DOĞUŞ ( ASKIDA )

❄ 21. Bölüm ❄

VE KARŞINIZ DA LESSAAAA!!!!

'' Nasıl yani ? Siz şimdi bilinmeyen boyuta mı gittik diyorsunuz. ''

Samantha yarım saattir anlattıklarımıza bir türlü inanmıyordu. '' Tamam tamam inanıyorum ama... Wow. Bu inanılmaz bir şey '' dediğinde Roy '' Yarım saattir inanmıyordun zaten '' dedi ve bu cümlesi Dylan'ı güldürdü. Biz de güldük tabii.

'' İyi tamam devam edeyim. Eğer Diamond'u yok edeceksek daha çok doğaüstü varlıklara ihtiyacımız olacak. Seçilmişler gelecek haftaya. Onlar da bizimle savaşmak durumundalar ama dahasına ihtiyacımız olacaktır. '' dedi Samantha. Haklı olabilirdi. Belki de haklıydı.

'' Peki bunu nasıl yapacağız, yani dahasını...? ''

'' Sakin ol Les. Her birimiz kendi türümüzün konseyiyle gidip konuşur, durumu anlatırsak işe yarayabilir ''

Samantha ve inanılmaz fikirleri. Kendi türümüzün konseyiyle mi konuşmak ? Melek konseyinin böyle bir şeyden haberi olursa kanatlarımızı yolardı. Ahh! Lanet olsun! Buda neyin nesiydi! Beynimin içinde yılan tıslamaları duyuyordum offf. Canım çok yanıyorduu!!!

'' Seni küçük tss Lessa. Ne kadar da yazaramazsın tss. Sen beni yok edemezsin tss. ''

'' Sen neyden bahsediyorsun be ! Seni yo edeceğiz''

'' Kendini de yok edersin Lessa tss. ''

'' Ne saçmalıyorsun yaa. Kendimi neden yok edeyim''

'' Dönüştüğünü tss ne çabuk unuttun. ''

'' Dönüşmek. O olaydan mı bahsediyorsun? ''

'' evet. Melek, vampir, cadı, kurt, peri, sen bu güçlerin hepsine sahipsin. tıss''

'' Yani ? ne olmuş sahipsem. Kıskandın mı ? ''

'' Hahha tıss. Çok komiksin Lessa. Ama, tss beni yok edebileceğini sandığın gün kendinde yok olacaksın. Gerçek kimliğini öğrendiğin an , sonunu da öğrenmiş olacaksın. ''

Beynimin için de ki acı yavaşça geçmeye devam ediyordu. Karanlık yavaş adımlarla aydınlığa ulaşıyordu. Yılan tısslamaları ise gittikçe uzaklaşıyordu. Kendimi bir kuş tüğ kadar hafif hissediyordum.

Gözlerimin önüne birden Dylan'ın sersem gülüşü geldi. Ona küçük bir gülümseme yollarken , vücudumda ki her bir sinir uçlarımın yandığını hissettim. Canımı bu kadar çok ne yakıyor olabilirdi ?

'' Bizi korkuttun '' dedi Elsa kadifemsi bir ses tonuyla. Boynumu hareket ettiremediğim için nerede olduğunu göremiyordum ama yakınımda olduğunu hissedebiliyordum.

'' Ne gördün ? '' diye sordu Samantha acıklı acıklı. Nesi vardı bu kızın. Ölmüyordum ya ! Sesinde ki o acıklı tınıyı beynimin ona ait olan kısmına kazıdım. Eğer bu tınıyı bir daha duyacak olursam , hesabını ödetecektim.

'' Ne zamandır baygınım ? '' diye sordum ve yatakta oturur pozisyona geçtim. Roy kapının kenarına yaslanmış beni izliyordu. Roy '' sıfır saniye. Bayılmadın aptal '' dediğinde Samantha bana bakıp '' Roy haklı. Küçük çaplı bir krize girdin. Bir noktaya baka kaldın ve hareket etmeyi kestin. '' dediğinde anlamayan gözlerle onlara bir kez daha baktım. Ne oluyordu bana böyle. Bu arlar hiç kendim de değildim ve ne yapacağımı bilmiyordum. Belki de onlara dönüşümü mü anlatmalıydım....