PD!-65

174 17 11
                                    

Bu bölüm'ün ithafı @buse12345ayaz için 😜
_______________

-'SİNAN?'

Koşarak Sinan'ın yattığı yatağa doğru ilerledim.

-'Nesi var?'

-'İntihar girişimi.'

Sinan,intihar etmeye mi çalışmıştı?Tüm bu yaşanmışlıkları geride bırakarak gitmeye mi kadar vermişti,bunu nasıl yapmıştı?

Arzu hoca,beni bir kenara itti ve Sinan'a müdahale etmeye başladı,ben ise donup kalmıştım.Duyguları-m çok karışıktı ve artık ne hissedeceğini bilmiyordum.
O kadar çok yaşanmışlıklar vardı ki,şimdi bu durumda olmak,derinden sarsmıştı beni,en derinden...

-'Hasta hayatta'sözünü duyduktan sonra,girdiğim şok'tan çıktım ve Sinan'a bakakaldım.Boynu kıpkırmızı olmuştu,iyileşmeye ihtiyacı vardı,benim onu iyileştirmeme ihtiyacı vardı.

-'Nisan!Nisan!Nisaaann!'

Zeynep'in beni omuzlarından tutup sallaması ile ona baktım ve gözlerim karardı...

Gözlerimi açtığımda,gözlerim,Sinan'ın gözleri ile birleşti.Beni izliyordu,çok yakındık.Fazla yakındık.Ama,o intihar etmemişmiydi en son?

-'Sinan?Sen nasıl?'

-'Nisan,Nisan hanım bayılmışsınız ve bende bir doktor olarak sizi ayılttım,hepsi bu.Geçmiş olsun tekrardan.'

Sinan,arkasını döndü ve kapıya doğru ilerledi.

-'Gitme!'

Ne dediğimi bilmeden,bir anda ağzımdan dökülen kelimeler,belki de kurtuluşumdu.

-'Gitme!İhtiyacım var sana,gitme yalvarırım.'

Sinan,arkasını döndü ve şaşkınlıkla bana baktı.

-'Dayanamıyorum,gitme yalvarırım.'

Sinan,bana gelip sıkıca sarıldı,kokusunu derin derin içime çektim,ciğerlerim Bayram etti.

-'Gitmek istemiyorum Nisan,istemiyorum.'

Kafamı kaldırdım ve yüzüne baktım,

-'Gitme o zaman.'Gözlerine son kez baktım ve,dudaklarımız özlem ile birleşti...

-'Kendine geliyor.'

Gözlerimi açtığımda,etrafımda Sinan yoktu.Hepsi bir rüyaydı,uyanmak istemediğim bir rüya.

-'Nisan,iyimisin canım?'

-'İyiyim canım,merak etme.'

Biraz sonra,kapı tıklatıldı ve gözlerimi kapıya çevirdim.
Gelen Yağmur'du.Elinde bir buket çiçek vardı.Sanırım özür dileyecek ve geçmiş olsun diyecekti.Ama şu an etrafımda hiç kimseyi istemiyordum.

-'Zeynep,biraz konuşabilirmiyiz?Önemli.'

Herkes,Zeynep hariç odadan çıktılar.Zeynep'te hemen yanımda olan sandalyeye oturdu.

-'Zeynep,o iyi değil mi?'

-'Sinan,iyi merak etme.'

Derin bir nefes aldım.En azından iyiydi,bu bile yeterdi bana.

-'Nisan,onu affetmek istiyormusun?'

-'Herşeyden çok istiyorum,fakat bu olanlardan sonra mümkün değil.'

Zeynep başıyla onayladı.

Intihar etmeye çalışmıştı,beni terk ettiği yetmemişti,birde bu taraftan gitmek istemişti.
Ya o ölseydi,ben ne yapardım?

-'Ben çıkayım da sende dinlen biraz.'

Zeynep,odadan çıkmak için kapıya doğru ilerledi.

-'Zeynep!'

-'Efendim?'

-'Ben biraz hava almak istiyorum.'

-'Tamam canım.'

Zeynep ile bahçeye çıktık.
Deli gibi yağmur yağıyordu.
Yağmur'u oldum olası çok sevmiştim,ıslanmayı...

-'Nisan ben içeri geçiyorum.'

Kollarımı iki yana açtım ve kendi etrafımda döndüm.
Çocuklar gibi eğleniyordum.
Sırılsıklam olmuştum fakat umrumda değildi.

Gözlerimi kapattım ve yüzümü yukarı doğru kaldırdım.

Dünyanın en huzurlu şeyiydi ıslanmak.

-'Üşüyeceksin.'

Bu sesin kime ait olduğunu tabiki çok iyi biliyordum,bu ses Sinan'ındı.Umursama-dım ve yağmur ile aramdaki o huzurlu anları bozmadım.

-'Nisan.'

Saçlarımı geriye doğru ittim ve yüzüne baktım.

-'Efendim Sinan hocam?'

-'Hocam?Peki öyle olsun.'

-'Hocam önemli birşey söyleceksiniz sanırım.'

-'Evet,SENI SEVİYORUM'

Bağıra bağıra seni seviyorum demişti.

-'Hocam,ne yapmaya çalışıyorsunuz siz?'

Yanıma geldi,çok yakınıma.

-'Seni çok seviyorum'

-'Öyle mi?Çok mu seviyorsunuz beni?
O yüzden mi benimle evliyken başka bir kadına dokundunuz?'

-'Nisan,bilmediğin şeyler var.'

-'Evet,bilmediğim şeyler var.
Başka bir ten,başka bir koku,başka bir beden,başka başka insanlar arzuladın ya hani,sen zaten içinde bitirmiştin bizi.Bem sadece biraz geç öğrendim o kadar.
Sana mutluluklar dilerim,Melek ile mutlu olun hep.'

-'Nisan!Nisan!Nisan gitme!'

Ayaklarımı serbest bıraktım ve beni götürmelerine izin verdim,nereye gittiğimi bilmiyordum.Sadece,yürüyordum.

Bir süre sonra,uçurum'un kenarına geldiğimi farkettim.Aşağıdaki eşsiz mavilik beni çağırıyordu.

Atlamak istedim aşağıya,herşeyden,herkesten kurtulmak...

Gözlerimi kapattım ve eşsiz maviliğe bıraktım kendimi.








-'Bölümü nasıl buldunuz?

-Hepinize mutlu haftasonları canlarım 😘🎈

Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin