Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-36

Mirabaaaaa :)Biliyorum bölüm çok çok gecikti.Ama aksilikler peşimi bırakmadı bir türlü.Hem ilham perilerim uzaktaydı,hem de hastaydım.
Biraz da moral bozukluğu eklendi üstüne ve bende kötü bir bölüm olmasın diye bölümü olduğunca geciktirdim.Güzel bir bölüm yazabilmek için.Umarım çok kızmamışsınızdır.
Ve birde bölümün kurgusunda zorlandım biraz.Belki siz yorumlarınız da şöyle bir olay olsa keşke falan diye belirtirseniz öyle bir olay da olabilir :) Bilmiyorum :) Haa birdeee eminim ki bu hikayeyi okuyan herkes AAA'yı izliyordur.Reytingleri birazdaha yükseltin yalvarırım :(
Reytingler çok düşük :(
Dizi'nin bitme tehlikesi var :(

Neysee,çok konuştum.Size keyifli okumalar..:)

4 Ay Sonra

Gözlerimi açtım ve yatakta gerinip kalktım.
Sinan yoktu yanımda.Umut'un odasına gittim.Umut ile Sinan oyun oynuyorlardı.
Sinan,Umut'un saçlarını topluyordu.Öyle yavaş hareket ediyordu ki,sanki ona birşey olmasından korkuyor gibiydi.Ellerimi karnıma koydum.

-'Bebeğim,baban çok iyi bir insan.Çok şanslısın'dedim.

Sonra yavaşça odaya girdim.Umut,beni görünce gülümsedi.Yavaşça yanlarına oturdum.Umut,yavaş yavaş paytak paytak adımlarla yanıma geldi.O minik kollarını boynuma doladı.

-'Günaydın'dedim.

-'Nisan,sana birşey söyleyeceğim ama ağlamak yok'

-'Söyle'

-'Umut,ilk önce baba dedi'

-'NE!'

-'Iııı,şey kapı kapı çaldı ben kapıya bakıyorum'dedi Sinan ve hızla uzaklaştı yanımdan.Bende Umut'un elinden tuttum ve kapıya doğru ilerledik.

Zeynep ve Zeynep Tuana gelmişlerdi.Şimdi ben size tanıtım yapıyorum,

Zeynep,arkadaşım olan Zeynep,Zeynep Tuana'da kardeşim olan Zeynep.

-'Hoşgeldiniz kızlaaarr'

-'Hoşbulduk dünyanın en güzel annesi'

Tuana,Umut'u kucağına aldı.Umut ile çok iyi anlaşıyorlardı.Umut teyzeciydi zaten.

Hep beraber kahvaltı hazırladık.Kızlar bana çok iş yaptırmadılar,hatta neredeyse hiç yaptırmadılar ama ben çok yorulmuştum.
Keyifli bir şekilde kahvaltı yaptık.Ben Umut'un,Zeynep ise Melek'in yemeğini yediriyordu.Kızlar karınları doyunca masadan kalktılar,Tuana ise onları banyoya götürdü.

Sinan,gelip yanağıma bir öpücük kondurdu,

-'Nisan'cım ben çıkıyorum'dedi bana.

-'Sinan,ama bu gün pazar,nereye?'

-'Acil bir ameliyat çıkmış canım,gitmem lazım.'

-'Yaa,gitmeee'dedim.Şu an bende kendime inanamıyordum.Hep hormonların suçu bunlar!

-'Nisan,hemen gelicem meleğim'

-'Başkası girsin ameliyata banane'

-'Hayatım,girebilecek olsaydı başka doktor beni aramazlardı zaten'

-'Sen bizi sevmiyorsun!Bizden kaçmak için bahane uyduruyorsun!'dedim,
burnumu çektim ve odama ilerledim.
Biraz sonra dış kapının kapandığını duydum.Hiç ilgilenmedim ve kollarımın arasında olan yastığa daha çok sarıldım.Gözlerimi kapattım,tam uyuyacakken Sinan'ın evden gittiğini hatırladım ve hüngür hüngür ağlamaya başladım.Odamın kapısı açıldı.Heyecan ile kafamı kaldırdım.

-'Sinan?'

-'Değil Zeynep,benimle idare et artık'dedi Zeynep.Üzüntü ile başımı eğdim.Gözyaşlarım tekrar yanaklarımı ıslatmaya başlamıştı.Zeynep,yanıma oturdu ve bana sarıldı.

-'Nisan'cım,ağlama birtanem,ağlama.
Yağmur'uda üzüyorsun bak'

-'Yağ-Yağmur'u ben üzmüyorum,Sinan üzüyor'

-'Tamam canım,Sinan üzüyor.Ama sen ağlama lütfen'

Benim ağlamam durmayınca,

-'Ben seni nasıl mutlu edeceğimi biliyorum'diye fısıldadı.

-'Nisan,hadi kalk alışverişe gidelim.Kızlar için alışveriş yapalım'

-'Ne?Alışveriş mi?Hemen hazırlanıyorum'dedim ve Hızlıca yataktan kalktım.

-'Nisan,yavaş ol!'

Kızlarla hazırlandık ve çıktık.Alışveriş merkezine geldik.Çok şirin bir mağazaya girdik.Heyecan ile etraftaki şirin elbiselere bakarken bir el omzuma dokundu,

-'Nisan'

Multimedia'da sırasıyla,

Zeynep Tuana,Nisan ve Zeynep var.