Başlangıç: Tehlikeli Kızıl

9.Bölüm: "Unutamayacağım"

Multimedya : Ömer ;)

Playlist : Güliz Ayla - Olmazsan Olmaz^^ (Mükemmel şarkı. Mutlaka dinleyin. Bir kez dinlemek yetmiyor üstelik:) )

----------------------------------

(Keremden)

Motoruma atlamış son sürat gidiyordum. Eve gitmem 15 dakikamı daha alacaktı. Hızla sürmeye devam ediyordum. Yağmur hala çiseliyordu. Sanki bütün gün doyasıya yağdığı yetmiyormuş gibi.. yolun birçok noktasında su birikintileri oluşmuştu ve ben bundan çoğu insanın aksine nefret ediyordum. Trafik ışıklarına yaklaştığım sırada bir çığlık koptu. Kim bilir yine ne olmuştu.. umursamadım. Kırmızı yandığı için durmak zorunda kalmıştım. Birkaç saniyr sonra karşımda Zeynep belirdi. Rüya mı yoksa gerçek mi diye çözmeye çalışırken Zeynep'in çemkirmeleriyle rüya da olmadığımı, gerçek olduğunu algılamıştım. Ah, rüya mı demiştim ben? Zeynep'in çemkirdiği anlar ancak kabus olabilirdi! Yine çenesi düşmüştü ama sus ya da nefes al da diyemiyordum. Ben olduğumu anlayabilirdi ki bunu da istemiyordum.

"Özür dilerim." dedim. Tam da bu sırada Defne yanımıza ulaştı. Zeynep suratıma hala sinirle bakıyordu. Kasktan dolayı kim olduğumu çözememişti. Sadece gözlerimi görebiliyordu.

"Sizi bana sayıyla mı veriyorlar ya! Özür dilermişmiş! Lütfettin ya! Allah Allah! Mahvoldum senin yüzünden! Gelen geçen bana bakıyor. Rezil oldum!" dedi. Ah, bu kızın kesinlikle ayarı yoktu. Bir konuşmaya başladı mı susmak bilmiyordu.

"Çok konuşuyorsun. Seni görmedim bile. Özür de diledim. Daha başka ne yapabilirim?" dedim ve trafik ışığına baktım. Hala kırmızı yanıyordu. Bakışlarımı tekrar inatçıya diktim. "Tekrar özür dilerim,laz kızı."

Söylediğim şeyin sonra sonra farkına vardım ve seslice yutkundum. İkimizde duraksamıştık. Kıvırcık hemen kaşlarını çattı. "Bir dakika ya! Sen benim laz olduğumu nerden biliyorsun?"

Siktir.

Gözlerimi kaçırırken kafasındaki bandanaya dikkat kesildim. Rahat bir nefes verdim. Oh be! "Bandanan da öyle yazıyor."

Defneye döndü. Aralarında, benim duyamadığım bir konuşma geçti. Sonra Zeynep sinirle bandanasını çıkardı kafasından, hem de saçlarının karışmasına ve de kabarmasına aldırmayarak. Saçları dağıldı, baya tatlı gözüküyor. Her neyse. Sinirle bandanasını bana fırlattı. Omzuma çarpan bandanayı yere yakın bir nokta da tuttum. Ardından bana bakmadan hızla ve hırsla yürümeye başladı. Defne de arkasından. Tam da bu sırada yeşil ışık yandı. Bandanayı ceketimin cebine yerleştirdim vr gaza bastım. Yolumun oradan geçmemesine rağmen Zeynep'in girdiği sokağa gittim ve ona yakın bir noktadan -Zaten kaldırım kenarında yürüyordu- yanından geçtim. Sinir olduğuna emindim ki HÖDÜK diye bir bağırma sesi geldi. Gülümsedim. Bu kızla uğraşmayı seviyorum sanırım. Çünkü, her seferinde moda giriyor. Kaşlarını çatıyor, dudaklarını büzüyor, yanakları sinirden kızarıyor ve birçok değişik tepkiler verebiliyor. Bu Zeynep için olmasa da karşısındaki çocuk için gayet eğlenceli bir durum.

~~~

Ertesi Gün

Sabah erken uyandım. Son zamanlarda çok sık olmaya başladı bu. Komidinin üzerinden telefonumu aldım -tabi bu sırada bakışlarım telefonun yanındaki bandanaya kaydı. Sırıttım- ve ekranı açarak saate baktım.

08.37

Benim için erken, hatta çok erken bir saat dilimi olmasına rağmen yorganı tekmeleyerek aşağı indirdim. Ayağa kalktım. Ohoooo! Epey dağılmış burası. En iyisi ajansı aramak ve bir hizmetçi temin etmek. Yoksa, böyle giderse odanın içinde kaybolacağım. Kıyafet yığınlarımı aşarak banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Ardından ardiye olarak kullanılan ama benim spor salonu olarak kullandığım odaya girdim. Birçok spor aleti burada mevcut. Zorluk çekmiyorum bu yüzden. Hareketli bir şeyler açmak için radyoya yöneldim. Telefonumda şarkı bulundurmam ben. Bence gereksiz. Radyo bozuktu, sadece bir kanal açılıyordu. Umarım sana dediğim gibi tamir ettirmişsindir Ömer. Radyoyu açtım, daha yeni başlayan bir şarkıya denk geldim. Kanalı değiştirmeye çalıştım ama değiştirmedi. Ulan Ömer ulan Ömer! Sinirle radyoyu kapatmaya çalıştım o da olmadı. Sesini kısayım dedim, bana mısın demedi. Ömer seni elime geçirdiğim an geberteceğim. Sinirle odama geri döndüm ve telefonu elime aldım. Gözüm yine bandanaya kaydı. Telefonu yatağa fırlattım ve bandanayı elime aldım. Diğer elimde radyo var. Onu da komidinin üzerine koydum. *ŞarkıMultimedyada; Güliz Ayla- Olmazsan Olmaz:)*