46
CONFUSED
"God knows, how much i want you right now, professor Autumn del valle."Napaigtad ako at hindi ko rin maiwasang hindi kabahan sa sinabi nya, nakaramdam rin ako ng kaonteng excitement.
ito ang pangatlong beses na nakaramdam ako ng butterfly sakanya. The first one ay nung sinayaw nya ako sa las casas, pangalawa nung unang halik namin tapos ito ang pangatlo.
"But i respect you so much. Hindi kita pipilitin na gawin ang mga bagay na ayaw mo."
Lumunok ako. I know na napaka annoying nya, pero ito ang gusto ko sakanya. Shes respectful. She respect me alot.
"I love you so much, autumn babe."
Ramdam ko ang pag sikdo ng dibdib ko dahil sa huli nyang sinabi.
This girl is really something.
That night, yun yung time na narealised ko na confused ako sa nararamdaman ko sakanya. I feel something in my chest nung sinabi nya na she really want me that night. Na excite ako sa isipin na may mangyayari saamin. Siguro kung nag initiate sya nun, baka madala ako, at may mangyari nga talaga saamin.
-
"Nasabi ko na po ba kung gaano kayo kaganda?" I look at her. This lil brats really makes my hearts pounding even with her simple words.
"Ang ganda ganda nyo."
I feel my face heat up and redened. My hearts wents crazy. Arggghh so annoying. Mabilis akong naglakad at binangga sya, ayaw kong makita nya na namumula ako.
"Why?"
Natatawang tanong nya habang hinahabol ako
"Im telling the truth, maam."
Please stop, hillani. Cant you see? Im trying my best here to compose myself.
"You and your flowery words." Bulong ko.
Rinig ko ang mga yapak nya sa pag habol saakin. Hinila nya ako at dinala ako sa matayog na halaman ng garden. And for the second time, we shared a kiss.
I like her, tounge, her lips. She taste like my favorite fruit, a strawberry.
That night, i feel so disappointed because she didn't win. i mean im happy, that winter win. But i want her to win that night.
I saw her drinking the red wine repeatedly. I know shes jealous at us that night, but i can't stop because its winter, i love winter so much.
After the event, sobra sobra akong nakaramdam ng kaba dahil nawawala sya, nilibot na namin ang buong campus, pati ang benteng guard ng school tumulong na. Pati mga classroom ay tinignan na rin pero wala sya.
I even blame myself for what happen. kung nagkaroon lang sana ako ng sensitivity sa nararamdaman nya, edi hindi sana sya nasaktan at hindi sana sya umalis. Umuulan pa nung gabing yun.
Yung pag alala ko nadagdagan ng binalita saakin ng mga kaibigan niya na wala si hillani sa condo at bahay nila.
But eventually, nahanap sya ni thyler sa likod ng puno, nanginginig, basang basa, nanghihina at higit sa lahat, may mataas na lagnat.
Nagalit ako sakanya pero mas nagalit ako sa sarili ko.
I feel bad.
I blame myself.
That is where i realised that i already like her.
