Chapter 49: Hellion's POV

1.1K 50 2
                                    


(HELLION'S POV)

(Yall know what this means dear readers, WE ARE NEAR EPILOGUE -Queen A.M)

When I was young, I was obsessed with beautiful flowers. Palaging nagdadala ng kahit anong klaseng bulaklak si mother, I kept asking kung san ito galing pero tatawanan niya lang ako.

She has her own garden and I would stay there for a while dahil natutuwa ako sa mga bulaklak, minsan kinakausap ko ang mga bulaklak because I'm not a silent type of person.

"Mother, san po ba to galing? What is it called? Why is there a unique fragrance from it?" hindi ako nauubusang ng tanong pag andyan si ina sa garden.

"Hellion, shut up! Tulungan mo nalang si mother at wag kang puro tanong." Inis na sabat ng kapatid ko, napanguso nalang ako.

"Now now, it's ok. Makikita mo rin ang gumawa nito, she was a curious child too. In fact, makikita natin sila bukas." Lumiwanag naman ang mukha ko sa narinig.

I always like the flowers na nasa garden namin, may isang time na may bulaklak na mix of red and purple. It reminded me of my eyes.

Kinabukasan non, maaga akong nagising just to meet the person. Natatawa pa nga si mother sa pinagagawa ko-

Pagkabukas na pagkabukas nung pinto ng aming palace, I saw a beautiful... flower. She has green eyes and long raven dark hair. The prettiest flower I've seen in my life.

She smells like flowers, smiles so bright and she even talks like an angel. Basta! Pag nakita niyo siya in person, she's the prettiest of all.

I was so mesmerized hindi ako nakapagsalita. My mother has to introduced me to her dahil hindi ako umimik or nagsalita sakanya. Pwede na iapply ang 'Lost for words' sakin.

"Nice to meet you prince Hellion!" bati niya, namula naman ako at yumuko. Narinig ko ulit ang tawa ng mother ko dahil alam kong napansin niya ang mukha ko.

Except Morana, she was just so innocent looking like a flower. That kind of flower you can't pluck because you wanted it to grow and bloom...

Nagdaan ang ilang araw non and nalaman ko na palagi pala silang pumupunta sa Hearthorn Empire because her mother is close with the King.

Sabi din ni mother na close din sila ng mama ni Morana so I asked her kung pwede ko ba siya makalaro. Buti nalang at andito si Hellena upang sumang-ayon because she liked staying in the empire.

Pagkarating namin sa emperyo, narinig kong nagsalita si Mora. "Oh, I always loved silent guys! So, you are never going to be my type, prince Kaden." Mind you, nakangiti siya habang sinasabi iyon kay Kaden.

Kaden is annoying, literally maingay siya. pero maingay din ako, I kept asking questions and I wonder kung ayaw ni Mora sakin.

Did I talk around her too much nung bumisita sila sa kingdom namin? Hindi ko maalala... I think busy ako kakatitig sakanya non, did she also think I'm weird???

"Bakit andyan ka lang sa tabi nagbabasa ng libro? You don't read books." Bumalik ako sa katinuan when my older sister spoke to me.

"N-none of your business" sabay palihim na tumingin kay Morana who was busy making beautiful flowers.

"Akala ko ba andito ka para makipaglaro kay Mora? What are you doing?" inirapan ko na si Hellena dahil andami niyang tanong.

Dahil sa narinig ko tungkol sa ayaw ni Mora sa maiingay na tao, hindi na ako nagsasalita in front of her. Nagsasalita lang ako pag tinatanong niya ako.

"Prince Hellion! May ginawa akong flower for you! Do you like it? Sabi ni mother you like this kind of flower." Masayang sabi niya sakin and handed me a pot of flower na may mix color or red and purple.

The Blind Princess is A VillainessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon