Chapter 3

6.4K 236 4
                                    

Nakaupo ako sa lilim ng puno habang pinagmamasdan ang paligid ng parke, kung saan karamihan ng mga estudyante ay dito namamalagi sa bahaging ito nang campus. Kung iyong titingnan ay katulad lang din ang school na ito sa ibang normal na paaralan pero sa likod nito nakatago ang katotohanang may ibang mag-aaral ang school na hindi mo lubos maisip na nag-exist pala ang tulad nila.

Hindi mo rin sila madaling maihambing sa vampires as their aesthetic was that of a human. Kahit ang kanilang mga mata ay maaari kang linlangin kung hindi mo pagtutuonan ng pansin ang kanilang maputlang balat na naiiba sa karaniwang kulay ng balat ng tao. Ayaw nila sa sikat ng araw pero hindi ibig sabihin na takot sila dito.

"Bibili lang ako nang maiinom, Yuri. Nauuhaw ako." tumayo sya bago inayos ang sarili mula sa pagkakaupo. Nag-'hmm' lang ako bilang sagot at hindi inalis ang paningin sa paligid.

Hinayaan kong dalhin ako nang isip sa kung saan ng may nag-interrupt na hindi familiar na boses. Napakunot-noo ako sa side nila at hinayaan na lang din sila, pero nakuha nang isang babae ang atensyon ko sa kanyang sinabi.

"Hey, did you hear that a girl just ran into Reka?" Sabi nya sa kasama na napatingin rin sa kanya.

"Talaga? Ang malas naman nya kung ganon. Sa dami ba naman na pwede nyang mabangga eh, ang babaeng yon pa" napa-iling nalang ng ulo ang nagsalita.

Balak ko na sanang hindi na sila pansinin pa nang magsalita ulit 'yong nauna. "Oo nga eh. Sa narinig ko si Reka naman ang unang bumangga at hindi sinasadyang matapon ng babae ang dalang inumin sa kanya. A pity nga lang kasi alam ng lahat kung anong klaseng pag-uugali meron ang Reka na 'yon."

Hindi ko man lang namalayang nakalapit na pala ako sa kanila. Something didn't feel right, especially now that Aika hasn't returned.

"Excuse me," I said calmly, but urgently, "Maaari nyo bang sabihin sa akin kung saan ko sila makikita?"

"Ah? Oh, okay. Sa field kaharap ng main building," nagulat sya nang bigla na lang akong sumulpot sa harap nila pero nagawa nya pa ring sumagot kahit hindi sigurado kung yon ba ang itinatanong ko.

Nagpasalamat ako sa kanila saka nagmamadaling pumunta sa lugar na sinasabi nang babae.

Nang marating ko ang lugar, halos sumabog ako sa galit lalo na nang makita ko kung paano itulak ng babae si Aika na gulat namang napatulala.

"Aika!" naisigaw ko na lang at mabilis na lumapit sa kanya. Kunot-noo kong tiningnan ang babae as I helped Aika up.

"Y-yuri," she cried out, but I didn't give her a second glance.

"Bakit mo sya itinulak?" tanong ko na may pagpipigil.

"Oh? She messed up my clothes, so of course kailangan ko syang disiplinahin," she replied flatly habang ang kasamahan nya nakatingin sa amin mockingly.

"Really... if I were to speak, you're just a clown who keeps jumping around, so ano'ng karapatan mo to reprimand anyone? Mabuting i-apply mo muna yan sa sarili mo" I stared at her coldly, sinusubukang pigilan ang sarili from slamming her face into the ground.

She was stunned and yelled out fiercely, "Bitch! Who do you think you are?! Believe me when I say that I can make you live a life that is worse than death!" Sinubukan nya akong sampalin pero nahuli ko ang wrist nya and applied pressure.

"Argh...you! Let go!" She cried in pain, pero hindi ko sya pinakawalan.

"You bitch! Let her go!" her other friends yelled at me, hinila ko sya towards me bago sya itulak sa mga kasama nya na hindi naman inaasahan ang ginawa ko.

"Ahh!" they exclaimed, embarrassed. Almost losing their balance.

"I'm going to kill you!" Galit nyang sigaw ng makatayo sya sa sariling paa. Tinignan nya ako nang masama as I return her stare with a casual look.

"Very well," I said bago hilahin ang natulalang Aika paalis sa lugar.

>>>>>>>>>>>

Nang lagyan ko nang gamot ang braso ni Aika na may pasa, na pa-hissed sya nang malakas.

"I, ah," matamlay nyang naibulong na hindi alam kung saan magsisimula.

"Hindi mo kasalanan ang nangyari; at lalong hindi mo rin kailangang magpakita nang civility sa mga tulad nila," kalmado kong sabi sa kanya.

"Yeah," she said quietly.

"That person is Reka, a descendant of the Velmon family, known for their wealth. Maaaring may koneksyon sila sa upper-class society dahil aware sila sa existence nang mga bampira"

"Pero ang talagang rason kung bakit walang gustong kumaharap sa kanya ay dahil may kilala sya sa 'grupong' iyon, Yuri." paliwanag nya sa mahinang tono na pinalakas ang loob at hinayaang humalo ang mga  pangamba sa kanyang mga salita.

"Ano? Ipapakagat nya ako sa nilalang na 'yon? Too bad hindi ako ipinanganak just to cater their hypocrisy" napataas kilay akong napatingin sa kanya.

She took a sniff at bigla akong sinunggaban ng yakap. "I...thank you," she said softly as I patted her on the back.

Hindi ibig sabihin na dahil sila ang nasa kapangyarihan ay kaya ka na nilang yurakan and leave you at their mercy. Fighting back is something I was taught to do, lalo na kung wala ka namang ginagawang masama.

>>>>>>>>>>>>>>>>

Mendiola High: School of MonstersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon