MY HUSBAND // NAMJİN

Kek

Namjoon bilgisayarını kapattı özel eşyalarını topladı çantasını eline alıp ofisinden çıkarken derin bir nefes aldı en sonunda bitebildi şu lanet gün diye mırıldandı

Namjoon evden çıktığı andan itibaren içinde  sebebini bilmediği bir huzursuzluk vardı Dalnim'in söyledikleri kulağında yankılanıyordu' o saçlarımı beğeniyor' belkide Dalnim'in dikkatini başka bir tarafa çekemeliydi Hae'yi uzaklaştırmak için  onu yatılı okula gönderse yada ailesi ile birlikte yurtdışındaki şirketlerden birine gönderse sorun kökten çözülürdü ama Jin buna müsade etmezdi Taehyung'tan ayrılmak istemezdi evet en iyi fikir Dalnim'in dikkatini başka yöne çekmekti belkide ona bir kardeş yaparsak tüm ilgisi kardeşine kayar o zaman Hae denen bacaksızı görmek bile istemzdi evet bu kesinlikle harika bir plandı eee nede olsa o yüzyılın deltasıydı güçlü akıllı ve zekiydi kendi kendine verdiği bu telkinle göğsü kabardı evet ben muhteşemim dedi

Kapısını açtığı anda karşısında Yoongi'yi gördü "ne işin var senin burda" dedi nedense bu gün Yoongiyide görmek istemiyordu

Yoongi" bende burda çalışıyorum unuttun mu yoksa beni kovdunda benim mi haberim yok" dedi dalga geçerek

Namjoon bu neden benim aklıma gelmedi harika fikir Yoongi'yi kovarsam o Hae denen bücürdende kurtulmuş olurum diye içinden geçirdi

Yoongi "bakma öyle şaka yaptım ciddiye almıyorsun değil mi? Beni kovmayı düşünmüyorsun değilmi? "

Namjoon" saçmalama öyle birşey  aklımın ucundan bile geçmedi ben biraz yorgunum bu gün erken çıkacağım hem jimin'de gelmiştir onlar evlerine gitmeden bebeği bol bol sevmek istiyorum" dedi

Yoongi "bu kadar bebek sevmek istiyorsan yapın bitane doya doya sevin"

Namjoon göz devirdi "baş üstüne efendim hemen yapıyoruz bu gün" dedi

Yoongi "dalga geçme ama ben ciddiyim sizin evde işler biraz karışmış benden söylemesi Dalnim bebeği alıp odasına kilitlemiş vermiyormuş benim oldu diyormuş "

Namjoon" şaka yapıyorsun değilmi" dedi ama Yoongi çok ciddi görünüyordu" offf bıktım ya her gün başka bir olay bir günümüz normal geçmiyor" dedi

Koşarak şirketten çıkıp arabasına bindiği gibi şöföre acil eve gidelim hız sınırı kırmızı ışık falan önemi yok geç cezaları ben öderim dedi

Eve geldiğinde hemen Dalnim'in odasına koştu kapıda jin Hoseok ve Jimin kapıyı yumrukluyor aç lütfen diye resmen yalvarıyorlardı

Namjoon kapıya yaklaştı Hoseok çok bitkin görünüyordu Jimin'e yaklaşıp "Hoseok'u odasına götür dinlensin söz beş dakika içinde bebeğinizi getireceğim" dedi

Jimin başka bir şansları olmadığını biliyordu tamam dedi Hoseok'a hadi gel gidelim dedi Hoseok istemese de mecburen odasına doğru ilerledi

Namjoon Jin'e yaklaştı onu kendine çekip sıkıca sarıldı" birazdan yapacaklarım için beni affet ve beni anlamaya çalış" dedi

Jin geri çekilip" sakın sakın ona zarar vermeyi aklının ucundan bile geçirme o daha küçük bir çocuk"

Namjoon "ne alakası var sen delirdin mi aklından neler geçiyor senin "

Jin ellerini saççlarına atıp" bilmiyorum sinirlerim çok bozuk çok öfkeliyim" dedi

Namjoon "sen bana bırak sadece bana güven "dedi

Dalnim'in kapısını tıklattı" Dalnim bebeğim bak ben geldim aç kapıyı sana bir haberim var" dedi

Dalnim "bebeği almak için öyle söylüyorsun hayır açmayacağım o benim kardeşim oldu artık söyle hoşik ve Jimin oppa evlerine gitsinler "dedi