Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-34

-'Ben,bu bebeği evlat edinmek istiyorum'

Sinan,Nisan'ın dediğine çok şaşırır.Onun böyle bir şey istediğini bilmiyordur.

-'Sinan,birşey söylemeyecekmisin?'

-'Iıı şey,ben bir an şaşırdım sadece.Bende isterim.Fakat,kendi çocuğumuz olabiliyorken neden evlat ediniyoruz ki?'

-'Eğer benim yani bizim çocuğumuza birşey olursa ben Yaşayamam.Ama bu bebeğe birşey olursa daha kolay atlatabilirim diye düşünüyorum'

-'Sen nasıl istersen öyle olsun birtanem'

-'Yani kabul ediyormusun?'

-'Evet,tabiki'

-'Sinan,seni çok seviyorum.Çok teşekkür ederim,çok teşekkür ederim'

-'Bende seni çok seviyorum aşkım,bende seni çok seviyorum'

~~~~
Günler geldi,geçti....
Herşey çok güzel gidiyordu.Kızım ile ilgileniyordum ve bu gerçekten çok iyi geliyordu.Ona sanki gerçekten benim kızımmış gibi alışmış ve sevmiştim.
Sinan'da kızımızı çok sevmişti.Aaaa!
Bir olay daha oldu!Ben onu söylemeyi unuttum size!Bir güzel haber daha aldık.
Ikiş bebişlerimiz olucaktı.Bu  gelen güzel haberler ardından bizde hemen bebeklerimizin odasını hazırlamıştık.
Yeni eve taşındık hatta.Kızım'ın odası hazırdı bile.Kızım'ın adını Umut koymuştuk.Fakat diğer meleklerimin  daha cinsiyetini öğrenmediğimiz için isim koymadık.Ama içime doğuyordu.Kız olacaktı.Çok dua ediyordum bu mutluluğumuzun bozulmaması için.
Bir kötü olay daha atlatacak gücüm kalmamıştı artık...

Kızım'ın ağladığını farkettim ve yataktan kalkıp kızımın yanına gittim.Beni görünce gülümsedi ve kollarını yukarıya kaldırdı.
Bu beni kucağına al demekti.Daha sonra ise gözlerinin dolduğunu farkettim.Hemen kucağıma aldım onu.Hemen o minik başını boynuma koydu.

-'Günaydın meleğim'

Yavaşça yatağa oturdum.

-'Kızım,babayı uyandıralım mı?Hı?Aa!Olur tamam sen uyandır'

Umut'u Sinan'a doğru yaklaştırdım.Umut o minicik elleriyle Sinan'a dokunuyordu.
Heyecanla onları izliyordum.Umut biraz sonra ağlamaya başladı.

-'Annecim,ağlama.Hadi gel öpelim babayı uyansın'

Umut,ağlamayı kesti ve o minik dudakları ile becerebildiği kadar öptü Sinan'ı.Öyle güzel gülüyordu ki...Sinan uyandı.Öyle güzel kahkaha attı ki Sinan'ın uyandığını görünce.Sinan hemen kucağına aldı Umut'u.

-'Kızım,sen babaya günaydın mı diyorsun meleğim hı sen babayı mı uyandırıyorsun?'

Umut öyle güzel gülüyordu ki.Bu manzara görülmeye değerdi gerçekten.Şen kahkahalarımız evdeki tek sesti....
Ta ki kapı çalana kadar.Kalktım ve kapıyı açtım.Yine o kadın gelmişti.Niye geliyor bu kadın sürekli ya?

-'Senin ne işin var burda?Ne istiyorsun  bizden!'

-'Kızım'

-'Ben sana birdaha bana kızım deme dedim di mi!Niye anlamıyorsun ya!Niye gelişte sürekli sinirlerimi bozuyorsun benim!Ne istiyorsun benden!Ne!'

-'Nisan,Nisan bak ben Zeynep ile tanışın tanışmadığınızı öğrenmek istedim!'

-'Sanane be benden sanane!Sen benim annem olmayı bırakalı çok oldu!'

-'Nisan,eğer o kim demediğine göre tanışmışsınızdır.Bak dinle biraz beni'

-'Git evimden!Git!Anlıyormusun git!Bıktım artık senin ile uğraşmaktan!Bıktım anlıyormusun bıktım!Senin benden bıktığın  gibi bende senden bıktım!'

-'Nisan,ne oluyor burda?'

-'S-Sinan ben dayanamıyorum art-'

Karşımdaki  kadın ile mücadelem kendimi yerde bulmam ile sonlanmıştı..