දෙව්සකුණ | MOURNING AVES | BL |

| 47 | D08 |

        " ඩොකු තාති ඇවිල්ලා!!.. "

    කොල්ලා වාහනේ ඇතුලෙම උඩපැන්නෙ ගේට් එක ලඟ තියෙන වාහනේ දැකලා ඒක අදුරගෙන.

   මාව ගැහෙන්න ගත්තා.. අයියා එක්ක රස්තියාදු ගහලා ගත්ත ත්‍රිල් එක... කාපු බීපුවත් එක්කම හෝස් ගාලා ගියා වගේ.

      අපේ අයියා මොනවද මෙහෙ කරන්නෙ?!..

      දෙව්දුන් අයියා මාව ගැහෙන හැටි දැකලයි එයා මට ' ඔයා ඉන්න සුදූ ' කියාගෙන වාහනෙන් බැස්සෙ.

       අයියා ගිහින් ඩ්‍රයිවර්ස් සයිඩ් එකට පිටින් හිටගනිද්දිම වාගෙ ඒ දොර ඇරගෙන අපේ අයියා එළියට බහිනවා මම දැක්කා.

      මට ලොකුවට සද්දයක් නෑහුනා විතරක් නම් කමන්නෑ. අපේ අයියා දෙව්දුන් අයියව කොලර් එකෙන් ඇදලා අරගන්නවා දකිද්දියි මම දරුවත් වඩාගෙන වාහනෙන් බැස්සෙ.

           " ඩොකු- තාති!! " කොල්ලා මගෙ අත්වල අත්පුඩි ගගහා උඩපැන්නා. වැටෙන්න කලින් තුරුල් කරගන්න වෙනකල්ම.

    " මොලල පැතියා බලන්න ඩොකුතාති ආවා?!... " කොල්ලා පන්ඩිතයා වගේ කියවද්දි පාරෙ යන මිනිස්සුත් හිනාවෙවී යන්න වුණා.

     අයියගෙ කොලර් එකෙන් ඇදලා අල්ලන් ඉදපු අපේ අයියා එයාව අතෑරියෙ දරුවා මගෙ අත්වලින් බහින්න දගලන අතරෙ..

     " මොලල පැතියත පාලෙ දුවන්නෝන!... "

       " පාරෙ දුවන්නෙ වාහනවලට අඩ තියන්නද?!.. "

  " මොලල පැතියා තැල වෙන්න කලින්.. බිමිත් තියන්න!... මං තැලයී!.. "

    කොල්ලා මට මහත කොට දබරැගිල්ල පෙන්නලා රව රව හිනා වුනා. මම කොල්ලව බිමින් තිබ්බට එක අතකින් අල්ලගත්තා නැවිලා.. කොල්ලා චික් චුක් ගාන... ලයිට් පත්තුවෙන පප්පු දාන් පාරෙ දිව්වෙ මාවත් ඇදගෙන..

        " ඩොකුතාතී!... " කොල්ලා අපේ අයියගෙ කකුල බදාගෙන එල්ලුනා.. අයියා මට රවන්න තප්පරයක් අරන්.... මොනර පැටියට හිනාවෙවී බිමට නැවුණා.