Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-7

-'Nisan uyan!Güneş burda!'
Korku ile yerimden kalktım ve direk salona geçtim,kimse yoktu.Mutfağa gittim orda da kimse yoktu,Melek'in odasına girdim fakat orda da kimse yoktu.Güneş'in eski kaldığı odaya gittim,orda da kimse yoktu.İyice korktum ve,telefonumu elime alıp Melek'i aradım.Fakat telefonu evde çaldı evde kalmış telefonu.Çaresiz bir şekilde ağlamaya başladım,gitmişti herşeyim,götürmüştü onu,Meleğimi.......
Yere çöktüm ve ağlamaya devam ettim.
Birden nefessiz kaldım,nefes alış-verişlerim azaldı,zorla nefes aldım.Astım'ım tutmuştu yine.Sakin bir şekilde,geçmesini bekledim.
Ilacım bitmişti ve şu anda dışarı çıkabilecek Halim yoktu.Astım krizim biraz sonra geçti ve derin bir nefes aldım.Evden çıktım ve direk karakola gittim.Şikayetimi verdim ve hastaneye gittim.Çok kötüydüm fakat insanların bana ihtiyaçları vardı.Zorla çalışmaya başladım.Sinan'ın acı çeken bakışları içimi yakıyordu.Benimle iş haricinde konuşmuyordu artık.Şayet konuşmasına ne gerek vardı ki,gözleri anlatıyordu herşeyi.Gözlerimden yalan söylediğimi anlamasın diye sürekli gözlerimi kaçırıyorum ondan.
-'Alo?'
-'Nisan!Kızım!Alt tarafı bir markete gittim!Polise haber vermene ne gerek vardı?!'
-'Melek!Sen!Sen market'e mi gittin sadece?'
-'Evet!Sen ne zannettin ki?Ev tam takır kuru bakır'dı yani.Yemek için birşeyler almam gerekiyordu'
-'Ben,seni o adi herif kaçırdı zannettim!'
-'Kim!Beni mi!Kızım benim gibi birisini nasıl kaçırabilir o?!'
-'Bilmiyorum,sanki sen bana"Nisan,uyan!Güneş burada!diye bağırdın'
-'Ha,evet!Öyle bağırdığım doğru!Uyan diye bağırdım fakat sen uyanmadın,uyanmayınca da gittim'
-'Çok korktum sana birşey oldu diye!'
-'Hastanede misin?'
-'Evet'
-'Tamam,geliyorum ben'
-'Tamam'
Allah'ım sana çok şükür!
Hiçbirşeyi yok birtanem'in.
Kalbime  indi resmen ya.
-'Nisan hanım!'
-'Buyrun hocam!'
Sinan'a hocam deyince gözleri tekrar dolu dolu oldu.Benimde gözlerim doldu fakat yine gözlerimi kaçırdım ondan.
-'Bana bak!'
-'Bakamam!'
Çenem'i kaldırdı ve ona bakmamı sağladı.
-'Neden yapıyorsun bana bunu?!'
-'Ben hiçbirşey yapmıyorum!'dedim ve dinlenme odasına doğru yürüdüm.
Yere çöktüm ve ağlamaya başladım.
Aşık olduğum adamın benim yüzümden bu hale gelmesi,acı çekiyor olması,mutsuz olması beni de çok mutsuz ediyor.
-'Seni seviyorum Sinan!Seni çok seviyorum!'
Birden kapı açıldı ve içeriye Sinan girdi.
-'Bak!Şu Halim'e bak!Bunu yapıyorsun işte bana!
Kafamı kaldırdım ve ona baktım,
-'Nisan!S-sen niye ağlıyorsun!Niye gözlerin kan çanağına dönmüş?Birisi canını mı sıktı?'
-'Sinan!Yalvarırım uzak dur benden!'
-'Duramıyorum işte Nisan!Duramıyorum!
Nereye baksam,sen varsın.Her cümlemin başında Nisan diyorum ben!Herşeyimsin sen benim!Kalbim,gözlerim,burnum,kulağım herşeyim Nisan herşeyim!Hayallerimi süsleyen kadınsın sen benim!Seni çok seviyorum Nisan!Bu öyle geçici bir heves değil benim için!Sırılsıklam aşığım ben sana!
Hayatımsın sen benim!Ben,hayatımı,ömrümün geri kalanını senin ile geçirmek istiyorum!
Sen benden uzak durdukça nefes alamıyorum sanki!
Kalbim atmıyor sanki!
Hayatın hiçbir anlamı yok sanki sen yokken!
Yalvarırım,bir şans ver bana!Yalvarırım!'
-'Sinan!Seni çok seviyorum!Herşeyden,herkesten çok fakat yapamıyorum işte!Olmuyor!'
-'Nisan,önümüzdeki o engeli söyle bana!Beraber aşalım!Ama yalvarırım arkanı dönme bana!'
-'Önümüzdeki engel,Sinan ben günler önce çok kötü birşey yaşadım!Güneş,_________'
Nisan,artık dayanamaz ve Sinan'a herşeyi anlatır.
-'Nisan!Bu yaşadığın olay çok kötü bir olay evet ama benim ömrümün geri kalanı olman için engel değil bize!'
-'Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?!'
-'Evet,tabiki böyle düşünüyorum!Sen bu yüzden mi benden uzak duruyordun?'
-'Evet'
-'Nisan!Cinayet bile işlesen ben yine seni seveceğim!'
-'Seni çok seviyorum Sinan!Çok seviyorum!'

PB-7 SON!!