Codename Anastasia (nowela) // PL🇵🇱

36 rozdzial

Co jest tutaj?"

Salman wyglądał na niezadowolonego z pustego otoczenia. Z Irkucka do Moskwy, a następnie z Moskwy na przedmieścia, poruszali się bez przerwy, aby znaleźć arsenał, który obiecał Kwon Taek Joo. Ale gdy wysiadł z samochodu, wszędzie wokół była nieutwardzona droga i ani jednej latarni ulicznej. Kwon Taek Joo szedł naprzód bez wyjaśnień.

Chwilę później obaj dotarli przed podupadły budynek. Salman patrzył bez wyrazu, śmiał się i powiedział: „To niewiarygodne".

„Nie tutaj, prawda?"

Kwon Taek Joo podniósł okiennicę, rozbijając tę ​​skromną nadzieję. Gdy tylko Salman wszedł, chmura kurzu uniosła się, powodując u niego gwałtowny kaszel.

Zostawiając kaszlącego Salmana, Kwon Taek Joo trzymał lampę, by świecić na podłogę. Światło rozprzestrzeniło się w małym rowku. Tak jak zrobił to Zhenya. Kwon Taek Joo chwycił za wcięcie i powoli podniósł je z powrotem. Kolejna chmura kurzu uniosła się, a potem powoli opadła. Pod nią pojawiły się schody.

Kwon Taek Joo zszedł pierwszy po ciemnych schodach, Salman podążał za nim krok po kroku w konsternacji, patrząc w lewo i prawo. Być może dlatego, że poruszał się ostrożnie, schody wydawały się nie mieć końca, minęło trochę czasu, zanim stopy Salmana dotknęły płaskiej podłogi. Otoczenie było nadal czarne jak smoła.

Kwon Taek Joo stał nieopodal i nagle wyszedł. Salman miał zamiar rzucić się za nim, gdy światło w środku zapaliło się z dźwiękiem klikania. Wizja szybko się otworzyła, ukazując pustą półkę z książkami, ale bez ani jednej książki, tylko telefon z tarczą.

„Co jest? Przyjechałeś tu tylko po to, żeby mi to pokazać?"

Kwon Taek Joo minął Salmana, który stał oszołomiony przed telefonem. Kiedy raz zwrócisz na coś uwagę, nie jest to łatwo zapomniane. Hasło, które wpisał Zhenya, było takie samo. Oczywiście, jeśli podejmie środki ostrożności wobec Kwon Taek Joo i wróci tutaj, aby zmienić hasło, to miejsce stanie się dla niego bezużyteczne. Ale Kwon Taek Joo ma przeczucie, że tak się nie stanie.

3,9,1,6.

Kwon Taek Joo na zmianę wybierał numery. W końcu koło włącza numer „5", obraca się i zatrzymuje. Właśnie wtedy rozległ się znajomy mechaniczny dźwięk. Salman stał tam w przygnębionym nastroju, bojaźliwie wyciągając pistolet. Zajęte oczy są czujne na otoczenie.

Potem pojawiły się puste półki na książki, jedna po drugiej. W przeciwieństwie do zdezorientowanego Salmana, Kwon Taek Joo był bardzo spokojny. Nie. jego plecy usztywniły się

„Niedoceniłem tego".

Mruknął niezadowolony, a następnie zbadał zaawansowaną technologicznie broń, która pojawiła się przed nim. Kwon Taek Joo przypadkowo wziął kilka karabinów i pistoletów i rzucił nimi w Salmana. Zebrał również różne materiały wybuchowe, w tym TNT, do swojej torby.

Coś migało, Kwon Taek Joo się odwrócił. Kamera monitorująca migała czerwonym światłem. Kwon Taek Joo natychmiast podniósł środkowy palec i nacisnął spust w stronę odblaskowej soczewki.

„Warto spróbować dwóch podejść. Jedno to iść pod prąd rury odpływowej w rezydencji, która łączy się z rzeką, lub infiltrować z góry".

Jedyną szansą na przetrwanie jest pierwsze. Gdyby próbowali infiltrować z góry, skończyliby jak plaster miodu, zanim jeszcze postawiliby stopę w rezydencji.

Kanały rezydencji Bogdanovów są połączone z rzeką, która przepływa przez centrum Moskwy. Woda była dość głęboka, więc oboje musieli założyć skafandry do nurkowania. W linii prostej wydaje się, że nie ma się czym martwić. Jednak Salman ma inne zmartwienia.