PD!-66

176 20 7
                                    

Gözlerimi kapattım ve eşsiz maviliğe bıraktım kendimi...

Zeynep'ten

Nisan uzun zaman yukarı çıkmayınca,merak ettim ve aşağıya indim.Fakat aşağıda hiçkimse yoktu.
Üzerimdeki mont'a daha sıkı sarıldım ve yürümeye başladım.

-'Nisan!Nisaaann!Nisaaaann!'

Uçurum kenarına doğru bir ses duydum,bu Nisan'ın sesiydi.

-'Nedeeeeeeenn!'

Koştum Nisan'ın yanına.Uçurum'un kenarındaydı,adımını öne attı.

-'Nisan!Nisan dur!Yapma!Nisan!'

Kafasını çevirdi ve bana baktı.Gözleri kan çanağına dönmüştü,kan ağlıyordu.

-'Neden yapmayayım ki?Yapmamam için bir neden söyle bana!'

-'Biz,biz varız.'

-'Ama Sinan yok.'

-'Nisan,canım yapma böyle.
Lütfen,hadi gel bu tarafa.'

-'Gelmek istemiyorum,kurt-ulmak istiyorum bu hayattan.'

-'Nisan!Nisan bak sana söylemem gereken çok önemli birşey var.Beni dinle,daha sonra ver kararını.'

-'Ne söyleyeceksin ki?'

-'Nisan,değmez'

-'Nisan!Dur Nisan'cım!'

Bir adım daha öne attı.Bir adım sonra,hayattan kopacaktı.

-'Nisaann!Nisan'ım yapma!
Özür dilerim meleğim yapma!Kıyma kendine yapma!'

Nisan,tam bir adım daha öne attı,bana son bir kez baktı.

-'Elveda canım arkadaşım.'

Kendimi eşsiz maviliğe bırakırken,gözümün önünden anılar geçti.
Tüm kötü anılar...

Şimdi onlardan kurtuluyordum,artık acı çekmeyecektim ve canım yanmayacaktı.

1 Ay Sonra
Sinan'dan;

-'Hala bir ilerleme yok,uyanmasını bekleyeceğiz.'

Aylardır aynı kelime,Allah'ın her günü aynı kelimeyi duyuyordum.Nisan,kendini uçurumdan attığı günden beri.Tam bir ay olmuştu uçurum olayından beri.
Bir aydır Nisan'ın uyanmasını bekliyorduk.
Çocuklar,ben,arkadaşlar hepimiz kahrolmuştuk.
En çokta kendimi suçluyordum.Onu koruyamamıştım,onun peşinden gitmemiştim.

O benim yüzümden atlamıştı o uçurumdan.
Ve şimdi,ölüm ile burun burunaydı.

{Bir ay önce,Uçurumdan sonrası}

-'Nisaaaaaaaannnnnnnn!'

Yetişememiştim, aşkım'ı koruyamamıştım.

 ölümle burun burunaydı  şimdi.

Itfaiye ve ambulans gelip,Nisan'ımı Sedye'ye yatırınca gördüm meleğimi kanlar içerisinde.
Öyle paramparça olmuştu ki kalbim,onu öyle görünce keşke dedim keşke atlayan ben olsaydım,Nisan'ıma birşey olmasaydı.

{Şimdiki Zaman}

-'Sinan,kızım'ızın kontrolü var,geliyormusun?' Melek,beni çağırınca sevdiğimin elini son kez tuttum ve kalktım yanından.

-'S...i...n..a...n.'

Hızla arkamı döndüm,sevdiğim uyanmıştı.

-'Burdayım tek aşkım,burdayım.'

-'Sinaaaan!Hadi!'

-'Melek!Sen git ben birazdan gelirim yanına!'dedim itiraz istemez bir tonda.Melek,arkasını döndü ve çıkıp gitti.
Bende sevdiğimin elini tuttum.

-'Ben,bana ne oldu?'

-'Uçurumdan atladın,hatırlamıyormusun?'

-'hatırlıyorum'

-'iyimisin?'

-karının yanına git,sana ihtiyacı var'

sinan,oturduğu tabureden kalktı ve odadan çıkıp,gitti...

-1 hafta sonra-

Kararımı vermiştim,bu şehirden uzaklaşacaktım.Biraz yalnız kalıp kafamı dinlemeye ihtiyacım vardı.Herşeyi teker teker değerlendirmeliydim.

'Gözden ırak olan gönülden de ırak olur' demişler.Bende biraz ondan uzak durup,kendimi toplayacaktım.Buna ihtiyacım vardı.

Kapının çalması ile kalktım ve kapıyı açtım.Gelen Ayla'ydı.

-'hoşgeldin canım'


-'hoşbulduk birtanem,naber?'


-'Anne babam mı geldi?Babaaaaaaaa'


umut,koşarak yanımıza geldi.


-'Anne ben babamı istiyorum!'


umut'un ardından Ece ve Ecem'de geldiler.Onlar da ağlamaya başladılar.Üçü birden ağlamaya başlayınca,iş içinden çıkılmaz bir hale gelmişti.

ben Umut'u,Ayla'da Ece ve Ecem'i kucağına aldı.Onları sakinleştirmeye çalışıyorduk fakat bu gerçekten çok zor oluyordu.

Umut inat ettiği zaman onu kararından döndürmek gerçekten çok zor oluyordu.

-'Nisan,Sinan'a mı haber versek?Kızlar susmayacak gibiler'

-'bilmiyorum ki gelmek ister mi?Onun yüzünü görmek istemiyorum!'

-'Nisan,evet farkındayım.Bir süre buralardan uzak kalıcaksın.Sinan ile boşandığınızın da farkındayım ama Sinan'ın kızlarına ne kadar düşkün olduğunu sende biliyorsun.'

-'sen ararsın değil mi? yani Sinan'ı?'

-'ararım, sen merak etme'

Ayla,telefonuna uzandı ve sİnan'ı aradı.


'alo,Sinan hiçbir bahane kabul etmiyorum.Kızlar seni çok özlemişler.Hemen buraya geliyorsun'


-'bende onları çok özledim,geliyorum hemen'


yaklaşık bir saat sonra kapı çaldı ve ben kucağımda Umut ile kalktım ve kapıyı açtım.Hayatımda hiç görmek istemediğim bir manzara karşımdaydı.


(bölüm sonu)



-sizce Nisan nasıl bir manzara gördü?


bence o yıldız ve yorum dolmayı hakediyor :D


MUTLU HAFTASONLARI :D


SESSİZ OKUYUCULAR BİZDEN DEĞİLDİR! 


Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin