේ මේ වාගේ උන් එක්ක ඉද්දි තමා "
මං මේ මග බලං ඉන්නෙ උක්කුං එනකන්. කිරි උක්කුවත් පේන්න නෑ. කිරි උක්කුංගෙ නඩේ නම් අවුරුදු පටන් ගත්තත් හරි වලව්වෙමයි.මං උක්කුංලට දෙන්නය කියලා තෑග්ගකුත් හැදුවා. වදින්න ආවම දෙන්නයි හිතන් හිටියෙ. එන පාටක් නෑ.
YOU ARE READING
|| දෑල ||
Historical Fictionඒ ඇස්, මා දිහා බලාන දුකින් කියන පුවතක් ඒත් මට නොතේරේ ඒවගේ කිසිම අරුතක් ගතින් ගත සිතින් සිත එක්කල ආත්මගත ප්‍රේමණීය බැඳීමක පුරාවත........... ආරම්භය : වෙසක් මස පළමුවැනි දා (2024)
