Codename Anastasia (nowela) // PL🇵🇱

45 rozdzial

Kwon Taek Joo przetarł oczy i pobiegł tak szybko, jak mógł. Szerokie i krótkie syberyjskie trasy narciarskie ślizgały się gładko nawet po pokrytych śniegiem polach. Pędził przez wysokie drzewa, jakby atakował je czołowo. Po długim ślizgu, uczucie niepewności rozprzestrzeniało się za każdym razem, gdy Kwon Taek Joo podskakiwał. Jego umysł, płonący pragnieniem zwycięstwa, odetchnął z ulgą i zaczął cieszyć się radością jazdy na nartach. Nie wiem, jak długo minęło, odkąd był tak podekscytowany.

Dwie osoby sunęły po zboczu góry, jedna z przodu, a druga z tyłu. Im szybciej przyspieszał, tym trudniej było Kwon Taek Joo oddychać. Ostry ból narastał w jego klatce piersiowej, ale nawet to było przyjemne. Wszystkie toksyny w ciele wydają się być eliminowane przez samo oddychanie tym czystym powietrzem.

Kwon Taek Joo nie zapomniał również o chwycie otaczającego terenu podczas jazdy na nartach. Starannie rozważał, z którego grzbietu skorzystać, aby móc uzyskać silny pchnięcie. Nie mogło to być wzgórze, które zawaliłoby się po kilku strzałach z dubeltówki, jak wczoraj. Byłoby wspaniale, gdyby to było wysokie wzgórze, ale najważniejszą rzeczą jest wiatr, musisz mieć wiatr pchający twoje plecy, aby móc daleko polecieć.

Kwon Taek Joo nadal przyspieszał, jednocześnie elastycznie omijając drzewa i skały, które niczym nie różniły się od przeszkód. Zhenyi nigdzie nie było widać. Rozejrzał się przez chwilę, by go poszukać, a potem szybko się poddał. Brak jego obecności był zaletą. Kwon Taek Joo dokładnie sprawdził obszary, które mógł wykorzystać, a które mógł przegapić.

Oczywiście, jeśli Kwon Taek Joo wygra ten zakład, paralotniarstwo będzie bezużyteczne. Próbował znieść wszystkie żądania Zhenyi, aby wygrać pewnego dnia. Kwon Taek Joo zaakceptował wszystko do tej pory, więc nie mógł zignorować jego prośby.

Już samo wyobrażenie sobie, że Zhenya niechętnie oddaje kluczyki do helikoptera, sprawiło, że Kwon Taek Joo poczuł podekscytowanie. Tym razem na pewno wygra. Z tą silną pewnością siebie. Kwon Taek Joo rykkede do przodu.

Zwycięstwo lub porażka kończą się, gdy któraś z osób osiągnie ustalony punkt. Kwon Taek Joo odważa się zapewnić sobie zwycięstwo. Nigdy nie przegrał zakładu narciarskiego, chyba że były nieuzasadnione zmienne, w przeciwnym razie nawet potwór taki jak Zhenya miałby trudności z pokonaniem go.

Kwon Taek Joo zwiększył prędkość i zbiegł po stromym zboczu. Nadal nie było śladu po Zhenyi, musiał potknąć się o skałę i zemdleć.

Teraz wystarczy skręcić za róg. Kwon Taek Joo użył swojego kija, aby mocno uderzyć w śnieg i przyspieszyć. Uda i łydki, które równoważą ciało, sztywnieją, jakby miały eksplodować. Ale zwycięstwo jest tuż przed twoimi oczami, więc nie ma nic złego w odczuwaniu takiego bólu. Na twarzy Kwon Taek Joo rozlał się zadowolony uśmiech.

Wygrał.

Gdy Kwon Taek Joo pewnie skręcił w narożnik, coś przeleciało nad jego głową. Gdy Kwon Taek Joo przypadkowo podniósł głowę, na jego twarz padł ciemny cień. To Zhenya.

"Ach."

Kwon Taek Joo nieświadomie cicho krzyknął. Śnieżki stworzone przez jego pęd stopniowo zwiększały rozmiar i toczyły się w dół. Musiał tego uniknąć, ale jeśli drgnąłby choć na chwilę, Kwon Taek Joo przegrałby z Zhenyą. Zacisnął zęby i wytrwał.

Nagle na Kwon Taek Joo spadła śnieżka, zamieniając go w żywego bałwana. Zhenya wylądował bezpiecznie i przyspiesza do przodu. Kwon Taek Joo z opóźnieniem próbował gonić, ale zderzenie ze śnieżką spowodowało, że jego prędkość spadła. Kwon Taek Joo nie był w stanie zmniejszyć dystansu.

Zhenya płynnie skręcił w punkt spotkania i z łatwością wyciągnął wbity tam kij. Kwon Taek Joo przybył nieco później. Pobiegł i potrząsnął głową, aby otrzepać się ze śniegu, ale całe jego ciało było nadal pokryte śniegiem. Kwon Taek Joo rzucił kijem ze złością jak niedźwiedź polarny łowiący łososia. Dlatego Zhenya nagle wybuchnął śmiechem.