33. Bölüm "Dilek"

226 22 23
                                    

Fenerbahçe'li kahve fincanı setini göstererek "Bunu alalım mı?" diye sordum.

Savaş Galatasaray'lı fincan takımını göstererek "Bunu alalım." dedi.

İkisinide sepete koyduğumda yanağına minik bir öpücük kondurdum.

Gülerek saçlarımı öptü.

Ev alışverişindeydik.

Daha Nisan'da evlenecek olsakta evi yavaş yavaş yerleştirmeye başlamıştık.

Mağazada çalan şarkıya hafifçe eşlik ediyorduk.

"Sana yine muhtacım
Gel benim baş tacım yar
Bana yine sen lazımsın
Gel benim sultanım yar,"

Savaş reyonda duran ukuleleyi eline alıp çalıyor gibi yaparken kahkaha attım.

Beraber gülerken alışverişe devam ettik.

Ta ki telefonumun çalması ve görev çıktığını öğrenene kadar.

Apar topar Savaş'la vedalaşıp askeriyeye gitmiştim.

Görev beklemezdi...



***


Gamzeli görüntülü aranıyor...

Yüzüm gözüm toprak içinde Savaş'ın telefonu açmasını beklerken Ozan dalgın bir şekilde "Kız lezlebiyenmiş." diye mırıldandı.

"Günlerdir bize anlatıp, âşkından öldüğün kız mı?" diye sordum gülerek.

Kafa salladı sadece.

Anıra anıra gülerken Savaş telefonu açmıştı.

"İyi misin? Yaran var mı? Dönüyor musunuz?" diye soruları ard arda sıralayan Savaş'la gülümsedim.

"İyiyim, yaram yok ve dönüyoruz."

Gülümsedi.

Arkadan Barış bir eliyle 1 diğer eliyle 3 yapıp "Üç bir," diyince gıcık bir gülümsemeyle "Barış, kes sesini ablacım." dedim.

Puşt, 3 ay önceki maçın sonucunu dakika başı yüzüme vuruyordu.

Anırma sesleri gelirken ya sabır der gibi bir baş işareti yaptım.

Biraz daha konuştuktan sonra tam kapatacağımız sırada "İyi ki doğdun Gamzeli." dedim gülümseyerek.

Savaş genişçe gülümserken "Görüşürüz," diye mırıldanarak aramayı sonlandırdım.



***


Pastayı tutarken gülümseyerek bana bakan Savaş'la "Gamzeli, mumlar sönecek üflesene." diye çıkıştım tatlı bir tonda.

Kısa bir an gözlerini kapatıp dilek tuttuktan sonra mumları üfledi.

Pastayı masaya bırakıp sarıldığımda saçlarıma minik bir öpücük kondurmuştu.

Pasta kesilmiş, fotoğraflar çekilmiş derken sıra hediyelere gelmişti.

Herkes sırayla hediyelerini verdiğinde cebimdeki minik kutuyu çıkarttım.

Savaş kutuyu aldığı anda açarken tek elimi belime koydum.

Açtığında yüzündeki mutlu gülümseme genişledi.

Askeri künye yaptırmıştım.

Künyeyi kutudan çıkartıp boynuna taktığında beni omzunun altına çekerek saçlarıma bir öpücük kondurdu.

Gülümserken herkes kendi hâlinde takılmaya başlamıştı.

Bakışlarım etrafta gezindi.

Kerem gelemediği için görüntülü arayarak kutlamıştı Savaş'ın doğum gününü.

Kafam Savaş'ın omzundayken "Ne diledin?" diye sordum.

"Hep yanımda olmanı."

"Ya..." diye mırıldandım salak bir tebessümle. "Ben doğum günümde Fenerbahçe'nin şampiyon olmasını dilemiştim."

"Ama Galatasaray olacak." dedi gülerek.

Ensesine çaktığımda "Bok olur!" diye çıkıştım.

İkimizde gülerken ensesini ovuşturdu.

***


YAZAMIYORUM İMDATT

Düzenlemeden saldım hadi Allah'a emanet

Gökyüzünde yıldızlarınız eksik olmasın...

🦋

ŞampiyonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin