Ağır Abi

7. BÖLÜM

Esme bilgisayar başında oturmuş sınav sonucunu bekliyordu. Stresten yerinde duramıyordu. Eli ayağı buz tutmuştu. Yarım saatlik bir bekleyişin ardından sonuç açıklandı.

İstanbul Beşiktaş Adliyesi Cumhuriyet Savcısı Esme Ayaz.

Esme bir taraftan ağlıyor bir taraftan da gülüyordu. Çantasını alıp koşarak evden çıktı. Hızlı adımlarla Ceren'in dükkanına gitti. Içeri girer girmez

-Neresi? Diye sordu Ceren
-Beşiktaş. Dedi Esme
- Ohh çok şükür. Uzak bir yere atanacaksın diye çok korkmuştum. Dedi Ceren

Tam o sırada içeri takım elbiseli iri bir adam girdi.
- Esme Hanım bu size. Deyip Esme'nin eline siyah bir kutu verdi.

Kızlar ne alaka dercesine birbirine baktı.
- Ayyy patlatırsın insanı Esme açsana şunu.
- Tamam.
Kutuyu açınca içinden bir tahta kutu daha çıktı. Esme tahta kutunun içine bakınca altın bir silah gördü. Bayanlar için yapılmış ufak toplu bir silah ve 6 tane altın mermi vardı.

Ceren görünce panik oldu.

-Bu bir tehdit mi? Diye sordu

- Anlarız şimdi baksana ruhsatı benim üstüme ufak bir zarf daha var. Dedi Esme.

Zarfın içindeki kartta zarif el yazısıyla

" Tebrik ederim .
Bir hafta içinde görüşmek istedim ama bir kaç problem çıktı. 2 Gün sonra saat 8de yemek için seni almaya geleceğim.
Yahya Sarrafoğlu "

Yazıyordu.

Ceren
- Kim bu Yahya? Dedi

- Bülent babanın oğlu daha önce hiç karşılaşmadık sadece cenazede gördüm. Orda 1 hafta içinde temasa geçeceğini söyledi ama ses seda çıkmadı. Zaten bende sınav derdi falan derken unuttum. Dedi Esme.

- Hımm yakışıklı mı? Diye sordu Ceren

- Aman Ceren ne bileyim? O kadar dikkat etmedim. Ama şimdi düşününce güzel adam. Dedi

- Sende bir kere dikkat etsen yemin ederim dişimi kırcam. Dedi Ceren.

- Boşver sen onu da akşama kutlama yapalım evde ben gideyim güzel bir yemek yapayım sende gelirken votka al tamam mı dostum. Dedi Esme.

- Tamam erken gelirim ben de uç bakalım. Deyip sarıldı Esme'ye.

Esme dükkandan çıkıp eve doğru yürümeye başladı. Yürürken elindeki kutuyu düşündü. Aslında Ceren'e net birşey söylememişti. Yahya yakışıklı ve bir o kadar da derin bir adamdı. İnsanı hipnotize eden bir tavrı. Ağır kişiliği olan biri.
Esme bu düşünceler içinde eve girdi.

* * * * * * * * * * * *
Yahya şirketinde masaya oturmuş Arda'yı bekliyordu. Çünkü Esme'nin konuşmalarını duymuştu. Tek eksik fotoğraftı.
Yahya onun yüz ifadelerini merak ediyordu.

Arda kapıyı tıklayıp içeri girdi. Yahya sadece elini uzattı.

Çok güzel çıkmış fotoğraflarda dedi kendi kendine sonra kız zaten güzel dedi. Kutunun içindekini görünce dudaklarını aralamış. Sonra kaşlarını çatmış sonrada rahatlamıştı.

Yahya Esme'nin arkadaşının söylediklerini düşündü. Demekki çok erkeklerle muhattap olan biri değildi. İçten içe buna sevindi. 2 Gün sonra onunla oturup konuşacaktı.

Arda abisinin içten gülümsemesini görünce afalladı. Yahya ve gülmek. Garip dedi içinden.

Yahya
-Hazırlıklar tamam mı? Diye sordu.

- Tamam abi bu gece sen işini hallederken biz dışarda bekleyeceğiz işaret alırsak dahil olacağız.

- Tamam çıkabilirsin. Dedi Yahya