Melez kız

15-The Broken Sword

Hatırlatma...
"LOİSE DİNLE! seni seviyorum anladın mı seviyorum. Lanet olsun seviyorum!" Dedi. Ne-ne "ha?" Evet. Bravo Loise. "Biliyordum" dedi ve odadan çıktı tam gidecekjen onu durdurdum ve "bende seni" dedim.
---------
Arkasını döndü ve "ne?" "Bende seni seviyorum! Spark, Spark Blood" dedim. Soy adını nereden biliyorsun diye soracaksınız şimdi. Biri ona seslenirken duydum. Gözleri ışıldamaya başlamıştı. İkimizde gülümsüyorduk. Yanıma geldi ve bana sarıldı. Sarılırken "Teşekkürler" dedi. "Ne için?" "İlk defa Mutlu oluyorum" dedi. Ondan ayrıldım. "Birşey değil" dedim. Şu an çok masum gözüküyordu. Hiç birşeyi umursamadan bir anda dudaklarıma yapıştı. Şaşırmıştım. Bende o sıcak öpüşlerine karşılık verdim....
Gittmişti. Evet biraz konuşmuştuk ardından Dark (Sparkın Kardeşi) onu birşey için çağırmıştı. Zaten saat gecenin 1:32'siydi. Bende yatağa girdim. Bütün olayları düşündüm. Ardından yavaşça uykuya daldım...
"Kızım uyan hadi" yavaşça gözlerimi açtım. Annem karşımda duruyordu "hazır mısın? Onu bulman gerekiyor yoksa o gelecek. Ama yalnız değil" dedi annem. Doğru ya! O tenebris şeyini bulmam gerekiyordu. Yavaşça yataktan kalktım. "Seni bahçede bekliyorum" dedi annem. Bahçe miydi ki o? Siyah gülerden ve o değişik topraktan başka birşey yoktu. Hemen dolabın karşısına geçtim. Biraz baktıktan sonra Siyah Tayt ve Siyat tişört üstünede Siyah Deri Ceket. Saçlarımı açık bıraktım makyaj da yaptıktan sonra hazırım! . (Multi) dur birdakika Kılıç! Evet kılıcım odada. Hemen onuda alıp. aşağıya camdan atladım! Evet evet Çok Cesurum dimi. Uf tamam sustum. Annem bana 'seni sikicem' bakışlarınıda atınca ben altıma sıçtım zaten. Sanırım mal gibi gözükmüşüm ki Spark arkadan kıs kıs gülmeye başladı. Ona 'Kes sesini Göt şekili Orangutan' bakışlarımı attım. Çocuk hemen sustu. Çok mu korkutum acaba? :D. Anneme baktım. "Kızım herşeyi hatırlıyorsun değil mi?" "Evet" dedim ve sarıkdım.evet dün akşam yattıktan sonra beni uyandırmıştı tekraradan ve gideceğim yerleri göstermişti. Kılıcı çıkarıp havada Uzman gibi salayınca annem hafif tebessüm etti. Atımı da zaten hazırlamışlardı. Babam da aşağıya geldi. Onada sarıldım. Ardından spark geldi. Onlada sarıldık. Annem ve babam 'Noluyonuz siz yani hayırdır?" Bakışları attınca ikimiz güldük. Atıma atladım yalnız atlaığım an Kendimi bir Pro gibi hissetim Amk. Yalnız atlayışımda çook epik ti :D. "GÖRÜŞÜRÜZ BİLMEM NE ADI OLAN KRALLIK" diye bağırdım. Annemler güldü. Dörtnala koşmaya başladım son kez bağırarak "ABLANIZ SAVAŞA GİDYOOOO!" Diye bağırdım ve kılıcımı havaya kaldırdım. Arkamdan güldüklerini hissedebiliyordum. Evet şimdi ciddiye alalım işleri. Bu ormanda şu kan Şelalesi gibi şeyi geçince bir boş alan varmış işte. Orada o yaratık beni bekleyecekmiş gelmessem başkalarıyla o gelecekmiş...
Evet görüyorum sanırım! Evet evet gördüm. Atımdan yavaşça indim. Onu bir ağaca bağladım. "Dikkatli ol" bir dakika bir dakika! Atım benle zihinden mi konuşmuştu? "s-sen mi dedin bunu" evet, dikattli ol Fire iyide Dark light benim adım- dikkatli ol ve şimdi git merak etme kazanacaksın. Deli atımı dinledim. Kılıcımı çekip ı alana doğru yürüdüm. Tam içine girince bir şekilde sğaçlar kaçmamam için birleşmişti! "Ahaha! Geldin!" "Evet geldim Muşmula kafa!" 'Siktir git one lan öyle' bakışı atıcak sandımda adamın yüzü yok abi! Nasıl atsın? "Attım bile canım" one lan zihinmi okuyon lan sen öle? "Evet!" Dedi ve bana saldırdı. Kılıcına baktım bu benim gücüm olan kılıç! "Bu BENİM KILICIM YARATIK!" dedim. Ve kılıcımı ona savurdum. Bir 10 dakıka boyunca böyle savaştık.ama benartık dayanamadım ve Melez yüzümü ortaya çıkardım. Ona saldırmaya başladım. En sonunda düşürmüştüm. Kılıcı elinden çektim. Ve kırmaya çalıştım. Ama olmadı. Güldmeye başladı. Sinirlendim ve "BU BENİM GÜCÜM LANET OLSUN!" Diye bağırdım ardından kurta dönüşerek kükremeye başladım ki o anda kılıç 1000 parçaya ayrıldı ve ben insan haline döndüm. Ama o an sanki içime güç giriyormuş gibi oldu. Heryerim kırmızı-mavi renkle dolmuştu. Ardından arasına Siyah ta geldi ve hepsi içime girdi. kendimi o an tam güçlü hissediyordum. Yine herşeüy normala dönünce. O Yaratığın artık yaratık değil bir vampir olduğunu gördüm. Normal insan gibiydi Vampir olması dışında. Birine benzetiyordum. O an aklıma anılarım geldi "AMCA?" Dedim. "FİRE?" Dedi. "Benim adım Loise?" "Ah hala söylememişler" "neyi" "boş ver" dedi.ve ayağı kalktı. "Fire yaptığım için özür dilerim bilerek olmadı" "tamam" dedim. "Fire benim gittmemgerek. Annene söyle artık bir Tenebris üyesi olmadığımı en kısa sürede geri geleceğim" dedi. Ardından bana sarıldı ve Siyah atına binip kayboldu. Salak gelsene ah atım! Bile bana salak diyordu. Yanına gittim. Kılıcımı da aldım ve dörtnala geri gittim. Aslında daha zor birşey bekliyordum. Ormandan çıkınca herkesin beni kapüının önünde beklediğini gördüm. kılıcımı tekrardan havaya kaldırdım ve "YENDİM!!!!" Dİye bağırarak kapıya kadar koştum. Attan indim. Ve annem babam ve sparkın bana sarılmasına izin verdim..