Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-16

Hızla Nisan'ı kucağıma alıyorum ve acile gidiyoruz.Hemen ameliyat'a aldılar onu.
Kurşun tam göğüs kafesindeydi ve kalbe çok yakındı.Tam 2 saat oldu ve Nisan hala ameliyathaneden çıkmadı.Steril olup ameliyata girdim.Keşke girmeseydim!
Nisan'ın kalbi durmuştu ve,ve onu attırmaya çalışıyorlardı.İçerideki doktorlar beni farketmemişlerdi bile.Koşarak Nisan'ın elini tuttum.
-'Hayır Nisan!Hayır!Bırakamazsın beni!Hayır!'
-'Sinan!Çık burdan!Çabuk!'
-'Hadi aşkım,hadi aşkın geri dön!Sakın bırakma beni!Ölürüm ben sen olmadan!Bırakma  beni!'
-'Sinan!Duymuyormusun bizi!Çık burdan!'

~~~
Bir ormandayız.Herşey çok güzel.Birden etraf kararıyor ve tek başıma kalıyorum.
Korkuyorum ve bağırıyorum " kimse yokmu"
diye.Ama hiç kimse yok.Birden vuruluyorum ve yere çöküyorum.Ve ölüyorum.Sinan'ın bağırdığını duyuyorum fakat geri dönemiyorum.Elveda aşkım!
~~
-'Hasta geri geldi!'
-'Nisan!Aşkım!Beni bırakmadığın için teşekkür ederim sana,çok teşekkür ederim'
-'Sinan!Çık artık burdan!'
-'Çıkmayacağım!Bende doktorum!'
-'Doktor olduğun için olamazsın zaten!Çık!'
Nisan'a son birkez bakıyorum ve çıkıyorum ameliyattan.
Kapıda Huzur'u görüyorum.
-'Hocam,Nisan!'
-'O iyi!'
-'Allah'ım çok şükür!Çok şükür!'
Biraz sonra ameliyat bitti ve Nisan çıktı ameliyathaneden Sedye ile.
Hemen elini tuttum.
-'Nisan,seni seviyorum aşkım!'
Günler böyle akıp,geçti.
Ben iyileştim.Sinan'la aramız iyileşti benim yaralarım ile.Aramız çok iyi.Sinan,bir hafta bizde kaldı.Ben iyileşene  kadar.Ben iyileşince o da evine döndü.Şimdi hastanedeyim ve Güneş'in ameliyatına girmeye hazırlanıyorum.Evet,doğru okudunuz.Ben,Güneş'in ameliyatına gireceğim.Beni öldürmeye kalkan insanın hayatını kurtaracağım!Ah hayat!Gerçekten çok acımasızsın!
Steril oldum ve ameliyata girdim.
Güneş'i kaybettik.Benim yüzümden oldu!Ben kurtaramadım onu!Ben!Benim yüzümden öldü!Kendimden nefret ediyorum!Ben onun kalbini tekrar çalıştıramadım!Benim yüzümden öldü!Benim yüzümden!
-'Nisan,iyimisin sen?'
-'D-değilim!diyorum hıçkırıklarımı bastırmaya çalışırken.
-'Ne oldu?Ahhh!Kahretsin!O pisliğin ameliyatına sen girdin değil mi?'
Kafamı sallıyorum sessizce.
-'Kahretsin!'diye gürlüyor.
-'Sinan,korkuyorum!'diyorum sessizce.
Sakinliyor ve bana sımsıkı sarılıyor.Bende tutmakta zorlanmış olduğum gözyaşlarımı serbest bırakıyorum.
-'Özür dilerim meleğim,özür dilerim.Ağlama,ne olur ağlama.Hadi bana ne olduğunu anlat!'
-'o ö-öldü!'
-'Ağlama,lütfen ağlama!'
-'Nasıl ağlamayayım ya nasıl ağlamayayım?Benim yüzümden öldü o!'
-'Nasıl yani?'
-'Ben,kalbi durdu ve yaşatamadım onu!'
-'Birtanem,bu senin suçun değil ki!Ömrü buraya kadarmış.Ne olur ağlama.Onun yüzünden ağlama!'
-'Biraz hava alalım mı?'
-'tamam canım,alalım'
Bahçeye çıkıyoruz ve biraz hava alıyoruz.
Telefonuma bir çağrı geliyor ve koşarak ordan gidiyorum.Acile hasta gelmiş.
~~
Sinan,Hızlıca durumu açıklıyor ve acile gidiyor.Bende bir kahve alıyorum ve banklara  oturuyorum.Bir ses "merhaba"diyor.
Kafamı çeviriyorum ve bakıyorum,
-'Uğur!'
Kalkıyorum ve sıkıca sarılıyorum ona.Kemiklerini kırabilirim şu anda.
-'Kuzimmm,hoşgeldiiiinnnn!'
~~
Bahçeye tekrar dışarı çıktığımda,bir adam ile Nisan'ı sarmaş dolaş görüyorum.
-'NİSAN!'
Korku ile yerinden sıçrıyor.O az önceki gülümsemesi soluyor ve yerini korku kaplıyor.
-'Bu adam kim?'