DOĞUŞ ( ASKIDA )

❄ 11. Bölüm ❄

Kahvaltım bitince yemek salonundan çıktım. Kolidorda giderken biri eliyle ağzımı kapattığında gözlerimi kapatıp çığlık atmaya başladım.

Duvara dayandığımda el ağızımdan çekildi. Yavaşça gözlerimi açtığımda Ateş in gülümsediğini gördüm.

Göğüsüne iki elimi koyup ittirdim. " Seni gerizekalı. Ödümü koparttın. " dedim ve biraz daha ittirdim. Çok sıkı bir vücudu vardı. Bu beni heyecanlandırıyordu.

" sakin ol bebeğim. " dedi ve bana sarıldı. Kokusunu içime çekerken ona daha sıkı sarıldım.

" Sakin ol Gece bu kadar korkacağını bilseydim inan yapmazdım" dediğinde güldüm. Korktuğumu sanmıştı şapşal.

Evet korkmuştum ama ona daha sıkı sarılmamın nedeni farklıydı. Sadece onu çok seviyordum.

Kollarını sardığı bedenimden çektiğinde unutmadan yapmam gereken şeyi hatırladım.

" Bayan Meleğin yanına gitmem lazım Ateş " dediğimde kaşlarını çatıp bana baktı. " Neden. Bir şey yaptın gene değil mi? Bak bi fikrim var sen git Sercan ı bul. Arka bahçeden kaçın. Bende Müdireyi oyalıyım ve Nilüfer de bize kalacak yer ayarlasın. " dedi. Ha? " Sen ne saçmalıyorsun Ateş. Bir şey yapmadım. Sanırım. Konu Mira yla ilgili. " dediğimde dudağıma ufak bir öpücük kondurup " İyi öyle ise. Git görüş. Sonrada hazırlan. Dışarı çıkıyoruz " dedi ve vereceğim cevabı beklemeden gitti. Salak şey.

Yavaş adımlarla Müdirenin odasına gittim. Kapıyı çalıp gir sesini duyduktan sonra içeri girdim.

HEr zaman oturduğum artık nereseyse bana özel mor deri tekli koltuğa oturdum.

" Şey ben Melek hanımla konuşacağımı sanıyordum" dediğimde Ece hanım güldü.
" evet Melek le konuşacaksın lakin bende yanınızda olacağım" dediğinde kapı açıldı ve içeri Melek hanım girdi.

" Evett. Şimdi. " dedi ve karşımda ki tekli koltuğa oturdu Melek hanım. Surat ifadesi değiştiğinde ters giden bir şeylerin olduğunu anlamıştım. " Bak Gece. Lafı dolandırmayacağım. Mira buraya ilk geldiği günden beri yanındasın. Ablası belledi seni. Bizde öyle. Çok yakın abla kardeş ilişkiniz var. Her ne kadar gerçek ablası olmadığını bilsekte biz bu konuyu sana anlatma gereyi duyduk. Mira. Hastalığı tedaviye yanıt vermiyor." dediğinde sözünü kesip " ama nasıl? " dedim. Ece hanım " Melek biraz alıştırarak söyle istersen " dediğinde Melek hanım ona imalı bir bakış attı ve tekrar bana bakıp konuşmaya başladı. " Dinle. Doktor birde Mira ya iyileştiğini söylediğimizde psikolojik olarak düzelebileceğini söyledi. Ne kadar işe yarayacağını bilmiyoruz tabii. Sadece bir umut. Mira nın normalde hastane de kalması gerektiğini biliyorsun ama buna izin vermedin. Bizde itiraz etmedik ve burada tedavi görmesini sağladık. Şimdi söyleyeceğim şey için gerçekten üzgünüm Gece ama eğer bu yöntemlede bir tepki alamazsak Mira... Yaklaşık bir ay, en fazla iki ay yaşayacak." dediği an ölesim geldi. Bu nasıl olurdu. Onu olmayan kardeşim yerine koymuş canımdan çok sevmiştim. Şimdi gözlerimin önünde ölmesine nasıl izin verebilirdim....