Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-13

Nisan,Sinan ameliyathaneden çıkar çıkmaz hemen kolundaki serumla birlikte Sinan'ın kaldığı odaya gider.
-'Sinan!Aşkım iyimisin?'
-'Siz kimsiniz?'
Ve Nisan,en çok korktuğu şey ile karşılaştı.
Sinan,onu,kızını,hatıralarını hatırlamıyordu.
-'Ben,karınım'bu sözleri söylemek Nisan'ın canını çok yakmıştı.
-'Ben,özür dilerim!üzmek istemedim!'
Nisan,gözyaşlarını sildi.
-'B-bi-liy-orum'dedi hıçkırıklarının arasında.
-'Bizim bebeğimiz di mi?'
-'Bizim bebeğimiz'
-'Adı belli oldu mu?Yani cinsiyeti ne?'
-'Adını daha seçmemiştik,.................kızımız olacak'
-'Ben,yalnız kalmak istiyorum'
-'tamam!'der ve Nisan,çıkar odadan.
Kafasını kaldırır ve Huzur'u görür karşısında.
-'Huzur!'
-'Birtanem!'
Sıkıca sarıldım Huzur'a.Gerçekten adı gibi huzurdu.
-'Çok canım acıyor Huzur!Çok canım acıyor!'
-'Şşş!Ağlama!Bak bebeğini de üzüyorsun,hadi gel onu bir kontrol edelim'
-'tamam'
Huzur ile onun odasına ilerledik.
-'bebeğin gayet iyi tatlım.'
-'çok şükür'
-'bak canım,anlatmak istersen eğer bu gün olanları dinlerim seni'
-'Huzur,bu gün.......'
-'Canımmmmmm'
Daha fazla tutamadım kendimi ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
-'Huzur yetmedi mi artık ya?Çok yoruldum huzur ço yoruldum!Her seferinde paramparça olmaktan çok yoruldum!Neden Huzur neden?Neden bizde diğer çiftler gibi mutlu olamıyoruz?Ben bu dünyaya sırf acı çekmek için mi geldim?Çok yoruldum Huzur! Sol yanım acıyor,kanıyor artık.
Durmuyor kanaması!Tam toparlandım derken tekrar yaralanmalaktan yoruldum!Tam kalktığım anda düşmekten yoruldum!
Bu dünyada ki tek güvendiğim kişi beni hatırlamıyor bile!Kızım daha dünyaya bile gelmedi!Çok yalnızın Huzur!Çok yalnızım,çok yalnız-'
-'Nisan!Nisaan!Nisaaaaaannn!'
Huzur,Nisan'ı Sedye'ye uzandırır ve tansiyonunu ölçer.Kan tahilili alır.
Ama o,asıl sebepleri biliyordur.
Yaşadıkları yüzünden beden böyle bir reaksiyon veriyordu işte.
Kan tahlilleri çıkar.Tansiyonu düşmüştür sadece.
Elini tutar ve arkadaşının uyanmasını bekler.
~~~~~~~
-'Sinan'
Nisan,kendine gelmiştir.
-'Nisan,iyimisin birtanem?'
-'Ben,iyiyim.Sinan,o iyi mi?'
-'iyi merak etme'
-'kızımmm!'
Nisan,korkar ve hemen elini karnına koyar.
-'Birşeyi yok kızının,o orda çok mutlu!
-'Huzur bir terslik var gibi hissediyorum.Bir kontrol edermisin?'
-'Tabi tabi hemen canım hemen'
Huzur,Nisan'ın karnını açar ve kontrol eder.
-'Bir terslik yokmuş annesi bak,ne kadar hareketli.'
-'Biliyorum,hissedebiliyorum bütün gün onu ama yinede,kalp atışlarını dinlesek olur di mi?'
-'Olur tabiki birtanem,olur'
Huzur,birkaç düğmeye bastı ve içerisini kalp atış sesleri doldurdu minik Nisan'ın.
Nisan,yine her sefer olduğu gibi yine ağlamaya başladı.
Kafasını kaldırdığı anda,karşısında ağlayan Sinan'ı gördü.
-'Sinan!'
Nisan,Sinan'ı karşısında ağlarken görmeyi hiç beklemiyordu.
-'Nisan!'dedi ve Sinan,koşarak yanına gelip sıkıca sarıldı ona.
-'Hatırlıyorsun birtanem,hatırlıyorsun!
-'Hatırlıyorum'
Sinan,Nisan'dan uzaklaşır ve elini Nisan'ın karnının üzerine koyar.
-'Meleğimiz sayesinde'