Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-2 devam

-'İşte böyle'
~~~~~~~~
-'Hadi nöbete devam'
-'Tamam hocam'
-'Sinan hocam,hastanız var'
-'Ah,Asuman bende nerede kaldı bu Asuman diyordum!'
Asuman ve Sinan hoca gülüştüler.
Hey!Bende varım burda!!
-'Asuman,kaç numaralı odada hastamız?'
-'7 numaralı oda hocam'
-'7,Nisan!'
Sinan hoca ile yürümeye başladık ve hastanın yanına geldik.
Hasta'ya gerekli müdahaleleri yaptık ve hasta şimdi daha iyi.
-'Nisan,seni tebrik ederim.'
-'Teşekkürler hocam ama neden?'
-'Anlaşılan işin ile çok ilgilisin yani seviyorsun işini.Buda senin işinde başarılı olmanı sağlıyor.Hep böyle devam et!'
-'Teşekkür ederim hocam'
Sinan hoca ile koridorda ilerliyorduk.
Birden içeriye bir teyze girdi.
-'Yardım edin kızım ölüyor!Yardım edin!!'
Hemen hastanın yanına ilerledik.
Gelen Burcu'ydu.
Hemen sedye ile acil'e aldık.
Gerekli müdahaleleri yaptık.
Sadece aşırı dozda ilaç içmiş.
Bir doktor nasıl böyle birşey yapar anlamış değilim!
Koridorda ilerlerken,gözüm karardı ve duvara zor tutundum.Gözüme sabah ki kavgamız geldi.Nasıl kendinden geçmişti öyle,ben Güneş'i hiç böyle görmemiştim....
Melek'i aramaya karar verdim ve telefonumu çıkartıp,Melek'i aradım.
-'Melek'
-'Herşeyden haberim var'
-'O,nasıl?'
-'Berbat'
-'Onu iyi et Melek,iyi olsun o'
-'Tamam,sen nöbetçisin di mi?'
-'Evet'
-'Tamam canım,sonra konuşuruz benim iyi etmem gereken birisi var'
-'Tamam canım,görüşürüz'

•••••••••••••~•••••••••••••••••
Sabah gözlerimi araladığımda,ilk önce nerede olduğumu anlayamadım fakat daha sonra hastanede nöbette olduğum aklıma geldi.Bu gün izinliydim,o yüzden nöbetimi bitirdim diye imzamı attım ve önlüğümü çıkartıp,hastaneden çıktım.
Bir taksiye atlayıp,evime geldim.
Çantamı karıştırdım fakat anahtarımı birtürlü bulamadım!Melek açtı kapıyı,
-'Kızım söylesine ya ben açardım kapıyı'
-'Uyuyorsundur diye rahatsız etmek istemedim'
-'Hadi gel'
İçeri geçtim.
Güneş uyanmıştı.Göz göze geldik.Ceketini aldı ve çıktı dışarıya.
Tekrar gözlerim doldu.Ben katil değildim!
-'Birtanem'
Melek'e sarıldım ve gözyaşlarımı serbest bıraktım.
-'Ağla canım ağla,rahatla'
-'Melek,ben böyle olsun istemedim'
-'Biliyorum birtanem,biliyorum'
-'Benim ona kendimi affettirmem lazım'
-'Akşam barışırsınız merak etme,hem senin ilgilenmen gereken birisi var'
Kim diye soru dolu bakışlarımı ona yönelttim.
-'Nişanlın'
-'Mert'
-'Evet'
-'Biz,onunla yollarımızı ayırdık Melek'
-'Neden?'
-'Anlaşamadık,olmadı yani yürümedi'
-'tamam canım,daha fazla üzerine gelemeyeceğim,hadi gel kahvaltı edelim karnının gurultusu duyuluyor'
Moralim biraz yerine gelmişti.
Kahvaltı ettik ve biraz uyudum.
••••••~•••••••~••••••~•••••~•••••
-'Burcu,daha iyimisin?'
-'Sağol,iyiyim'
-'Burcu,bunu neden yaptın?'
-'Ne yaptım ki ben?'
-'Neden ilacı yüksek dozda içtin?'
-'Başım,çok ağrıyordu.Birtanesi ağrımı kesmez diye'
-'Burcu,sen doktorsun!Bunun ne kadar zararlı birşey olabileceğini biliyorsun!Nasıl böyle birşey yaparsın?'
-'Dedim ya,ağrım çoktu'
-'Allah'ım sen bana sabır ver ya sen bana sabır ver'dedim ve Burcu'nun yanından çıktım.
Bu kızın beyninde gerçekten sorun vardı,bahaneside bahane olsa bari.
Burcu'ydu başka bir doktor'a verdim ve önlüğümü çıkartıp,evime gittim.
Dün gece nöbetim vardı ve gerçekten çok yoruldum.
Eve gelince,hemen bir duş aldım ve uyudum.
•••~•••~•••~••
Yukarıdan sesler geliyordu,bu ses Nisan'ın sesiydi.Hemen yukarı koştum.
•••••••••••••••••••
Evde otururken,birden kapı çaldı.Koşarak kapıyı açmaya gittim.
Güneş gelmişti.Elinde bıçak vardı.
-'Nalan'ı sen öldürdün!Bende seni öldüreceğim!'
-'Bak Güneş,Nalan'ı ben öldürmedim!
Lütfen bırak o bıçak'ı'
-'Hayır!Sen öldürdün onu!Bende seni öldüreceğim'
-'Hayır,hayır bak şimdi bırak o elindeki bıçağı oturup konuşalım lütfen'
-'Hayır,hayır ben seni öldüreceğim ve bu iş burda bitecek'
-'Nisan'
-'Hocam'
-'Vaaayyyy,yeni Kahraman'da bu demek ki'
-'Güneş,bak lütfen konuşalım.Sadece konuşalım.Lütfen'
-'Hayır!Seni öldüreceğim!'daha fazla dayanamadım ve ağlamaya başladım.
-'Hiç kimse öldüremez Nisan'ı.'
-'Vayyy,Nisan Mert'ten sonraki yeni aşkında bu mu?Valla hızına yetişilmiyor doğrusu.'
-'Ya lütfen saçmalama!Lütfen Sadece konuşalım!Lütfen'
-'Ne konuşacağız lan!Ne konuşacağız!Aşk'ımı nasıl öldürdüğünü mü anlatacaksın bana?'
-'Ya YETER!Öldürmedim diyorum sana ya öldürmedim!Onu o kadar çok dövmüşsün ki,iç kanamadan öldü kız!Yeter artık anla bunu!Nişanlının katili sensin!Anla artık!'
-'Yalan söylüyorsun,yalan söylüyorsun!Yalan söylüyorsun!'
Güneş,sonunda beni öldürmekten vazgeçmiş,kendine gelmişti.
Koştum ve sarıldım ona.Bu yaptıkları onun suçu değildi.Ölüm acısı nasıl bir acıdır biliyordum çünkü.
-'Herşey geçecek Güneş,herşey geçecek'
Ben Güneş'e sarılmış,onu teselli etmeye çalışırken,Güneş elini kaldırdı ve beni bıçakladı.Acı içinde yere çöktüm.
-'Seni öldürmeden,hiçbirşeyin acısı geçmeyecek Nisan,hiçbirşeyin acısı geçmeyecek!'
Ben acı ile yerde kıvranırken,son kez Güneş'e baktım.2 gün önce kardeşim dediğim kişi beni bıçaklamıştı ve öldürmek istemişti.Tek diyebildiğim şey;
-'Çok pişman olacaksın Güneş,çok pişman olacaksın!'

(Multimedia-Güneş)