Ağır Abi

20. BÖLÜM

Yahya gözü dönmüş bir şekilde evden çıktığında bir an ne yapacağını şaşırdı. Kriz geçirmişti. Esme'nin başına böyle bir şey geldiğini tahmin ediyordu zaten ama kulaklarıyla duymak onaylanması onun beynindeki şarteli attırmıştı.

Ne nefes alabiliyor ne de düşünebiliyordu. Hızla arabasına bindi bara gitti. Içeri girer girmez
- Ardaaaa. Diye bağırdı
Arda ters giden bir şey olduğunu anladı. Koşarak yanına gitti.

- Buldun mu ?
Arda kekeleyerek cevap verdi. Zira Yahya'nın yüzü sinirden kapkara olmuştu.
-Yok abi. Dedi

Yahya kükreyerek
-Yok he yok. Dedi
Birden Arda'nın üstüne atladı. Yumruklarını geçirdi hiç acimadan. Arda hiç karşılık vermedi. Yediği dayak dengesini bozmuştu. Yahya onu bıraktığında sendeleyerek durdu karşısında.

- 1 saat sana 1 saat veriyorum. Buldun buldun bulamadın canlı canlı yakarım sizi. Şimdi siktir git önümden.

Arda apar topar çıktı. Yahya bar kısmına gidip viski istedi. Sakinleşmesi gerekiyordu ama bir türlü yapamıyordu. Icmeye başladı. Telefonu çaldığında 2. dubleyi içiyordu.

- Yahya ben geldim. Nerdesin?
- Bara gel Yusuf.
- Tamam.

Can dostu Yusuf yanına geldiğinde Yahya ona kısaca sarıldı. Yanına oturup o da bir viski istedi.

-Hayırdır dostum bu halin ne?
- Bir şeyim yok benim bir kaç terslik üst üste geldi o kadar.
-Inanmadım ama neyse. Eeee anlat bakalım kimi koruyorum? Sırıtarak sordu Yusuf.

Yahya yakışıklı dostuna baktı. İnsanın karısını bile emanet edebileceği dostuna.

- Kadınımı. Dedi Yahya

Yusuf şaşırdı.
-Kadının öyle mi?
- Evet. Senden başka kimseye güvenemem. Benim adamlarımdan biri koruyordu ama işini yapamadı. Aracına ateş açıldı göz dağı vermek için.

Yahya derin bir nefes aldı. Dostunun şaşkın yüzüne baktı. Şaşırması normaldi. Yahya bu zamana kadar böyle hisler beslemez hatta genel anlamda öfke dışında hislerinin olduğunu düşünen yoktu.

Yusuf
-Anlat bakalım şu kızı biraz merak ettim. Dedi

Yahya ilk aklına geleni söyledi.
-Çok güzel kokuyor. Tarçınlı kurabiye gibi.

Yusuf gür bir kahkaha attı.
- Onu geç. Ne iş yapar karakteri nasıl? Şımarık baba parası yiyen bir tip değil inşallah.

- Yok değil. Aklı başında oturaklı. 17 yaşından beri babam büyütmüş okutmuş. Şimdi savcı.
Yahya sustu. Derin derin nefes aldı.

- Sadece onu koru. Zaten tanıştıracağım seni sende seversin.

- Demek sen seviyorsun. Dedi Yusuf sırıtarak.

Yahya cevap vermedi. Sadece baktı. O sırada telefonu çaldı.

- Buldun mu Arda?
- Buldum abi kimin emri verdiğini. Gidecek miyiz?
- Evet geliyorum şimdi.

Telefonu kapatıp Yusuf'a döndü.

-Eğlenceye geliyor musun?

- Ayıp ediyorsun eğlenmek herkesin hakkı.

Ağır adımlarla bardan çıktılar. Arabaya binip Arda'yı aradı.

- Nerdesin?
- Abi babanın yerindeyim.
- Tamam.

Yahya arabayı son sürat babasının mekanına sürdü.

Arabadan inip kapıya yöneldiler. Korumalar önlerini ilikledi. Çevresine bakıp Arda'yı göremeyince mahzene indi.