(2,5 ay sonra)
F.A.Ü HASTANESİ
Yatağa uzanmış bir şekilde,tavanı izliyorum.Hayaller kuruyorum.
Zaten üzerimde olan bu beyaz elbiseden dolayı doğru dürüst hareket edemiyorum.Ellerimi ve ayaklarımı yatak'a bağlıyorlar her gün.
Eve gidemiyorum,nerde olduğumu bile bilmiyorum.
Birden kapı açıldı,yavaşça kafamı çevirdim.O gelmişti!
GÜNEŞ!
avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım,
tepiniyordum.Beni öldürecekti!Hemşire'nin sesi ile kendime geldim,
-'Ay!Yine geldiler kıza!
Nisan!Nisan kızım!Yavrum!Kendine gel!
Kimse yok odada!Kendine gel!'
Anlamıyordu!Görmüyordu onu!
O ordaydı işte!Tam karşımda!Sinsi sinsi gülüyordu bana!
Öldürecekti beni!
Biraz sonra,kolumda bir acı hissettim.Yavaşça gözlerim kapandı...
^*^*^*
Gözlerimi açtığımda,Güneş orda değildi,kimse yoktu odada.Gözlerimi yine tavan'a diktim.Hayaller kurdum.
-'Nisan,kızım.Ece ve Ecem seni çok özledi.'
Kafamı yavaşça sesin geldiği yöne çevirdim.
Ece ve Ecem'i getirmişlerdi.İstemsizce gözümden bir damla yaş aktı.Özlemiştim onları.
Sinan'dan bana kalan tek hatıraydı onlar...
Ama onlarla bile görüşmeme izin verilmiyordu doğru düzgün.
Hemşire,korkarak kollarımı açtı.Yatakta oturur hale geldim.
Ilk önce Ece'yi kucağıma aldım, kokusunu içime çektim.Gözyaşlarım tekrardan gözlerimden firar etti.Bu Gıcık insanlar yüzünden meleklerim ile görüşemiyordum.
Bana deli muamelesi yapıyorlardı!Ama ben deli değildim!Sadece Sinan'ın hasretine dayanamıyordum!
^*^*
Ece ve Ecem,eve dönmüşlerdi.Zeynep eve götürmüştü onları.Benim ile görüşmüyordu artık.
Sinir krizi geçirdiğim bir an ona çok kötü saldırmıştım!Ama bu çok isteksiz olmuştu!Yani sanki beni kontrol eden ben değilmişim gibi olmuştu...
-'N...Nis...Nisan....'
-'.........'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016
Lãng mạnBelki de biz hataydık,bizim ilişkimiz başından beri hataydı,bilmiyorum... Usulca elini tuttum,ilk defa elini tutuyormuşum gibi bir heyecan oluştu içimde.Usulca,onu uyandırmadan kolunu hafifçe yukarı kaldırdım ve kalbime götürdüm,kalbim,imkanı olsayd...
