DOĞUŞ ( ASKIDA )

❄ 23. Bölüm ❄

MULTİMEDİA Dylan BLACK

1 AY SONRA....

'' Lanet olsun Nata. Leon'a güçlerimizi geliştirmeliyiz dediğin güne lanet olsun. ''

Yarım saate yakındır söyleniyordum. Nata Leaon'a güzçlerimizi geliştirmemiz gerektiğini söylediğinden beri Leoan bizi gece gündüz demeden çalıştırıyordu. Ve bu gün son günümüzü de tamamlamıştık. Bundan sonra ki günlerde alıştırmalarımız olacaktı ve o gün geldiğinde hazır olacaktık. Zac hepimizi yaptığı mallıklarla güldürüyor ve vaktimizin eğlenceli geçmesini sağlıyordu. Ve bir yerden sonra hepimiz ' Zac olmasa olmazdı ' diyecek duruma gelmiştik. Ben hariç diğer herkes kendini geliştirmeyi başarmıştı.

Roy artık daha hızlı ve seri hareket edebiliyor ve daha çabuk düşünebiliyordu... Nata ve Elsa kendilerini birbirlerine özel bir bağ ile bağlamış ve sadece kendilerinin kullanabileceği bir güç bulmuşlardı... Zac yıldırımlarını daha üst seviyede zarar verecek şekilde güçlendirmişi... Dylan ve Leon , ikisi de kurt oldukları için ayrı bir eğitim uygulamışlardı... Sunny'in güneş ışıkları artık gözü kör edebilecek kadar zarar verebiliyordu... Lisa ve Samantha birbirlerine gösterdikleri kara büyülerle , yeni ve eşi benzeri olmayan bir kara büyü elde etmeyi başarabilmişleri... Roman ise artık ateşe istediği şekilde hükmedebiliyordu...

Lakin ben hala hiç bir şey yapamıyordum. Bana anlatılan her şeyi anlıyordum fakat uygulayamıyordum. Ayrıca bir tek buda değildi. Yeri gelir elementlerimizi kullanabiliriz diye onlarıda geliştirmiştik. Tabii ben hariç. Yine hiç bir şey yapamamıştım. Burada artık kenndimi fazlalık gibi hissetmeye başlamıştım. İşe yaramaz birini tekiydim. Ve sanki bana inat , bu durum da olmama rağmen yanım da oluyorlardı.

'' Hey! Lessa kendine gel ''

Bir el gözümün önünden geçip gidiyordu. Yavaşça elin sahibine baktım. '' Dalmışım , Roy. '' dedim ve etrafıma bakındım. Eve doğru yürüyorduk ve Elsa ile Zac miğdemi bulandırıyorlardı. Sevgili olmalarına bünyem henüz alışamamıştı ve her öpüştüklerin de kusacağımı sanıyordum.

Şuan aklımı kurcalayan bir şey vardı. Bir şey unutmuşum gibime geliyordu ama, ne olduğunu hatırlayamıyordum. Neydi acaba ? Düşün , düşün , düşün...

'' Luke!? '' dediğimde hepsi durup bana baktı. Elsa '' Luke da kim ? '' diye sorduğunda bir an öleceğimi sandım. Şaka mı yapıyordu ? Ne demek Luke da kim ?

'' Luke işte. Sunny ? ''

Sunny kısa süre düşünür gibi yapıp '' Hayır. Öyle birini tanıdığımı sanmıyorum '' dediğinde çıldıracaktım. Lan ne demek öyle birini tanıdığını sanmıyorsun. Çocukluk arkadaşımız da lan o bizim. Tanrım yaa! Luke'u nasıl hatırlamazlardı. Daha geçen ay burada, bizimleydi. Erkeklerle...

'' Zac. Siz Luke ile erkekler olarak bir evde kalacaktınız. Hatırladın mı ? Luke nerede Zac ? ''

'' Sen iyi misin Les? Öyle biri hiçbir zaman bizimle olmadı. Ne bu gün , ne de daha önce...''

Ya ne demek olmadı. İlk geldiğimiz gün buradaydı. Eve birlikte gelmiştik. Ama sonra... Kafayı yiyeceğim yaa. Nasıl olmazdı. Gerçi hata bende. Şu geçen 1 ay içerisin de aklıma bile gelmemişti. Nasıl olurda çocukluk arkadaşımı unuturdum, aklım almıyordu.

Roy '' Tamam artık Les '' dediğinde sinirden ona bir yumruk atasım gelmişti. Luke'u aklımdan iki dakika da silip atamazdım ki ben. Bu işte bir iş vardı ve ben neler olup bittiğini öğrenecektim. '' Tamam öyle olsun '' dedim sert bir sesle ve eve girip kapıyı arkamdan çarptım.

'' İyi misin ? ''

'' Evet Aroura. İyiyim. Sadece biraz canım sıkkın ''

'' Luke ile ilgili mi ? ''

'' Anlamadım. Sen Luke'u tanıyor musun ? ''

'' Tabii ki . Senden önce bu evde o yaşıyordu. ''

'' Demek öyle... Peki şimdi nerede olduğunu biliyor musun? ''

'' Çok üzgünüm Lessa ama maalesef ki bilmiyorum ''

'' Tamam önemli değil üzülme. ''

İyi bari Luke'u Aroura da tanıyordu. Yada hatırlıyordu. Neler olduğunu bir anlasam her şey daha kolay olacaktı. Neden kimse Luke'u hatırlamıyordu melesa? Bunu öğrenmem gerekiyordu. Çünkü böyle giderse bunlar beni de yakında unuturlardı.

Merdivenlerden yavaşça çıkıp odama girdim. Yatağa kendimi atıp gözlerimi kapattım. Yorgundum ve başım ağrıyordu. Gözlerimi kapatalı daha iki dakika bile olmadan yanımda bir varlık hissettim.