Addicted Love (VALENTINE SERIES #1)

Chapter 44

F O R T Y - F O U R

Isang linggo na ang nakakalipas simula ng ma-aksidente si Juliana ay hanggang ngayon ay hindi pa rin siya na gigising.

Mag-isa lang ako ngayon sa library dahil nag rereview ako sa nalalapit naming exam, yung dalawa hindi ko alam kung na saan na naman sila.

Gusto ko man tumambay sa opisina ni Faye ay meron naman siyang meeting. Kaya dito ko na lang na pag desisyunan na dito na lang muna tumambay.

"Mira, can we talk? Please."

Kaya agad naman akong na pa tingala sa lalaking naka tayo na harap ko, kitang-kita ang maaliwalas sa kanyang mukha at malayong malayo sa Nicolas nung mga nakaraang araw.

Wala namang masama kung makikipag usap ako sa kanya at ilang araw ko na din siya hindi kinakausap at hindi pinapansin. Mas magandang makipag-usap na lang lalo na at naging kaibigan ko naman siya, bago pa siya ipag-kasundo sa akin nila Lola.

"Sige, pero sa garden na lang tayo mag-usap? Wag na dito." Sagot ko sa kanya at inayos na ang mga gamit kong naka kalat sa lamesa.

Tumango naman siya sa akin at tinulungan akong mag ayos ng gamit ko. Mas maganda na dun na lang kami mag-usap kaysa dito na madaming tao at nag re-review din sila.

"I'm sorry for everything I've done to you in the past few days." Naka tungo niyang saad sa akin.

Nandito kami sa malaking puno na tinatambayan namin nila Jade pag tinatamad kaming pumuntang sa library para mag re-review. Mas peaceful kasi dito at mas mahangin, isama mo pa ang magagandang halaman at bulaklak na halatang hindi na pa pabayaan sa pag aalaga.

"I'm being a jerk; I got too caught up in my emotions when your grandmother said she would give her blessing for me to marry you. I forgot that our friendship came first before my feelings."

Hindi ako nag sasalita at tanging pakikinig na lang ang aking ginawa sa kanya, nakikita ko ang lungkot sa mga mata niya ng tumingin ito sa akin na agad din niyang kina-iwas ng tingin.

"You know I've loved you for a long time. That's why I was so happy to hear that the news came from the highest person in your family. Instead of coming home to bond with you, the outcome was that our friends ended up being angry with me." Natawa niyang pag iiling.

"Mira, sorry for being a jerk. I apologize if I hurt you with my insistence." Sinsero niya ng pag hingi ng tawad sa akin at hinawakan ang aking kamay.

Hindi ko na binawi ang kamay ko lalo na at okay na kami at tanggap niya na kung ano man ang desisyon ko. Ang importante naman dito ay inaamin niya ang pag kakamali niya at ayun ang importante.

"I will back out of the agreement between our families and your grandfather. You and our friends are more important." At ngumiti ito sa akin, yung ngiti na napaka genuine. "You know seeing the genuine happiness in your eyes when you're with her, I knew I had lost long before I even tried. I chose to step away because the smile you have with her is something I could never compete with, and that's how I know you're truly in love. And knowing that Miss Sanchez loves you just as deeply as you love her, I realized it was only right to let you both find happiness together."

Hinawakan ko na din pa balik ang kanyang kamay at ngumiti dito, God! This is the real Nicolas, ang marespeto at tanggap kung ano talaga ang desisyon ko.

"Now I get it Juliana, she once told me na sometimes, it's better to stay friends so you can keep them forever, rather than risk losing them as lovers. That's why I choose to love you as a friend because I'm scared of losing you." Huling saad niya at niyakap ako ng mahigpit.