Şampiyon

26. Bölüm "Gözyaşları"

Yazardan...

Mevzilendiği yerden vurduğunu indiriyordu Keskin.

Lakabı gibi keskin bakışları etrafta gezindi.

"Temiz," dediğinde Salim "Paket elimizde." dedi.

Eylül temkinli adımlarla mevzilendiği yerden çıktığında diğerlerinin yanına yürümeye başladı.

Tam o sırada yanına düşen pimi çekilmiş el bombasıyla Salim "Keskin!" diye bağırdı.

Eylül bombayı fark ettiğinde anda uzaklaşmaya çalışırken bomba patlamış aynı anda kalbinin yakınına iki kurşun saplanmıştı.

Halit'in silahından çıkan kurşun kardeşini yaralayan teröristin alnının ortasına girerken Salim hızla Eylül'ün yanına gidiyordu.

Eylül'ü kucağına alarak sisden uzaklaştırırken aynı anda onunla konuşmaya çalışıyordu.

Ozan karargâhla iletişime geçtiğinde "Helikopter bizi bıraktığı yere inecek." dedi.

Eylül'ün yarı açık olan bilinci tamamen kapandı, Salim'in gözünden bir damla yaş aktı.

***

Savaş'tan...

Aldığımız galibiyet sonrası soyunma odasında oynarken çalan telefonumla odadan çıktım.

Telefonu açtığımda Salim abinin "Savaş," diyen sesini duydum. "Eylül yaralandı."

Gülen yüzüm solarken sadece "Ne?" diyebilmiştim.

"Ameliyata aldılar şu an."

Telefon elimden düşerken kırılmasını umursamadım. Umursayacak durumda değildim.

Bedenim bir çuval gibi duvarın kenarına çökerken yanıma gelmiş olan Berkan "Noldu abi?" diye sordu.

Cevap veremedim.

Gözyaşları yanaklarımdan süzülüyordu.

"Eylül," diyebildim sadece.

"Abi nolmuş Eylül ablaya? Niye ağlıyorsun?" diye sordu yanımıza gelmiş olan Kerem.

"Yaralanmış."

Bedenimdeki son güç kırıntısıyla çöktüğüm yerden kalktım.

Gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. Sırası değildi. Sırası değildi...

Adımın seslenilmesini umursamadan hızla çıkışa koştum.

Yanında olmam lazımdı. Yanında olup ben buradayım demem lazımdı. Senin bekleyenin benim.

Arabama bindiğim gibi havaalanına doğru sürmeye başladım.

Aldığım her nefes ciğerlerime batıyordu sanki. Yüzlerce iğne saplanıyordu vucuduma.

Canım acıyordu ama Eylül'ün canının daha fazla yandığını hissediyordum.

***

Yazarikodan devamke

Kaç saattir ameliyathanenin önünde beklediklerini saymayı bırakmışlardı artık.

9 saat olmuştu.

Savaş haberi duyduğu gibi ilk uçakla Şanlıurfa'ya gelmiş.

Barış, Asaf ve Kerem de maçtan sonraki basın konuşmalarını yaptıkları gibi Urfa'ya gelmişlerdi.

Şimdi ise sessizlerdi.

Savaş duvarın dibine çökmüş ağlıyordu.

Salim ameliyathanenin önünde volta atıyor, Kerem şifayı dualarda arıyordu.

Selma eşinin omzunda sessizce ağlıyor, Halit ise Selma'nın saçlarını okşuyordu sadece. Bir asker babası edasıyla gözyaşlarını içine akıtıyordu.

Kerem, Barış, Asaf, Metehan ve Ozan yan yana hastane koltukların sessizce oturuyorlardı.

Ozan'ın gözleri doluydu. Ağlamak istiyordu, bağıra çağıra ağlamak istiyordu ama ağlamıyordu.

Metehan parmaklarıyla oynuyordu. Her korktuğunda yaptığı gibi.

Asaf ağlıyordu. Küçükken ablasını kaybetmişti. Eylül'ü ölen ablasının yerine koymuştu. Şimdi ise aynı korku vardı içinde. 13 yaşında öz ablası Efnan'ı bir trafik kazasında kaybetmiş, şimdi ise 23 yaşında öz ablası yerine koyduğu Eylül'ü kaybetme korkusuyla ağlıyordu.

Barış ise düşünceliydi. Eylül ablası olmuştu onunda.

Kerem dualar ediyor, elindeki Kur-an'ı okuyordu.

Salim kardeşini kaybetme korkusuyla volta atarken ağlamamak için kendini sıkıyordu.

Yürümeyi bırakıp Savaş'ın yanına yere çöktü.

Savaş'ın başı Salim'in omzuna düştü.

Salim'in gözleri doldu ama ağlamadı. Ağlamazdı. Kimsenin önünde ağlamazdı. Utanırdı gözyaşlarından. Babasından öğrendiği tek şey gözyaşlarından utanmaktı.

Keskin'in yanında utanmazdı ağlamaktan. Gözyaşları tek onun yanında akardı.

Şimdi ise Keskin yanında değildi. Gözyaşlarını yine gizliyor, gözünden akmayan her gözyaşı içindeki nefret gölüne damlıyordu.

Savaş'ın dudaklarından bir hıçrık döküldü. Ardı arkası kesilmedi.

Ameliyathanenin kapısı açıldı, herkes ayaklandı.

"Hasta çok zorlu bir ameliyat geçirdi. Kalbinin yakınına iki kurşun isabet etmiş. Yakınında patlayan bombada durumunun kötüye gitmesine sebep oldu. Sırtında, sağ kolunda ve karın bölgesinde yanıklar var. Bünyesi oldukça güçlü çıktı, aksi takdirde şu an yaşıyor olması bir muammaydı. Şimdi yoğun bakıma alacağız kendisini. Uyanıp uyanmayacağı hastaya bağlı. Geçmiş olsun."

Doktor uzaklaşırken Savaş gözyaşları içinde gülümsedi.

Salim'e sarıldı. Gözyaşları aktı ama bu sefer sevdiği kadının iyi olacağını bildiği için mutluluktan.

***

Alın size kaos

Yazariko kaçarito

Gökyüzünde yıldızlarınız eksik olmasın...

🍀