Savaş'la yan yana bisiklet sürerken bir anda düşmüştü.
"Lan!" diye bir tepki vererek bisikletten indim.
Hızla yanına gittiğimde "İyiyim," diye mırıldandı.
Yerden kaldırdığımda "Bir şey oldu mu?" diye sordum. Sesim hafif telaşlı çıkmıştı.
"Yok, yok olmadı. Kıçım acıdı biraz sorun yok ama." dedi bisikleti yerden kaldırarak
Bildiğin anırarak gülerken "Götünün üzerine nasıl düştün ama," dedim.
Bisiklete tekrar bindiğimde sahil kenarında tekrar sürmeye başladık.
"Yarış yapalım mı?"
"Bisiklet yolunun sonuna kadar." dedi.
"Kabul."
Yan yana durduk.
"Bir, iki, üç. Başla!"
İkimizde aynı anda başladık.
Hızla sürerken Savaş'ın önüne geçmiştim.
3 yaşlarında bir çocuğun bisiklet yolunun ortasında durduğunu görünce "Savaş! Dur, dur! Çocuk!" diyerek bisikleti durdum.
Savaş beni duyduğu gibi durdu.
Çocuğa çarpmaktan bir metreyle kurtulduğumuzda büyük ihtimalle annesi olan kadın koşarak kız çocuğunu kucağına almıştı.
"Kusura bakmayın," dedi bize doğru.
"Sorun yok," diye mırıldandım hafif gülümseyerek.
Tekrar devam ettiğimizde "Yarışa devam etsek seni yenerdim fakat bir insan yavrusunu ezmek istemiyorum." dedim.
"Kaybetmekten korkuyorum demiyorsun da."
"He aynen Savaş, kaybetmekten korkuyorum aynen." dedim alayla.
"Öyle zaten, kaybetmekten korkuyorsun." dedi gıcık bir tavırla.
"Tamam lan! Bir daha yapalım yarış. Kim kaybediyormuş görürüz. Kaybeden dondurma ısmarlıyor, var mısın iddiasına?"
"Varım lan!"
Yan yana durduğumuzda "Bir, iki, üç başla!" dedi.
Aynı anda pedallara yüklendiğimizde hızla sürmeye başladık.
Öne geçtikten kısa bir süre sonra Savaş geri önüme geçmişti.
Bazı bakışlar bize dönerken son hız öne geçmeye çalışıyorduk.
En sonunda bisiklet yolunun sonuna geldiğimizde önde tamamlamıştım.
Bisikleti kenara çekip soluklandım.
Nefes nefeseyken kapak çektim. "Böyle göt ederler işte! Kim korkuyormuş lan kaybetmekten?"
Güldü. "Bilerek kaybettim birkere."
Nah yaptığım elimi gösterdim.
"Nah bilerek kaybettin. Götün tutuştu beni yenmek için."
"Dondurma ısmarlıyorsun." dedim.
"Kakaolu mu?"
"Hı, hı." diyerek onayladım.
15'li yaşlarında bir çocuk "Abla savaş mı verdin bisiklet mi sürdün belli değil. Oturduk hanginiz kazanacak diye bekledik." dedi.
Güldüm.
Elimle Savaş'ı göstererek "Bu bilerek mi kaybetti ablam sence?" diye sordum.
"Abla, bilerek kaybetmiş olamaz, can verecekti kazanacağım diye. İddiaya falan mı girdiniz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şampiyon
ComédieSavaş'ın Galatasaray'ın şampiyonluk kutlamalarında bankın birinde oturmuş Fenerbahçe'li kadının yanına oturmasıyla başlar her şey. Argo ve küfür içerir! [Kurgudaki kişi ve olaylar tamamen hayal ürünü olup hiçbir kurum ve kuruluşla alakası bulunmama...