දෙව්සකුණ | MOURNING AVES | BL |

| 06 |

     මං එහෙම්ම හැරුනෙ ඒ ඇස් මගාරින්න. ඒත් කරුමෙට ඊට කලින් පොඩි එකාගෙ කට ඉස්සර වුණා.

       " තාත්ති චූටි මාමි...?! "

කොල්ලා කොහොම අදුනගත්තද මං දන්නෑ. ඉපදුනත් හරි දැක්කෙ අද. මම කොල්ලට මං ලග තිබ්බ ෆෝන් එක කැඩෙන්න කලින් ෆොටෝ පෙන්නුවා ඒත් අවුරුද්දකට විතර කලින්. ඒත් පොඩි එකාගෙ ඇස්වලට ඒ රූපෙ හොදටම මතක තිබුණා.

      " චූටි අයියෙ.. තමුසෙ.. "

කොල්ලා මං ගානට විතර උසත් ගිහින්. දැලි රැවුල නං බලහත්කාරෙන් කම්මුල්වලින් එලියට ඇදල අරන්ද මංදා.. පොඩ්ඩක් තාම ඇදිල තිබුනෙ. ඒත් මුලින් මටවත් අදුනගන්න අමාරු වුණ රූපෙ කොල්ලා ෆොටෝ එකකින් මතක තියාගත්ත හැටි මටම පුදුමයක්.

      මං ඒත් හැරිච්ච පාර නැවති නැවති ඉන්නෙ නැතුව පාර දිග වේගෙන් ඇවිදගෙන ගියෙ මට පොඩි එකාට මූණ දෙන්න හිතක් නොතිබ්බ හින්දා. උට හොද ආදර්ශ දීපු සහෝදරයෙක් නෙවෙයි මම. ලොකු අයියා ගෙදරට ගෙනාව නම්බුවත් බම්බු ගස්සපු කාලකන්නි සහෝදරයෙක් විතරයි මම. ඇරත් අම්මලත් එක්ක ඇවිත් නං.. අප්පච්චිට මූණ දෙන්න කොහෙත්ම මට පුළුවන් කමක් නෑ. මල්ලි ඇවිදින් මගෙ අතින් අල්ලලා ඇදල ගන්නකල් මං ඇවිද්දා..

       " මොකද තමුසෙ දුවන්නෙ?! අප්පච්චිල ආවෙ නෑ. "

    " මත අයික්සීම් එකක් දෙන්න බැරිද? ඔවාට දෙකක්ම තියෙනවනෙ.. මාමා සීයා ගෙනාවම මං එකක් දෙන්නං ටූචි මාමිට.. "

මල්ලි පොඩි එකා දිහ බලාගෙන ඉදියෙ ඇස් ලොකු කරගෙන. මල්ලි පොඩිකාලෙ හෙනම ඇට්ටරයා. මතක ඇති කාලෙක උගෙ ඇහෙන් කදුලක් වැටෙනවා මං දැකල නෑ.. ඒත් පොඩි එකා දැක්කම උට හීල්ලිල ඇස් තෙමිල ගියා මම දැක්කා. ඌ අතේ තිබ්බ අයිස්ක්‍රීම් දෙක මට දික් කරලා පොඩි එකාව උදුරලා අරන් තුරුල් කරගෙන ඌ මගෙන් ඈතට උස්සන් ගියෙ කොල්ලගෙ ඔලුව නැති වෙනකල් ඉබ ඉබ. මං ඉස්සරහ අඩන්න කොල්ලට ලැජ්ජ ඇති. මට දැනුනෙ මහ පව්කාර හැඟීමක්.

        ටිකකින් දෙන්නා ආපහු මං ලඟට ආවෙ පොඩි එකා අයිස්ක්‍රීම් ඉල්ලන්න ගත්ත හින්දා වෙන්නැති. අයිස් ක්‍රීම් එකක් උදුරලා අරන් කොල්ලගෙ අතේ තිබ්බා මිසක්.. කොල්ලව ආපහු මගෙ අතේ තියන අදහසක් චූටි මල්ලිගෙ තිබ්බෙ නෑ.