The Blind Princess is A Villainess

Chapter 38: Accepting her Destiny

Napatigil ako sa narinig ko. "Sino ka!? Show yourself." Baka isa na naman ito sa mga alagad ni Eris! Palagi ko pa naman itong napapaginipan.

"That's not how you treat a person who will help you little flower." I immediately looked behind at nakita ang isang babaeng kulay ginto ang buhok.

She also has golden eyes, golden clothers, basta golden everything. Mas matangkad pa ata siya sakin, tapos ang ganda niya pa. She shines so bright na parang goddess.

"My name is... Arcana." Nilapitan niya ako, gusto ko sanang umatras pero hindi ako makagalaw. It's like something is preventing me to move.

Arcana...? Ngayon lang ako nakarinig tungkol sakanya. Is she a hybrid? Kasabwat ni Eris... nagkakaroon na ako ng trust issues sa lahat. Hindi na dapat ako basta bastang magtiwala.

"Let me go!" Singhal ko sabay gamit ng arcana ko. Lumabas ang malalaking vines and whipped her papalayo. "Wag kang lumapit saakin... kasabwat ka rin niya ano!?"

Pero hindi siya nagalit sa ginawa kong paghampas sakanya. Instead, she laughed, her voice was so soothing it sounded like a goddess's voice.

"I get you're in pain. Pero kaya kitang tulungan." Hindi, hindi na ako naniniwala sa tulong. Ang maasahan ko lang ay ang mga kilala ko and those who believed in me.

"No, wag mo akong lapitan." Mahinang sabi ko, mas nairita ako sa kalmadong expression niya dahil lahat ng mga sinasabi ko ay walang effect sakanya. "I can't trust anyone."

Bumuntong hininga naman siya. "If you want help. I will be there. Just call my name." hindi ko alam kung ano ang irereact ko dahil ang weird niya talaga.

Pero kung tatanggapin ko ang tulong niya, there's a possibility na ibebetray niya rin ako. Trust... I lost trust in people pagakatapos ng ginawa ni Madame Maisie saakin.

Unti unting lumiwanag ang paligid at nawala na siya sa paningin ko. Umalis na ako don at hindi na ulit lumingon, Arcana huh...?

Is she the Arcana herself? Tinatanong niya kung ako ba ang magliligtas ng mundo or the one who will cause its downfall... of course gusto kong iligtas ang mundo.

Sino ba ang may gustong maging cause ng calamity hindi ba? If I accepted, will she be defeated? No, wag ka munang ma distract sa mga ganon.

Nakarating na ako sa palace at walang katao tao nung dumating ako, I stared at the screen at ang daming mga tao na nagche-cheer.

What are they cheering for? Death of someone innocent? Sumasakit puso ko na makita ang grandmother ko doon na nakatayo lang habang nakatulala.

Hindi niya deserve ito, wala siyang ginawang masama. Habang tumatakbo ako patungo don ay naisipan kong magshort cut doon sa garden.

Dito kasi kami palaging dumadaan dahil mas malapit siya sa main ground, doon kasi pinalinya ang mga paparusahan.

While I was running towards the main ground, nadatnan ko si... Hellion? Nakatitig lang siya doon sa screen tapos ang lulungkot ng mga mata.

Alam kong kontrolado siya ngayon so it's best to avoid him. Mukhang hindi niya pa ako napansin kaya dahan dahan akong umatras... what I didn't expect is that he already noticed me.

Ngayon ay naka nakaposas na ako gamit ang kanyang shadow arcana. "Morana..." mahinang sabi niya pero nakatingin parin siya sa screen.

"Prince Hellion! Let me go! Kailangan nating iligtas ang mga tao-" mas lalong hinigpitan ang pagkakaposas niya sakin so I gritted my teeth in pain.

Ang sakit- parang mapuputol ang wrists ko pag nagpatuloy pa ito. Napaiyak ako sa sakit and screamed. "Morana... right, you're the one who will cause calamity to this empire."

"Walang dapat iligtas, nararapat lang na parusahan ang mga may sala." Napatigil naman ako, no Mora, wag kang makinig sakanya. kontrolado siya ni Eris, don't believe everything he's saying.

"wala silang kasalanan! Prince Hellion please listen to me! I know you're still in there at gusto mong makawala- AAAAAAAGH!" grabe ang sakit na, dumudugo na yung wrists ko dahil sa higpit.

"Ang galing mong mag manipula, tulad ng ng sabi niya. You can't be trusted, nakita ko na ang ginawa mo. You're such a terrible person." Napasinghap naman ako sa malamig na boses ni Hellion.

"Hindi iyan totoo! Wala akong ginawa and I will do my best to prevent it just please! Help me save them." Pagmamakaawa ko. "Please! Prince Hellion maawa ka sa pamilya ko."

"They're the only one I have, they're my everything. You promised me!" naiiyak na sabi ko, pero hindi parin nagbabago ang expression niya.

It's like he's no longer there. Now that Im looking at him, wala nawalan ng kulay ang isang mata niya. His purple eyes are gone, only his red eyes remained.

Lumapit siya sakin and grabbed my cheeks with one hand. Bumaon yung kuko niya sa pisngi ko dahil sa higpit ng pagkakahawak niya.

Baka nga dumudugo na nga eh. "Stop talking, alam ko ang mga pinagagawa mo. It didn't happen yet pero mangyayari rin iyon in the future."

Ano ba ang pinakita ni Eris at bakit ito ang mga pinagsasabi nila saakin? Hindi ako makapagsalita dahil sa sakit.

"Oh now that you're here, pwede mong makita ang mga pinagagawa mo. Eris is showing it to everyone, you might enjoy the show since you like tormenting people."

Pagkatapos niyang sabihin iyon ay binagsak niya ako sa sahig, I almost coughed up dahil sa sakit ng likod ko. Then he dragged me by my handcuffed hands-

Nakahiga akong hinahatak niya so the rocks and pebbles that hit me really hurts sa likod ko. Muntik na ding matamaan ang ulo ko sa mga malalaking bato na nadaanan namin.

"Your little enemy got out." Nakarating na kami sa main ground kung nasaan may maraming tao. Napatingala naman ako at nakita ang grandmother ko na may dugo na ng ulo.

I screamed. "GRANDMA!" pero hindi niya ako narinig. Kasama niya parin ang mga taong paparusahan. "STOP! STOP WHAT ARE YOU DOING!"

"Oh just in time princess, Mora! Buti nalang at kusa kang pumunta dito, I actually wanted you to watch in the screen pero seeing it in person is also good too." Nakangising sabi ni Eris.

I gritted my teeth at pilit kumawala sa mahigpit na pagkakahawak ni Hellion, I beggingly looked at Hellion to let me go. Please... let me go.

"Welcome to the people of the empire! Ngayon ay ipapakita ko sainyo kung bakit delikado ang isang Morana Viole Fleur sa buhay niyo." Napatigil naman ako-

"You see, I am the saintess that was sent here to prevent the calamity." Matapang na anunsyo niya sabay lagay ng kanyang kamay sa dibdib niya. "This is the calamity!"

Tinuro niya ang screen at ako naman ay napatitig doon. I saw me, k-lling people? What? Hindi ako makapaniwala na nasa screen ako't tumatawa, killing people.

"Princess Morana Viole Fleur... is the Villainess and the calamity who is going to destroy this world."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

MYGOOODD palagi ko nalang nakakalimutang mag UD dito. Sorry dear readers, here's a compensation chapter because I felt bad huhuhu. LOVELOTS AND STAY SAFEEE~