The Blind Princess is A Villainess

Chapter 50: The Sun and The Flower

(Morana's POV)

Patakbo akong pumunta kay Hellion, pagdating ko kung nasan siya ay nakaluhod siya at nanginginig still trying to make the blue lotus flower grow.

It did grow pero- "HELLION!" tawag ko sakanya, napatingala naman siya sakin at nginitian ako. Kahit sobrang lakas ng ulan.

Napaluhod ako at hinawakan ang pisngi niya, my heart started beating fast when I felt his body temperature.

"Look, I finally managed to get your tea." Sinamaan ko naman siya ng tingin sabay nagpatubo ng malaking dahon upang hindi siya maulanan.

I then used some vines para ikarga siya, dahil hindi ko naman siya kayang buhatin na ako lang. "Where are we going? Kailangan ko pang ipro-"

"Shut up and rest." Inis na utos ko sakanya at dinala na siya papasok sa bahay ko. Sobrang init niya and he also started shivering like crazy.

Nagpatubo ako ng sunflower to warm up my room dahil sobrang lakas parin ng ulan sa labas. Kailangan kong magluto ng rice porridge para mas mainitan pa siya-

"Are you leaving? Can't you just stay here? Please?" he pleaded, lumambot naman ang pakiramdam ko and sighed at him.

"Fine." Gusto ko sanang magalit sakanya dahil sa ginawa niya pero he looks pitiful right now. Hindi ko kayang magalit at iwan siya dahil sa kalagayan niya.

I started regretting the things I've done sakanya in the past few days. Oo rurupok na, hays. Ilang araw na siyang walang tulog tapos magdamag pang naulanan.

Pinabihisan ko siya kay Astral at Clayv, ako naman ay nagbihis na rin dahil naulanan rin ako. pagkatapos nilang gawin yon ay pinaalis ko na sila. "Ako na ang bahala."

I gently traced my fingertips lightly over his sweat-damp bangs. "H-hindi ko aakalaing magkasakit ako. I-I've never been sick so hindi ko alam na ito pala ang pakiramdam."

Hindi ako sumagot at nagpatuloy lang sa pagcheck ng temperature niya. "I swear I didn't mean to do this. I-If you think sinadya ko ito, I really didn't. I just want to make your favorite tea."

"I also didn't expect to rain so hard, t-tapos sayang yung bulaklak. I will make you tea mamaya kung gusto mo pa?" kahit nakapikit si Hellion, nagpatuloy parin ito sa pagsasalita na parang hindi nauubusan ng words.

"You know, nung bata pa tayo. Naalala ko na ayaw mo pala sa maiingay." Napatigil naman ang kamay ko- what? "I didn't know your preference changed."

Nagtaka naman ako sa pinagsasabi ni Hellion, I did? Hindi ko nalang siya tinanong tungkol don, is that why he's quiet? Kahit hindi naman talaga quiet type si Hellion.

You can clearly tell na mahilig siya magsalita. Hellion keeps talking hanggang sa nakatulog siya, ako naman ay nakaupo lang sa gilid and sighed.

I closed my eyes para makapagpahinga rin saglit, I didn't know how many hours I have been closing my eyes pero nakarinig nalang ako ng malakas na dabog at pagbasag ng plato.

"Mora! Look yung paborito mo!" my heart almost jumped out of my chest seeing Hellion na may dalang isang plato na may fried shrimp and a broken plate full of cookies-

"Teka since when-" hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil parang bibitawan na rin niya yung isang plato. "HELLION! STOP MOVING YOU'RE SICK!"

"Oh yeah, pero nagising ako and it's already the afternoon. *Achoo* So ginawan kita ng fried shrimp." Nakatulog ata ako dahil hindi ko naparamdaman na gumalaw si Hellion.

"Wag ka ngang gumalaw!" inis na sigaw ko sakanya at pinabalik siya sa higaan. My god, I never thought taking care for a sick person is this hard!?

Ang taas ng lagnat niya pero may gana pa siyang gumalaw? Lumuhod naman siya at kinuha yung nahulog na cookies tapos- "WAG MONG KAININ YAN!"

Bukod sa wala sa sarili si Hellion, he keeps dazing and then talking tapos matutulala ulit tapos magsasalita ulit. AKO YUNG NAIISTRESS.

"Pag ikaw gumalaw sa higaan mo, I swear hindi kita papatawarin." Nakita ko naman ang pagbabago ng mukha niya and even ang pamumutla niya nung narinig niya ang sinabi ko.

"I won't be staying by your side too?" kahit magpaawa effect ka pa! hindi Gagana yan! Pero I hesitated na tumango- he started tearing up. "Don't leave me."

Nag-panic ako at tumabi nalang sa higaan niya. "Ok... shhh... sleep and rest. Hindi kita iiwan, I'll stay beside you." Lumiwanag naman ang mukha niya.

So ayon, tumabi na ako sakanya. he's under my arms sleeping, sobrang higpit ng yakap niya at parang ayaw na ata ako bitawan. I sighed nalang, buti naman.

Hours passed and nakatulog rin ako. "Little princess." I opened my staff's eyes at nakita si Llios... huh? Wala ana ako sa kwarto ko? asan si Hellion?

"Llios!" tawag ko sakanya at niyakap siya. "San ka ba galing? It's been days!" tinawanan niya naman ako at ako naman ay napa-make face, tatawanan niya lang ba ako?

"Andito ako sa secret place natin." Nakangiting sabi niya. I looked around at andito ulit kami sa lake na pinuntahan namin. "I have been here taking care of your father."

Nanlaki naman ang mga mata ko when he pointed where my father is at. Agad ko itong nilapitan at niyakap ang katawan niya na nakahiga lang. gusto kong itanong kung ano ang nangyari-

Why is he here asleep? Why isn't he opening his eyes? "The day na dinukot tayo, I was de@d-beat, Hellion gained a little control in his mind at binigyan niya ako ng kapangyarihan niya. His light arcana."

"Sinabi niya kung saan ang lokasyon ng grandmother at ama mo. Pero ang ama mo lang ang nailigtas ko, Hellion was already controlled and I can't ask for help." Patuloy niya.

"He saw me taking your father away, pero di siya nagsalita kay Eris. Hinayaan niya akong makatakas, kahit kontrolado na siya." I raised my staff at chineck si ama.

"Sorry... we didn't get to save your grandmother. Tapos yung ama mo, he was poured with too much arcana. Hindi kaya ng katawan niya so he fell into a coma." Paliwanag ni Llios.

"I asked Hellion na alagaan ka muna while I take care of your father. He still didn't wake up and for some reason nanghihina ako." napayuko naman ako sa narinig.

Dahil siguro nagkasakit si Hellion kaya nanghihina si Llios. "Thank you." I was so thankful na andito pa si ama, just in a coma. Sinubukan kong gamitin ang aking arcana-

Pero kahit yung heals ko hindi gumana sakanya. tsk... too much arcana? Napaisip naman ako habang nakatitig ang staff ko sa katawan ni ama.

Buhay pa siya, hindi ko maiwasang hindi mapasip- pano kung walain ang arcana? Will he come back? If I remove all arcana in the world- anong mangyayari?

Pero I was thinking such absurd things, "Maraming salamat sa pag-alaga kay ama, Llios." nakangiting sabi ko sakanya sabay yakap sakanya.

"This feels good." Bulong ni Llios sa tenga ko at tinawanan ko naman siya, I missed him.

"Am I too much of a burden to you?" napatigil kaming dalawa ni Llios nung narinig namin ang boses ni Hellion. "Bakit mo ako iniwan, Mora? You said you won't- *hic*"

Halos mabaliw kami ni Llios when Hellion started crying- teka nasa cave kami ah? How is he here...?! Pano siya nakapunta dito!? Isn't this Llios secret place!?

Tapos naalala ko ang sinabi ni Llios sakin. "Hmmm... a specific/chosen person can enter this cave, only that person can enter except the one who created it."

So It's also Hellion's secret place. (Si Mora lang sana ang makakapasok dito pero another exception ang father-in-law nina Llios at Hellion. -QueenAM)