Ağır Abi

39. BÖLÜM

Yahya kadına baktı dizlerinin üstünde. İçinden kükremek geliyordu.

Saçının teline kıyamadığı Esme'si su dolu bir cam fanusun içinde duruyordu nefes almadan. En acı kısmıysa Esme'nin kucağında bir bebek vardı. İkiside çıplaktı. Esme sanki bebeği korumak amacıyla göğsüne bastırmıştı. Durgun suyun içinde ikiside salınıyordu.

Yahya içgüdüsel olarak o bebeğin kızı olduğunu biliyordu. Sürünerek fanusa yaklaştı. Gözyaşları sicim gibi yanağını ıslatırken ciğerleri parça parça oluyordu. Cama tutunarak ayağa kalktı Esme'nin yüzüne baktı. Yahya elini cama dayadı. Esme bir anda gözlerini açtı.

Yahya kan ter içinde uyandı. Beyni durumu algılamaya çalışırken bedeni çoktan ilacı olan kadına siper olmuştu bilinçsizce. Onu hissetmeye ihtiyaç duruyordu. Esme'yi kendine döndürdü. Uykudan aralanmış dudaklarına yapıştı. Tadını alması onun verdiği nefesi içine çekmesi gerekiyordu. Yahya Esme'nin uyandığını anladı.

Esme bir an kasılsa da sonra gözlerini açtı. Bal dudakları Yahya'nın sert buyurgan öpücüğüne karşılık nazik ve naif bir şekilde karşılık vermişti. Ama Yahya onun aksine daha da vahşileşti. Kadınını elinden alacakmışlar gibi hırsla öpüyordu. Dili ağzının içini talan ederken elleri hiç durmadan vücuduna dokunuyordu.

Yahya nefes nefese kendini bal dudaklardan ayırdı. Gözlerini bir an olsun gözlerinden çekmeden Esme'nin üstündeki tişörtü çıkardı. Esme'nin bacaklarını ayırıp arasına girdi. Daha sonra baxırını indirdi. Esme'nin çamaşırını kenara iterek hiç hazırlık yapmadan direkt içine girdi.

Esme acıyla çığlık atarken Yahya ilkel bir sesle kükredi. Bacaklarını beline dolamasını sağladı. Dirseklerini yatağa dayayarak ellerini Esme'nin altından geçirerek omuzlarını tuttu. Her ileri itişinde Esme'yi tüm gücüyle kendine çekti. Dudaklarını dudaklarına yaklaştırıp Esme'nin nefesini içine çekti.

Yahya tekrar tekrar kendini Esme'nin içine iterken yaşadığı duygu karmaşası onu daha da çaresiz yapıyordu.

Korkusu fırtına gibi içinde ne varsa darmaduman etmişti. Allah biliyor ya Yahya korkuyu iliklerine kadar hissetmişti. Hayatında korku nedir bilmeyen adam korkudan nefes alamıyordu. Çaresizlik tüm bedenini sararken daha hızlı hareket etmeye başladı.

Varlık özünü Esme'nin beşiğine bıraktı. Esme'nin tatmin olup olmadığını bile anlamadı. Göz temasını kesmeden baktı kadınına. Yahya onun gözlerinden geçen duygularını izledi.

Şaşkınlık endişe korku şefkat sevgi aşk her biri sadece Yahya için olan duygular.

Yahya'yı bir an pişmanlık sardı. Onu korkutmuştu. Ama Esme'nin çığlıklarına ihtiyacı vardı. Onun bedeni sesi nefesi temizlemişti Yahya'nın dünyasını.

Yahya sesine kavuşunca boğuk sesle sordu

- Canını yaktım mı sevgilim?

- Hayır. İyi misin hayatım? Diye sordu Esme kısık sesle bir yandan da Yahya'nın alnındaki teri siliyordu eliyle.

- İyiyim. Dedi Yahya

Yan tarafa devrilerek Esme'yi de sürükledi. Esme biraz kıpırdandı.

Yahya hala onun içindeydi. Gözlerini kapattı alnını Esme'nin alnına dayadı. Esme'nin sıcak nefesini dudaklarında hissediyordu. Esme nefes verdikçe Yahya onun nefesini içine çekiyordu. Gördüğü rüya onda çok farklı duygular geliştirmişti. Elini yavaşça Esme'nin karnına indirdi. Parmaklarının tersiyle okşadı. Esme bilmesede Yahya artık orda bir can olduğunu biliyordu. En kısa zamanda kesin olarak öğrenecekti ama biliyordu. Kızı orda Esme'nin rahmine tutunmaya çalışıyordu.