Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-64

{Her bölümde güzel yorumları ile beni mutlu eden güzel okurlarıma teşekkür ederim 😘😍}

_____~_____

-'Y-Yağmur'dedim ürkek bir ses ile.

-'Nisan,konuşmamız gerekiyor.'

Yağmur'un ilerlediği yöne ilerledim.

-'Nisan,o adam ile orda ne işin vardı?'

-'Ee şey,bir hasta hakkında konuşuyorduk."

-'Nisan,sen beni sevmiyorsun,senin sol yanın hala o adamda.Daha fazla devam edemeyiz.'

Her ne kadar doğruları söylesede,ben kabul etmek istemiyordum.Kalbimin ona ait olduğunu kabul etmek istemiyordum,onun kalbi başkasına aitti.

-'Bunu da nerden çıkarttın?'

Elini,kalbimin üstüne koydu.

-'Çünkü burası onun için atıyor.'

Hiçbirşey söylemeden,yürüyüp gitti.
Herkes,sırasıyla hayatımdan gidiyordu.Çok yorulmuştum artık,çok acıyordu,çok çok acıyordu.
Alışamamıştım hala gidişine.Başkasının oluşuna.
Yağmur haklıydı,onunla devam etmem ikimize de haksızlık olurdu.O beni ölümüne severken,ben ona her baktığımda,Sinan'ı hatırlayacak ve kahrolacaktım.Ben,o  benden vazgeçse bile ondan vazgeçemeyecektim.
Her geçen gün,daha çok yara alıyordum.Artık yara alacak kalbim kalmamıştı.
Paramparça olmuş,her gidende biraz kalmıştı.
Hayatımdan o kadar eksilen olmuştu ki,artık iyice kimsesiz kalmıştım.
Babamın gidişi,annem'in gidişi,kızım'ın gidişi,Güneş'in bana yaşattıkları,Nalan ve Sinan'ın gidişi...
Bir de Melek var,gerçek dostum zannettiğim,beni kalbimden bıçaklayan Melek.
Bir de Sinan var,onu kazanabilmek için onu öldürmeye çalışan kadını seçen Sinan...
Onun için kendi hayatından vazgeçen kadından vazgeçen Sinan.

Bir de ben varım,hala bu adamı unutamayan,aptal aşığı oynayan ben.

Gözümden akan kanlar,yanaklarında tekrar yerini aldıklarında artık ayakta kalamayacağımı anladım ve dinlenme odasına geçtim,kapıyı kilitledim.Arkamı dönünce,
herşeyim başladığı o yere geldiğimi farkettim.
Sinan'a herşeyi anlattığım  ve Sinan'ın beni kabullendiği o odaya.
O günler aklıma gelince,daha fazla ayakta duramadım ve yere,dizlerimin üstüne çöktüm.
Şimdi gelseydi tekrar,ona sarılıp ağlasaydım,daha sonra tüm herşey geçseydi.
Hiçbirşey olmamış gibi hayatımıza devam etseydik.
Ama olmazdı işte,bu saatten sonra mümkün değildi.O başkasına aitti artık,Melek'indi o,sadece onundu,benim değil.

O kahverengi gözler bana öyle aşk dolu bakmıyordu artık,bana gülerken kısılmıyorlardı.O pamuktan bile ince serseri saçları benim parmaklarım arasında değildi artık.O büyük ellerin arasında kaybolmuyordu parmaklarım.

Özlüyordum,sevdiğim adamın her yanını çok özlüyordum.Ve işin garip tarafı ise beni aldatmasına rağmen hala onu sevmem,ona aşık olmamdı.Ama bu artık aşk değildi,bu artık ihanetti.Sinan'ın beni aldatması ihanetti,ve beni aldattığı o parmaklar ile başka kadına dokunmuştu.Beni öptüğü dudaklar ile başka bir kadını öpmüştü.O artık benim değildi,bunu anlamalıydım.

-'Nisan hocam,acil bir hasta var'

kapının tıklatılması ile gözlerimi sildim ve hızla odadan çıkıp hastanın yanına gittim.

-'SİNAN?'

-'Sizce Sinan'a ne oldu?

-Çalışmalarımdan hikayemizin duyuru kitapını okuyabilirsiniz 😃
Tüm duyurular o kitapta artık.Sizin için küçük bir sürpriz de var kitapta 😄
Sizleri seviyorum 😍😘❤️

Sessiz okuyucular bizden değildir! (Bence o yorum ve yıldız boş kalmamalı 😜)